Art. 4. - Singapur-Polska. Umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Singapur.1993.04.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.38.139

Akt utracił moc

Wersja od: 25 grudnia 1993 r.

Artykuł  4

Miejsce zamieszkania lub siedziba

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania lub siedzibę w danym Umawiającym się Państwie.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

a) osobę uważa się za posiadającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym posiada ona miejsce stałego zamieszkania,

b) jeżeli posiada stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się, że posiada ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

c) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za osobę mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

d) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w Państwie, którego jest obywatelem,

e) jeżeli nie można określić statusu osoby stosownie do postanowień lit. od a) do d), to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że posiada ona siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Jeżeli miejsce jej faktycznego zarządu nie może być ustalone, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.