Rozdział 6 - Zmiany w stosunku służbowym i zwolnienie ze służby. - Służba w Milicji Obywatelskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.34.143

Akt utracił moc
Wersja od: 30 grudnia 1955 r.

Rozdział  6.

Zmiany w stosunku służbowym i zwolnienie ze służby.

Funkcjonariusz może być przeniesiony do innej miejscowości z urzędu lub na własną prośbę albo delegowany do czasowego pełnienia służby poza miejscem stałej służby.

1.
Funkcjonariusza można wyznaczyć na niższe stanowisko służbowe:
1)
na podstawie opinii służbowej stwierdzającej nieprzydatność do służby na zajmowanym stanowisku,
2)
jeżeli stan zdrowia funkcjonariusza uniemożliwia pełnienie służby na zajmowanym stanowisku,
3)
ze względów organizacyjnych,
4)
w trybie dyscyplinarnym.
2.
Wyznaczenie funkcjonariusza na niższe stanowisko służbowe z powodów wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 3 wymaga zgody Ministra Bezpieczeństwa Publicznego lub upoważnionego przez niego przełożonego.
3.
Funkcjonariusz wyznaczony na niższe stanowisko służbowe z powodów wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 3 zachowuje poprzednio pobierane uposażenie w ciągu 3 miesięcy od przeniesienia go na to stanowisko. Minister Bezpieczeństwa Publicznego może funkcjonariuszowi przyznać poprzednio pobierane uposażenie na okres dłuższy niż 3 miesiące.
4.
Funkcjonariusz wyznaczony na niższe stanowisko służbowe ze względu na stan zdrowia zachowuje poprzednio pobierane uposażenie, jeżeli pogorszenie stanu zdrowia pozostaje w związku ze służbą.
1.
Funkcjonariusz, przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne, dyscyplinarne albo przed oficerskim sądem honorowym lub przed sądem koleżeńskim dla podoficerów i szeregowców, może być zawieszony w czynnościach służbowych.
2.
Funkcjonariusz tymczasowo aresztowany zostaje zawieszony w czynnościach służbowych.

Zasady wypłaty uposażenia funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych określają osobne przepisy.

Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadku:

1)
ustalenia przez komisję lekarską zupełnej niezdolności do służby,
2)
ukarania funkcjonariusza karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.

Funkcjonariusza można zwolnić ze służby:

1)
w przypadku stwierdzenia w opinii służbowej nieprzydatności funkcjonariusza w służbie,
2)
w przypadku niemożności wykorzystania funkcjonariusza w służbie ze względów organizacyjnych,
3)
w przypadku niepełnienia przez funkcjonariusza obowiązków służbowych z powodu choroby przez okres co najmniej 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy,
4)
w przypadku niepełnienia przez funkcjonariusza obowiązków służbowych przez okres co najmniej 3 miesięcy z powodu tymczasowego aresztowania,
5)
na prośbę funkcjonariusza.

Zwolnienie funkcjonariusza ze służby z przyczyn określonych w art. 48 pkt 1 i art. 49 pkt 1, 2 i 3 nie może nastąpić w okresie obłożnej choroby przed upływem 6 miesięcy od dnia zachorowania.

1.
Funkcjonariusza-kobiety nie wolno w czasie ciąży i w okresie przerwy w pracy po porodzie zwalniać ze służby z przyczyn określonych w art. 48 pkt 1 oraz art. 49 pkt 3.
2.
Zwolnienie ze służby kobiety w czasie ciąży i w okresie przerwy w pracy po porodzie z przyczyn określonych w art. 49 pkt 1 i 2 wymaga zgody Ministra Bezpieczeństwa Publicznego lub upoważnionego przez niego organu.
3.
Kobiecie zwolnionej ze służby w przypadku określonym w ust. 2 w okresie po 5 miesiącach ciąży należy wypłacić uposażenie do końca przysługującej przerwy w pracy po porodzie, niezależnie od odprawy przewidzianej w przypadku zwolnienia ze służby.
1.
Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby w przypadku przewidzianym w art. 48 pkt 1 i art. 49 pkt 1, 2 i 3 przysługuje odprawa na zasadach określonych w osobnych przepisach.
2.
Odprawa nie przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby za 3-miesięcznym wypowiedzeniem.
3.
W razie zwolnienia funkcjonariusza ze służby na jego prośbę Komendant Główny Milicji Obywatelskiej może przyznać odprawę.