Rozdział 6 - Przepisy przejściowe. - Scalanie gruntów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.92.833 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 5 lipca 1963 r.

VI.

Przepisy przejściowe.

Art.  49.

Z chwilą wejścia w życie niniejszej ustawy tracą moc prawną przepisy wszelkich ustaw w przedmiotach, unormowanych niniejszą ustawą.

Art.  50.

1) Postępowanie scaleniowe, wszczęte stosownie do dotychczasowych przepisów ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów, w którem zostało wydane orzeczenie okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzające projekt scalenia, ma być zakończone według dotychczasowych przepisów wymienionej ustawy. Natomiast postanowienia niniejszej ustawy będą stosowane w dalszym biegu wszystkich innych postępowań scaleniowych, wszczętych i nieukończonych stosownie do przepisów ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów oraz do postępowań scaleniowych, wszczętych i nieukończonych przed wejściem w życie ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. z wyjątkiem tych postępowań w b. Królestwie Polskiem, w których zapadły już decyzje przedstanowcze okręgowych komisyj ziemskich, oraz wszystkich postępowań, wszczętych w b. dzielnicy pruskiej, które mają być ukończone według przepisów obowiązujących dotychczas.

2) 35  Do postępowań scaleniowych, wszczętych na obszarze województw: białostockiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, nowogródzkiego, poleskiego, warszawskiego i wołyńskiego oraz okręgu administracyjnego wileńskiego przed wejściem w życie ustawy niniejszej o ile nie zapadły ostateczne decyzje właściwych władz zatwierdzające projekt scalenia, a uczestnicy objęli w faktyczne posiadanie nowowydzielone działki, postanowienia niniejszej ustawy stosuje się w sposób następujący:

a) jeżeli niema aktów postępowania scaleniowego, a uczestnicy nie wnoszą żadnych zażaleń z tytułu dokonanego scalenia gruntów, fakt zaś dokonania scalenia dojdzie do wiadomości urzędów ziemskich w drodze wniosku stron lub przy innej urzędowej czynności, to urzędy te zarządzą dokonanie pomiaru faktycznego stanu posiadania, który to pomiar podlega zatwierdzeniu powiatowego urzędu ziemskiego tak, jak projekt scalenia, jednak bez możności zmiany faktycznego niespornego stanu posiadania. W tym wypadku mają zastosowanie art. art. 36, 38, 45-48 niniejszej ustawy;

b) jeżeli są dowody starego stanu posiadania, niema zaś aktów postępowania scaleniowego, a co najmniej ¹/4 uczestników scalenia skarży się na otrzymane działki z tytułu pokrzywdzenia, to urzędy ziemskie zarządzą dokonanie pomiarów faktycznego stanu posiadania, poczem powiatowy urząd ziemski albo, uznając skargi za nieuzasadnione, odrzuci je i wtedy wyda orzeczenie w trybie, wyżej w punkcie a) wskazanym, albo uzna skargi za uzasadnione i wtedy, rozpatrując ustalony pomiarem stan faktycznego posiadania jako projekt scalenia, orzeknie o jego zmianie lub odrzuceniu ze skutkami, przewidzianemi w art. 35;

c) jeżeli niema dowodów starego stanu posiadania i aktów postępowania scaleniowego, a poszczególni uczestnicy wnoszą skargi na otrzymane działki z tytułu pokrzywdzenia, to powiatowy urząd ziemski wyda orzeczenie po dokonaniu pomiaru stanu faktycznego posiadania i uprzedniem przeprowadzeniu dochodzenia na miejscu w obecności zainteresowanych stron i przy udziale biegłych, powołanych na wniosek zainteresowanych stron oraz powiatowego urzędu ziemskiego. O ile stary stan posiadania na podstawie przeprowadzonych dochodzeń i zgodnych oświadczeń strony da się ustalić, a skargi uznane zostaną za uzasadnione, to okręgowa komisja ziemska wyda orzeczenie w trybie, przewidzianym w p. b) o zmianie lub odrzuceniu istniejącego stanu posiadania; o ile zaś stary stan posiadania w sposób powyższy nie da się ustalić, lub też skargi zostaną uznane za nieuzasadnione - to orzeczenie wydane będzie w trybie, przewidzianym w punkcie a).

