Skład załogi statku powietrznego, zakres obowiązków służbowych członków załogi oraz rejestr pilotów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.1.6

Akt utracił moc
Wersja od: 12 października 1961 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KOMUNIKACJI
z dnia 26 listopada 1928 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych o składzie załogi statku powietrznego, o zakresie obowiązków służbowych członków załogi, oraz o rejestrze pilotów.

Na podstawie art. 17 ustęp 2 i art. 19 ustęp ostatni rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 marca 1928 r. o prawie lotniczem (Dz. U. R. P. Nr. 31, poz. 294) zarządza się co następuje:
(uchylone).
Na statku, mającym nie więcej niż 8 miejsc dla pasażerów, w skład załogi wchodzi jeden pilot, na statku zaś, mającym nie więcej niż 15 miejsc, w skład załogi wchodzi dwóch pilotów.

Statek, przeznaczony do przewozu podróżnych, zabierający więcej niż 10 osób i mający odbyć podróż nieprzerwaną nad ziemią między dwoma punktami, odległemi od siebie więcej niż 500 km., lub podróż nocną, albo też podróż nad morzem między dwoma punktami, odległemi od siebie o 200 km., lub więcej, powinien mieć na pokładzie nawigatora.

Na innych statkach, których załoga składa się z kilku osób lecz bez nawigatora, dowódca statku wyznacza jednego z członków załogi, który ukończył kurs nawigatorów, do wykonywania niezbędnych w czasie lotu czynności nawigatorskich.

Na statku, mającym trzy lub więcej silników, powinien być w załodze mechanik pokładowy.

W składzie załogi powinien być radjooperator, jeżeli na statku są urządzenia radioelektryczne, a żaden z innych członków załogi nie posiada upoważnienia do wykonywania czynności radiooperatora.

Dowódca statku jest reprezentantem statku wobec władz portów lotniczych i przełożonym załogi.

Dowódca sprawuje nadzór nad czynnościami załogi i jest odpowiedzialny za przestrzeganie na statku przepisów ruchu, sygnalizacji, celnych i policyjnych, za należyte utrzymanie statku od chwili jego objęcia aż do oddania go służbie portu lotniczego oraz za dokładność zapisków w dzienniku podróży.

Członkowie załogi są obowiązani stosować się do zarządzeń dowódcy, dotyczących bezpieczeństwa i regularności ruchu oraz porządku na statku.

Załoga statku powietrznego jest obowiązana do ścisłego przestrzegania:
a)
przepisów prawa lotniczego,
b)
przepisów startu i lądowania,
c)
przepisów w czasie lotu,
d)
przepisów sygnalizacyjnych,
e)
przepisów o księgach pokładowych i dokumentach statków powietrznych załogi,
f)
przepisów o badaniu lekarskiem członków załogi,
g)
przepisów meteorologicznych,
h)
przepisów radjotechnicznych,
i)
wszelkich innych przepisów o obowiązkach służbowych członków załogi.
Załoga statku powietrznego, przekraczającego granicę państwa, powinna stosować się do przepisów międzynarodowej konwencji o żegludze powietrznej, podpisanej w Paryżu dnia 13 października 1919 r. i dodatkowego protokółu z 12 kwietnia 1920, oraz do przepisów o żegludze powietrznej, obowiązujących w tych państwach, ponad któremi przelatuje, w szczególności zaś powinna ściśle przestrzegać przepisów o przelocie granic tych państw i o strefach zakazanych oraz znać szlaki powietrzne, urzędowo wyznaczone.
Każdy członek załogi powinien mieć dziennik lotów i zapisywać w nim każdy odbyty lot, charakter i czas trwania lotu i ważniejsze wypadki, zaszłe podczas lotów.

Zapiski w dzienniku lotów poświadcza bezpośredni przełożony członka załogi i zawiadowca portu lotniczego.

Pilot statku powietrznego jest obowiązany przedsiębrać wszelkie środki celem bezpiecznego dokonania lotu na powierzonym mu statku.

Pilot powinien znać dokładnie typ statku, na którym wykonywa loty, a przed każdym odlotem powinien osobiście zbadać statek, sprawdzić stan silników, organów sterowych, podwozia, przyrządów pomocniczych i sygnalizacyjnych, zapas paliwa i smarów, obciążenie statku oraz rozmieszczenie i umocowanie tego obciążenia.

Na podstawie meldunków meteorologicznych pilot powinien przed odlotem zaznajomić się dokładnie ze stanem atmosferycznym, jaki może spotkać w czasie lotu.

Jeżeli pilot uważa odlot statku za niewskazany ze względu na stan atmosferyczny lub ze względu na stwierdzone wady w działaniu zasadniczych części statku lub też ze względu na swoją niedyspozycję, powinien o tem zawiadomić dowódcę statku powietrznego lub - jeżeli sam jest dowódcą statku - zawiadowcę portu lotniczego, którzy po zbadaniu okoliczności, zawartych w raporcie pilota, obowiązani są przedstawić raport z swym wnioskiem Ministerstwu Komunikacji do decyzji.

W razie stwierdzenia przez Ministerstwo Komunikacji, że pilot uchylił się od wykonania lotu bez uzasadnionej przyczyny, Ministerstwo Komunikacji może cofnąć upoważnienie do wykonywaniu czynności pilota na określony przeciąg czasu lub też upoważnienie unieważnić.

Pilot powinien znać dokładnie plany sytuacyjne lotnisk, nad któremi wykonywa loty, a w szczególności granice tych lotnisk, ich stan, najwygodniejsze kierunki i sposoby dolatywania do nich oraz ich ujemne strony. Powinien również znać ważniejsze punkty orjentacyjne na wyznaczonych urzędowo szlakach powietrznych, wzdłuż których wykonywa loty.

W razie lądowania poza granicami lotniska pilot statku komunikacyjnego obowiązany jest zawiadomić o tem drogą najkrótszą zawiadowcę najbliższego portu lotniczego.

Mechanik pokładowy statku obowiązany jest przed startowaniem dokonać rewizji statku i przekonać się o sprawnem działaniu wszystkich części statku i silników.

W czasie lotów mechanik pokładowy powinien stale baczyć na działanie silnika i urządzeń pomocniczych.

Radjooperator statku obowiązany jest dbać o stałą sprawność w działaniu radjoaparatu i czuwać przy aparacie w ciągu całej podróży statku.
Członkowie załogi są obowiązani stosować się do zarządzeń zawiadowcy portu lotniczego, który jest organem kierowniczym i nadzorczym w obrębie lotniska użytku publicznego, i wykonywać jego zlecenia, o ile one nie sprzeciwiają się wyraźnie obowiązującym przepisom.

Na żądanie władz lotniczych i organów służby bezpieczeństwa publicznego członkowie załogi są obowiązani okazywać im świadectwa uzdolnienia i upoważnienia.

(uchylony).
Przepisy niniejszego rozporządzenia nie stosują się do załogi wojskowych statków powietrznych.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

Wzór Nr. 1

grafika

Wzór Nr. 2

KSIĄŻKA EWIDENCYJNA

lotniczego personelu techniczengo pomocniczego.

grafika

1 § 1-4 uchylone przez § 36 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 września 1961 r. o personelu lotniczym (Dz.U.61.45.236) z dniem 12 października 1961 r.
2 § 15 uchylony przez § 36 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 września 1961 r. o personelu lotniczym (Dz.U.61.45.236) z dniem 12 października 1961 r.