Służba przygotowawcza i egzamin sanitarny dla kandydatów na stanowiska administracyjnych urzędników lekarskich i farmaceutycznych I kategorji w państwowej służbie zdrowia.
Dz.U.1925.19.139
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 16 stycznia 1925 r.
o służbie przygotowawczej i o egzaminie sanitarnym dla kandydatów na stanowiska administracyjnych urzędników lekarskich i farmaceutycznych I kategorji w państwowej służbie zdrowia.
A. Kandydaci na lekarzy urzędowych:
dowodem uprawnienia do wykonywania praktyki lekarskiej w myśl art. 2 ustawy z dn. 2 grudnia 1921 r. o wykonywaniu praktyki lekarskiej w Państwie Polskiem (Dz. (U. R. P. № 105, poz. 762);
B. Kandydaci na stanowiska farmaceutów urzędowych:
dowodem ukończenia wyższych studjów farmaceutycznych oraz dowodem uprawnienia do samodzielnego prowadzenia apteki.
Do podań tych mają być dołączone: metryka urodzenia, dowód obywatelstwa polskiego, dowód ukończenia wymaganych studjów, dowód uprawnienia, wymienionego w § 2 p. A. względnie B. oraz dokładny życiorys. Przed przyjęciem do służby przygotowawczej władza powołana do mianowania zasięga opinji lekarza urzędowego, co do stanu zdrowia kandydata.
Kurs wyszkolenia winien być rozpoczęty w zasadzie najwcześniej po odbyciu 3-miesięcznej służby w jednej z władz administracyjno-sanitarnych.
O dopuszczeniu na kurs wyszkolenia decyduje Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
Z przebiegu kursu oraz wykazanych przez poszczególnych kandydatów uzdolnień i postępów Państwowy Zakład Higjeny przedstawia władzy powołanej do mianowania kandydata stosowne sprawozdanie.
Orzeczenie to winno zawierać ocenę uzdolnienia i pilności kandydata oraz jego zachowania się w służbie i poza służbą.
W razie ujemnego wyniku służby przygotowawczej może władza, powołana do mianowania zwolnić kandydata ze służby lub orzec przedłużenie służby przygotowawczej, jednak najwyżej na przeciąg dalszych dwóch lat.
Jeżeli ponowna ocena wypadnie ujemnie należy kandydata zwolnić ze służby.
W razie nie poddania się egzaminowi w ciągu trzech lat od wstąpienia do służby należy kandydata zwolnić ze służby.
O dopuszczeniu do egzaminu orzeka Minister Spraw Wewnętrznych, oznaczając termin egzaminu i skład komisji.
Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego i czterech komisarzy egzaminacyjnych. Listę przewodniczących oraz komisarzy egzaminacyjnych ustanawia Minister Spraw Wewnętrznych na okres dwóch lat kalendarzowych z grona podległych mu urzędników o wyższem wykształceniu zawodowem, członków Państwowej Rady Zdrowia, profesorów szkół akademickich za zgodą senatu danej uczelni, z grona wykładających szkoły Higjeny przy Państwowym Zakładzie Higjeny i funkcjonarjuszów Państwowego Instytutu Farmaceutycznego.
Przewodniczący komisji egzaminacyjnej winien mieć ukończone studja prawnicze lub dyplom lekarski. Jeżeli przewodniczącym komisji jest lekarz, to jeden z komisarzy egzaminacyjnych musi mieć studja prawnicze.
Przewodniczącemu służy prawo egzaminowania.
Kolejność egzaminowania oznacza przewodniczący.
Przy wyborze tematów winna komisja baczyć na to, aby kandydat o średniem uzdolnieniu mógł opracować zadanie w przeciągu 6 godzin. Egzamin nie może trwać dłużej niż 8 godzin.
Egzamin pisemny odbywa się w lokalu urzędowym pod nadzorem jednego z członków komisji egzaminacyjnej lub urzędnika wyznaczonego przez Ministra Spraw Wewnętrznych. Kandydatowi należy dać możność korzystania ze zbioru ustaw i rozporządzeń, wszelka inna pomoc, a w szczególności porozumiewanie się kandydatów między sobą lub innemi osobami jest niedopuszczalne.
Kandydat po ukończeniu opracowania przed opuszczeniem lokalu urzędowego oddaje je urzędnikowi sprawującemu nadzór, który stwierdza na wypracowaniu czas rozpoczęcia i ukończenia wypracowania i zabezpiecza je przez opieczętowanie.
ponadto dla lekarzy:
dla farmaceutów:
Prócz tego winien kandydat przy egzaminie ustnym uzasadnić załatwienie tematów egzaminu pisemnego.
Komisja egzaminacyjna winna zwrócić uwagą przedewszystkiem, czy i w jakim stopniu kandydat posiada zdolność pojmowania i praktycznego zastosowania obowiązujących ustaw i przepisów.
Egzamin ustny odbywa się z każdym z kandydatów zosobna i nie może trwać dłużej niż dwie godziny.
W przeciwnym razie po odbyciu egzaminu ustnego stwierdza się wynik z równomiernem uwzględnieniem pisemnego i ustnego egzaminu.
Wynik egzaminu oznacza się stopniami:
W razie niedostatecznego wyniku egzaminu komisja wyznacza termin powtórzenia egzaminu. Termin ten nie może być krótszy, niż trzy miesiące, nie dłuższy zaś niż rok.
W razie ponownego niedostatecznego wyniku, egzaminu powtarzać nie wolno i należy kandydata zwolnić ze służby.
Uchwały komisji egzaminacyjnej zapadają większością głosów i są ostateczne. Egzaminatorzy głosują podług kolejności w jakiej egzaminowali, poczem ostatni daje głos przewodniczący.
Świadectwo ma być podpisane przez przewodniczącego komisji i komisarzy egzaminacyjnych, oraz zaopatrzone pieczęcią Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Równocześnie tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy wydane w przedmiocie unormowanym niniejszem rozporządzeniem.
Wzór do § 13
L. protokółu egzaminacyjnego............
ŚWIADECTWO.
Pan .......................................................
(charakter służbowy) .........................................
poddał się w dniach ...................192..... r. na zasadzie
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1925 r. (Dz. U. R. P. № 19, poz. 139) egzaminowi dla kandydatów na
stanowiska administracyjnych urzędników lekarskich
(farmaceutycznych) I kategorji w państwowej służbie zdrowia i
złożył go z wynikiem .........................................
Komisja egzaminacyjna dla egzaminu
sanitarnego przy Ministerstwie
Spraw Wewnętrznych:
(Pieczęć)
Przewodniczący komisji:
Komisarze egzaminacyjni:
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »