Sędziowie śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.69.611

Akt utracił moc
Wersja od: 10 sierpnia 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 15 lipca 1927 r.
o sędziach śledczych do spraw wyjątkowego znaczenia.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

W siedzibach sądów apelacyjnych mogą być ustanowieni sędziowie śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia. Miejscowości, w których tacy sędziowie mają być ustanowieni, i ich liczbę oznacza rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości.

Sędziów śledczych do spraw wyjątkowego znaczenia mianuje Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Rady Ministrów, uchwalony z inicjatywy Ministra Sprawiedliwości, z pośród osób, które przynajmniej przez lat pięć zajmowały stanowiska sędziowskie lub prokuratorskie.

Sędziowie ci pod względem stanowiska służbowego, a w szczególności nadzoru, odpowiedzialności dyscyplinarnej i uposażenia, są zrównani z sędziami sądu apelacyjnego ich siedziby.

Personel pomocniczy i kancelaryjny dla sędziów śledczych do spraw wyjątkowego znaczenia wyznacza Prezes Sądu Apelacyjnego.

Minister Sprawiedliwości jako Naczelny Prokurator władny jest złożyć wniosek umotywowany, aby w poszczególnej sprawie bez względu na jej właściwość przeprowadził śledztwo (sądowe dochodzenie przygotowawcze) oznaczony sędzia śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia. O wniosku tym orzeka Sąd Najwyższy.

Na wniosek prokuratora przy sądzie apelacyjnym może także sąd apelacyjny delegować sędziego śledczego do spraw wyjątkowego znaczenia, ustanowionego w swej siedzibie, do przeprowadzenia śledztwa (dochodzenia) w poszczególnej sprawie, jeżeli w myśl przepisów ogólnych byłby właściwy sędzia śledczy danego okręgu apelacyjnego.

Sędzia śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia zawiadamia o rozpoczęciu przez siebie śledztwa (dochodzenia) właściwego sędziego śledczego (powiatowego) lub sędziego delegowanego. Po otrzymaniu tego zawiadomienia sędziowie ci obowiązani są przesłać mu akta swych dotychczasowych czynności i są władni przedsiębrać bez żądania tylko czynności nie cierpiące zwłoki.

Sędzia śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia przeprowadza śledztwo (dochodzenie) na zasadach obowiązujących właściwego sędziego śledczego; jest władny przedsiębrać poszczególne czynności na całym obszarze Państwa w trybie ustawy postępowania karnego, według której prowadzi całość śledztwa (dochodzenia); może także żądać od właściwych sędziów śledczych (sądów) wykonania poszczególnych czynności lub zadań.

Decyzje (postanowienia) sędziego śledczego do spraw wyjątkowego znaczenia ulegają zaskarżeniu do sądu okręgowego w siedzibie tegoż sędziego.

W śledztwie (dochodzeniu), prowadzonem przez sędziego śledczego do spraw wyjątkowego znaczenia w myśl art. 3, uprawnienia służące prokuraturze wykonywa delegowany przez Ministra Sprawiedliwości przedstawiciel prokuratury.

Na wniosek tego przedstawiciela sędzia śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia może przekazać sprawą sędziemu śledczemu właściwemu według zasad ogólnych. W tym wypadku ponowny wniosek na zasadzie art. 3 jest niedopuszczalny.

Postanowienia powyższe mają odpowiednie zastosowanie także w sprawach, w których śledztwo (dochodzenie) prowadzi się na wniosek prokuratora przy sądzie apelacyjnym, z tą zmianą, że uprawnienia służące prokuraturze wykonywa prokurator apelacyjny osobiście lub przez delegowanego zastępcę.

Część druga art. 288 ustawy postępowania karnego 1864 r. w brzmieniu ustawy z dnia 25 lutego 1921 r. (Dz. U. R. P. № 30, poz. 169) otrzymuje brzmienie następujące:

"Sąd okręgowy w zakresie swojej właściwości miejscowej może zamiast właściwego sędziego śledczego delegować do przeprowadzenia śledztwa wstępnego innego sędziego śledczego lub sędziego sądu okręgowego".

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.