Rozdział 10 - Przepisy przejściowe i końcowe - Skrzyżowanie linii kolejowych z drogami publicznymi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.13.57

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1995 r.

Rozdział  10

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 98. Dostosowanie istniejących skrzyżowań do wymagań ustalonych w rozporządzeniu należy do właściwych zarządów kolei.

§  99.

1. Do czasu wykonania prac określonych w § 98, na przejazdach, które zgodnie z § 4 ust. 2 pkt 1 i 2 powinny być przebudowane na skrzyżowania dwupoziomowe, należy stosować dodatkowo:

1) na przejazdach kategorii A, w zależności od lokalizacji przejazdu - samoczynną sygnalizację świetlną typu szlakowego lub stacyjnego albo urządzenia uzależniające wskazania semaforów od położenia rogatek, w razie gdy przejazd jest obsługiwany z posterunku ruchu wyposażonego w urządzenia sterowania ruchem, usytuowanego w odległości od przejazdu nie przekraczającej 60 m,

2) na przejazdach kategorii B, C i D - samoczynną sygnalizację świetlną z półrogatkami zamykającymi całą szerokość jezdni.

2. Jeżeli na przejazdach kategorii A nie można zastosować urządzeń wymienionych w ust. 1 pkt 1, na rogatkach należy zastosować półsamoczynną sygnalizację świetlną, a na przejazdach położonych na szlakach linii kolejowych - ponadto urządzenia sygnalizacyjne, o których mowa w § 64 ust. 1.

§ 100. Traci moc zarządzenie Ministra Komunikacji nr 215 z dnia 10 grudnia 1968 r. zatwierdzające "Przepisy w sprawie warunków technicznych, którym powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych z drogami publicznymi, zasad projektowania tych skrzyżowań i sposobu zabezpieczenia ruchu na tych skrzyżowaniach" (Dziennik Budownictwa z 1969 r. Nr 2, poz. 5, z 1971 r. Nr 10, poz. 39, z 1972 r. Nr 7, poz. 23 i z 1973 r. Nr 5, poz. 17).

§ 101. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.