3) 36  W wypadku przewidzianym w punkcie b) cz. 2 niniejszego artykułu, jeżeli niema możności wyrównać drogą zmiany projektu różnic między starym, a nowym stanem posiadania, krzywdzących uczestników scalenia, powiatowemu urzędowi ziemskiemu służy prawo zatwierdzenia dopłat pieniężnych, przekraczających normę wskazaną w art. 6.

4)  Jeżeli liczba skarżących w wypadku, przewidzianym w punkcie b) cz. 2 niniejszego artykułu, jest mniejsza od 1/4 ogólnej liczby uczestników scalenia, wówczas ma zastosowanie punkt a) tejże cz. 2.

Art.  51.

1) Wszelkie zawiadomienia, wezwania i doręczenia orzeczeń w wykonaniu niniejszej ustawy uskutecznia się przez przesłanie ich w dwóch egzemplarzach wójtowi (naczelnikowi gminy, burmistrzowi), który obowiązany jest sam lub przez sołtysa wsi lub też przez organy do tego powołane powyższe wezwania, zawiadomienia lub orzeczenia publicznie ogłosić w sposób, odpowiadający miejscowym zwyczajom, poczem jeden egzemplarz zwrócić urzędowi wysyłającemu z potwierdzeniem dnia dokonania ogłoszenia.

2) W wypadku gdy dana czynność dotyczy więcej niż jednej jednostki administracyjnej względnie dotyczy także i obszarów dworskich, należy w sposób, wskazany w cz. 1, publicznie ogłaszać zawiadomienia, wezwania i treść orzeczeń w każdej jednostce administracyjnej lub obszarze dworskim.

3) Trzeci dzień po dniu ogłoszenia uznaje się za dzień, od którego biegną wszelkie terminy.

4) Urząd, który obowiązany jest dokonać publicznego ogłoszenia w myśl cz. 1 niniejszego artykułu, winien na żądanie interesowanych dać im do przejrzenia ogłaszane orzeczenia lub też sporządzić dla nich i wydać im odpis tego orzeczenia za zwrotem kosztów odpisu; wysokość tego kosztu będzie określana w rozporządzeniach Ministra Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

5) Do spraw uregulowanych w niniejszej ustawie nie ma zastosowania art. 19 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisyj ziemskich (Dz. U. R. P. Nr 90, poz. 706).

6) Postanowienia niniejszego artykułu nie mają zastosowania do zawiadomień, wezwań i orzeczeń, doręczanych właścicielom ziemskim w związku z zastosowaniem do nich postanowień art. 15 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej.

Art.  52.

Pomoc kredytowa na cele, wskazane w art. 14 może być udzielana również osobom, które przeprowadziły scalenie swych gruntów na podstawie przepisów, które obowiązywały przed wejściem w życie ustawy z dnia 31 lipca 1923 roku o scalaniu gruntów, nie dawniej jednak, niż w ciągu 3 lat przed wejściem w życie tejże ustawy.

Art.  53.

1) Umowy o wykonanie czynności scaleniowych, zawarte z mierniczymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 lipca 1923 roku o scalaniu gruntów w brzmieniu ustalonem ustawą z dnia 18 grudnia 1925 roku (Dz. U. R. P. z roku 1926 Nr 39, poz. 244) przez radę względnie rady uczestników scalenia, pozostają w mocy.

2) Jeżeli powyższe czynności scaleniowe, powierzone na mocy tych umów, ulegną z jakichkolwiek powodów przerwie, może okręgowy urząd ziemski przejąć te czynności do przeprowadzenia.

Art.  54.

Rozporządzenie z dnia 3 września 1927 roku w sprawie zmian w ustawie o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. Nr 78, poz. 680) nie narusza postępowania w toku instancyj co do orzeczeń, które zapadły przed wejściem w życie tegoż rozporządzenia, w sprawach unormowanych w ustawie z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów w brzmieniu, ustalonem ustawą z dnia 18 grudnia 1925 r. (Dz. U. R. P. z roku 1926 Nr 39, poz. 244).

Art.  55.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Reform Rolnych i Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  56.

Ustawa niniejsza zyskuje moc obowiązującą od dnia ogłoszenia na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem województwa śląskiego.

³⁵ Art. 50 cz. 2 zmieniona przez art. 10 pkt 19 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w zakresie administracji rolnictwa i reform rolnych (Dz.U.32.67.622) z dniem 20 sierpnia 1932 r.

³⁶ Art. 50 cz. 3 zmieniona przez art. 10 pkt 19 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w zakresie administracji rolnictwa i reform rolnych (Dz.U.32.67.622) z dniem 20 sierpnia 1932 r.