Art. 64. - Służba Celna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2016.1799 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 3 grudnia 2016 r.
Art.  64. 
1. 
Organ Służby Celnej:
1)
może przeprowadzić urzędowe sprawdzenie:
a)
przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2-4,
b)
w przypadku weryfikacji dalszego spełniania warunków i środków do sprawnego przeprowadzenia kontroli, a w szczególności warunków i środków o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2, 5, 7, 9 i 11, art. 34 ust. 1 pkt 1 lit. b-e i h, pkt 2 lit. b, c i e, pkt 3 oraz pkt 4 lit. a i c;
2)
przeprowadza urzędowe sprawdzenie w przypadku, gdy przepisy o podatku akcyzowym uzależniają wydanie decyzji od wyniku urzędowego sprawdzenia.
2. 
Urzędowe sprawdzenie polega na wykonaniu czynności w celu ustalenia, czy w miejscu prowadzenia działalności podlegającej kontroli są zapewnione warunki i środki do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności warunki i środki, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2, 5, 7, 9 i 11, art. 34 ust. 1 pkt 1 lit. b-e, pkt 2 lit. b i c, pkt 3 oraz pkt 4 lit. a, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, również na wykonaniu czynności w celu ustalenia, czy miejsce prowadzenia działalności spełnia warunki określone w przepisach o podatku akcyzowym.
3. 
Przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 10 pkt 1, podmiot przesyła właściwemu organowi Służby Celnej zgłoszenie oraz dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli.
4. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, złożony wniosek o wydanie lub zmianę decyzji stanowi zgłoszenie. Do zgłoszenia podmiot jest obowiązany załączyć dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli.
5. 
W przypadku zmiany danych zawartych w zgłoszeniu lub w dokumentach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 10 pkt 2 podmiot jest obowiązany powiadomić o tych zmianach właściwy organ Służby Celnej.
6. 
Z urzędowego sprawdzenia sporządza się protokół. Protokół, zgłoszenie oraz załączone dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli stanowią akta weryfikacyjne.
7. 
Akta weryfikacyjne zatwierdza się:
1)
decyzją - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a;
2)
postanowieniem - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
3)
postanowieniem, na które przysługuje zażalenie - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
8. 
W przypadku gdy nie są zapewnione warunki i środki określone w ust. 2, organ Służby Celnej wyznacza termin do ich spełnienia, a po jego upływie przeprowadza powtórne urzędowe sprawdzenie.
9. 
W przypadku stwierdzenia w wyniku powtórnego urzędowego sprawdzenia, że nie są zapewnione warunki i środki, o których mowa w ust. 2, właściwy organ Służby Celnej wydaje:
1)
decyzję o odmowie zatwierdzenia akt weryfikacyjnych - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a;
2)
postanowienie o odmowie zatwierdzenia akt weryfikacyjnych - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
3)
postanowienie, na które przysługuje zażalenie - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
10. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
rodzaje działalności, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2-4, przed rozpoczęciem której przeprowadza się urzędowe sprawdzenie,
2)
dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli, o których mowa w ust. 3 i 4, zakres danych i informacji zamieszczanych w tych dokumentach oraz tryb przesyłania dokumentów,
3)
zakres i tryb dokonywania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3,
4)
tryb powiadamiania o zmianach danych, o których mowa w ust. 5,
5)
szczegółowy sposób i zakres urzędowego sprawdzenia,
6)
szczegółowy sposób sporządzenia akt weryfikacyjnych i miejsce ich przechowywania

– biorąc pod uwagę względy podwyższonego ryzyka związanego z prowadzoną działalnością oraz zapewnienie jednolitego postępowania organów Służby Celnej.

11. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których przeprowadza się urzędowe sprawdzenie w ramach pozwoleń określonych w unijnym kodeksie celnym, oraz tryb przeprowadzania urzędowego sprawdzenia. Wydając rozporządzenie, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia konieczność zapewnienia równowagi między zakresem czynności urzędowego sprawdzenia a stabilnością prowadzenia działalności gospodarczej, przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów państwa.