Rozdział 4 - Tryb postępowania komisji lekarskich. - Skład komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, tryb postępowania, tryb kierowania na badania przez te komisje oraz szczegółowe zasady ustalania inwalidztwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.47.214

Akt utracił moc

Wersja od: 7 czerwca 1990 r.

Rozdział  4

Tryb postępowania komisji lekarskich.

§  11.

1. Komisje lekarskie rozpoznają sprawy na posiedzeniach, którym przewodniczy lekarz-przewodniczący komisji.

2. Posiedzenia komisji lekarskich odbywają się w ich siedzibach, a w uzasadnionych wypadkach również poza ich siedzibami.

3. W razie nieobecności przewodniczącego komisji lekarskiej, funkcje jego pełni jeden z lekarzy-członków komisji, wyznaczony przez lekarza-wojewódzkiego inspektora orzecznictwa inwalidzkiego.

4. W razie nieobecności lekarza-członka komisji lekarskiej, funkcje jego pełni jeden z lekarzy zastępców wyznaczony przez lekarza-wojewódzkiego inspektora orzecznictwa inwalidzkiego.

5. Po rozpoznaniu sprawy komisja lekarska wydaje orzeczenie.

6. Z posiedzenia komisji lekarskiej spisuje się protokół.

§  12.

1. Komisja lekarska wydaje orzeczenie na podstawie bezpośredniego badania zainteresowanego oraz analizy dokumentacji lekarskiej i zawodowej.

2. Komisja lekarska może rozpoznać sprawę i wydać orzeczenie również bez badania zainteresowanego, jeżeli uzna posiadaną dokumentację lekarską i zawodową za wystarczającą do wydania orzeczenia.

§  13.

1. W razie niemożności wydania orzeczenia przez komisję lekarską na podstawie bezpośredniego badania zainteresowanego i posiadanej dokumentacji lekarskiej i zawodowej, komisja:

1) kieruje zainteresowanego na badanie dodatkowe lub specjalistyczne albo na obserwację szpitalną,

2) może dokonać oceny warunków, w jakich badany pracuje w zakładzie pracy; badania dokonuje członek komisji lekarskiej, delegowany przez przewodniczącego komisji, lub pracownik oddziału zakładu,

3) wnosi o uzupełnienie dokumentacji lekarskiej lub zawodowej.

2. W wypadkach określonych w ust. 1 komisja lekarska odracza wydanie orzeczenia, ustalając równocześnie:

1) jakie czynności powinny być dokonane, aby wydanie orzeczenia stało się możliwe,

2) jakie dokumenty powinny być dodatkowo dostarczone,

3) czy obowiązkowe jest zgłoszenie się zainteresowanego na następne badanie.

3. Wykonanie czynności, zgodnie z ustaleniami komisji lekarskiej określonymi w ust. 2, należy do właściwego oddziału (inspektoratu) Zakładu.

§  14.

1. W razie niestawienia się osoby wezwanej na badanie przez komisję lekarską bez uzasadnionych przyczyn, wezwania na badanie w nowo wyznaczonym terminie dokonuje się za zwrotnym poświadczeniem odbioru, uprzedzając o skutkach niestawiennictwa. Niezgłoszenie się na badanie bez uzasadnionej przyczyny również w tym terminie powoduje odstąpienie od dalszego załatwiania sprawy.

2. Jeżeli przyczyną niestawienia się na badanie jest choroba uniemożliwiająca osobiste przybycie na komisję lekarską, stwierdzona odpowiednim zaświadczeniem lekarza zakładu społecznego służby zdrowia, badanie lekarskie, na wniosek oddziału Zakładu, może być przeprowadzone w domu chorego przez jednego z lekarzy-członków komisji lekarskiej lub przez lekarza zakładu społecznego służby zdrowia; w takim wypadku komisja lekarska orzeka na podstawie wyników tego badania.

3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób skierowanych na badania dodatkowe, specjalistyczne lub na obserwację szpitalną.

§  15.

1. Orzeczenie komisji lekarskiej zapada większością głosów członków komisji. W razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego komisji.

2. Członek komisji lekarskiej w razie odmiennej oceny w sprawie może zgłosić na piśmie swoje odrębne zdanie z uzasadnieniem. O zgłoszeniu odrębnego zdania przewodniczący dokonuje adnotacji na orzeczeniu.

3. Orzeczenie komisji lekarskiej może być uznane za nieważne, jeżeli:

1) w posiedzeniu komisji lekarskiej nie uczestniczyło co najmniej 3 członków komisji, w tym 2 lekarzy,

2) chociażby jeden z członków komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie, jest najbliższym krewnym lub powinowatym osoby, której orzeczenie dotyczy, albo istnieje uzasadniona wątpliwość co do jego bezstronności w sprawie.

4. Stwierdzenie nieważności orzeczenia powoduje przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez inną, odpowiednio: obwodową lub wojewódzką komisję lekarską.

§  16.

1. Orzeczenie komisji lekarskiej wydane w celach rentowych powinno zawierać:

1) dokładny opis stanu zdrowia z rozpoznaniem lekarskim i podaniem numeru statystycznego grupy chorobowej lub kalectwa,

2) ustalenie wskazań i przeciwwskazań w sprawie zatrudnienia inwalidy lub szkolenia przysposabiającego do pracy,

3) zaliczenie lub odmowę zaliczenia do jednej z grup inwalidów,

4) ustalenie daty lub okresu powstania inwalidztwa na żądanie organu rentowego lub gdy w toku postępowania przed komisją lekarską okaże się, że inwalidztwo nie powstało w okresie zatrudnienia,

5) ustalenie - na żądanie organu rentowego - związku inwalidztwa lub śmierci z określonymi okolicznościami, jeżeli obowiązujące przepisy wiążą z tym prawo do świadczeń,

6) określenie miesiąca i roku badania kontrolnego oraz wskazanie, jakie badania specjalistyczne należy wykonać przed skierowaniem na badanie kontrolne,

7) szczegółowe uzasadnienie orzeczenia,

8) podpisy wszystkich członków komisji biorących udział w wydaniu orzeczenia.

2. Orzeczenie komisji lekarskiej wydane w celach innych niż rentowe powinno zawierać:

1) ustalenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 oraz pkt 7 i 8,

2) okres ważności orzeczenia,

3) datę lub okres powstania inwalidztwa,

4) ustalenie innych okoliczności związanych z inwalidztwem - na żądanie organów, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 3-5.

3. Orzeczenie komisji lekarskiej ogłasza przewodniczący komisji na posiedzeniu.

4. Wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej doręcza się zainteresowanemu, a organowi kierującemu na badanie - na żądanie tego organu.

5. Wypis z treści orzeczenia może nie zawierać ustaleń, o których mowa w ust. 1 pkt. 1.

6. Wypis z treści orzeczenia podpisuje przewodniczący komisji lekarskiej.