Skrócenie czasu pracy niektórych kategoryj robotników zatrudnionych na powierzchni w kopalniach węgla kamiennego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.56.442

Akt utracił moc
Wersja od: 24 lipca 1937 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 20 lipca 1937 r.
w sprawie skrócenia czasu pracy niektórych kalegoryj robotników zatrudnionych na powierzchni w kopalniach węgla kamiennego.

Na podstawie art. 1 i 2 ustawy z dnia 14 kwietnia 1937 r. o skracaniu czasu pracy w górnictwie węglowym (Dz. U. R. P. Nr 31, poz. 243) zarządza się co następuje:
Czas pracy robotników:
a)
będących w pogotowiu do pracy na kopalniach węgla kamiennego na obszarze województwa śląskiego,
b)
zatrudnionych na kopalniach węgla kamiennego przy pilnowaniu w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 94, poz. 734) na obszarze objętym mocą tej ustawy -

- nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 48 godzin na tydzień.

Przepisy § 1 nie dotyczą:
a)
dozorców i stróżów placowych, parkowych, drogowych, mostowych itp.,
b)
woźniców ciężarowych pojazdów konnych, ich pomocników oraz stajennych,
c)
kierowców autobusów i samochodów oraz ich pomocników,
d)
osób, którym powierzono wykonywanie w czasie przewozu czynności związanych z opieką nad towarami, bagażem lub osobami, oraz z ładowaniem i ekspedycją.
(1)
Wprowadzenie czasu pracy, przewidzianego w rozporządzeniu niniejszym nie stanowi podstawy prawnej do jednostronnego zmniejszenia stawek zarobkowych.
(2)
Przepis ust. (1) nie dotyczy części zarobku wypłacanej za pracę w godzinach ponad 8 godzin dziennie i 48 godzin tygodniowo.
Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na obszarze całego Państwa.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 września 1937 r. i obowiązuje do dnia 1 stycznia 1940 r.