Rozdział 6 - Odpowiedzialność zawodowa - Samorząd pielęgniarek i położnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.41.178

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2012 r.

Rozdział  6

Odpowiedzialność zawodowa

Członkowie samorządu podlegają odpowiedzialności zawodowej przed sądami pielęgniarek i położnych za postępowanie sprzeczne z zasadami etyki zawodowej oraz za zawinione naruszenie przepisów dotyczących wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej.

1.
Sąd pielęgniarek i położnych może orzec jedną z następujących kar:
1)
upomnienie,
2)
nagana,
3)
zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w zakładach służby zdrowia na okres od 1 do 5 lat,
4)
zawieszenie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej na okres od 6 miesięcy do 3 lat,
5)
pozbawienie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej.
2. 25
Pielęgniarce i położnej, ukaranej przez Naczelny Sąd w II instancji karą wymienioną w ust. 1 pkt 4 i 5, przysługuje prawo wniesienia odwołania do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
3. 26
Do rozpoznania odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego kasacja nie przysługuje.
1.
Sprawy odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych rozpatrują okręgowe sądy i Naczelny Sąd.
2.
Okręgowy sąd orzeka jako I instancja; w sprawach członków okręgowej rady i okręgowej komisji rewizyjnej orzeka okręgowy sąd wyznaczony przez Naczelny Sąd.
3.
Naczelny Sąd:
1)
rozpatruje odwołania od orzeczeń okręgowych sądów,
2)
orzeka jako I instancja w sprawach odpowiedzialności zawodowej członków: Naczelnej Rady, Naczelnej Komisji Rewizyjnej, Naczelnego Sądu, Naczelnego Rzecznika i jego zastępców, a także członków okręgowych sądów, okręgowych rzeczników i ich zastępców,
3)
rozpatruje odwołania od orzeczeń wydanych w trybie określonym w pkt 2.
1.
Pielęgniarka lub położna, wobec której sąd w I instancji orzekł karę wymienioną w art. 39 ust. 1 pkt 3,4 i 5, może być przez ten sąd tymczasowo zawieszona w czynnościach zawodowych. Postanowienie o zawieszeniu wydaje sąd z urzędu lub na wniosek rzecznika.
2.
Postanowienie sądu o tymczasowym zawieszeniu jest natychmiast wykonalne. Jeżeli okres tymczasowego zawieszenia trwa dłużej niż trzy miesiące, Naczelny Sąd bada z urzędu zasadność zawieszenia.
3. 27
Za okres tymczasowego zawieszenia w czynnościach zawodowych pielęgniarka i położna zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia oraz do innych świadczeń ze stosunku pracy. Pracodawca może w tym czasie powierzyć pielęgniarce lub położnej, za jej zgodą, wykonywanie innej pracy.
1.
W razie uniewinnienia lub umorzenia postępowania w wyniku rewizji nadzwyczajnej lub wznowienia postępowania, pielęgniarce i położnej przysługuje roszczenie w stosunku do okręgowej izby o odszkodowanie za szkodę pozostającą w związku przyczynowym z prowadzonym postępowaniem lub wydanym orzeczeniem.
2.
Roszczenie o odszkodowanie wygasa w razie niezgłoszenia wniosku w terminie rocznym od daty uprawomocnienia się orzeczenia, o którym mowa w ust. 1.
3.
W sprawach roszczeń o odszkodowanie orzeka sąd powszechny.

Na wniosek pielęgniarki lub położnej orzeczenie o uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania w jej sprawie z zakresu odpowiedzialności zawodowej podlega opublikowaniu w organie prasowym samorządu.

1.
Pielęgniarka lub położna, zawieszona w prawie wykonywania zawodu lub tymczasowo zawieszona w czynnościach zawodowych, nie może wykonywać praktyki zawodowej w żadnej formie.
2. 28
Kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu pociąga za sobą skreślenie z listy członków okręgowej izby bez prawa ubiegania się o ponowny wpis.
3.
W razie prawomocnego ukarania karą wymienioną w art. 39 ust. 1 pkt 4 i 5, stosunek pracy pielęgniarki lub położnej wygasa z mocy prawa. Wygaśnięcie to pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
4. 29
W razie uniewinnienia, umorzenia postępowania w wyniku rewizji nadzwyczajnej lub wznowienia postępowania, pielęgniarka lub położna, z którą stosunek pracy wygasł na podstawie ust. 3, powinna być ponownie zatrudniona, jeżeli zgłosi ona gotowość powrotu pracodawcy w ciągu 14 dni od uprawomocnienia się orzeczenia uniewinniającego lub umarzającego postępowanie.
1.
Jeżeli w postępowaniu w sprawie odpowiedzialności zawodowej świadek lub biegły nie stawił się na rozprawę bez usprawiedliwienia albo bezpodstawnie odmawia zeznań, sąd pielęgniarek i położnych może zwrócić się do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby wezwanej, o przesłuchanie jej w charakterze świadka lub biegłego na okoliczności wskazane przez sąd pielęgniarek i położnych. O terminie przesłuchania sąd zawiadamia strony, a protokół przesłuchania przesyła sądowi pielęgniarek i położnych.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli świadek lub biegły nie stawił się bez usprawiedliwienia na wezwanie rzecznika odpowiedzialności zawodowej albo bezpodstawnie odmawia złożenia przed nim zeznań.

Postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej o ten sam czyn toczy się niezależnie od postępowania karnego lub postępowania dyscyplinarnego wszczętego w jednostce organizacyjnej, w której przepisy szczególne przewidują takie postępowanie. Może ono jednak być zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego.

1.
Postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej nie wszczyna się, a wszczęte umarza, jeżeli zaszła okoliczność, która według Kodeksu postępowania karnego wyłącza ściganie.
2.
W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej, toczy się ono nadal, jeżeli zażąda tego w terminie dwóch miesięcy od daty zgonu obwinionego jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra.
1.
Nie można wszcząć postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej, jeżeli od chwili popełnienia czynu upłynęły trzy lata.
2.
Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie w sprawie odpowiedzialności zawodowej nie następuje wcześniej niż przedawnienie karne.
3.
Bieg przedawnienia przerywa każda czynność rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
4.
Karalność przewinienia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 5 lat.
1.
Naczelna Rada prowadzi rejestr ukaranych pielęgniarek i położnych.
2.
Usunięcie z rejestru ukaranych zapisu o ukaraniu następuje z urzędu po upływie:
1)
1 roku od uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu karą nagany lub upomnienia,
2)
2 lat od zakończenia kary zakazu pełnienia funkcji kierowniczych w zakładach służby zdrowia,
3)
3 lat od zakończenia kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu,

jeżeli pielęgniarka lub położna nie zostanie w tym czasie ukarana lub nie zostanie wszczęte przeciwko niej postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej.

3.
Nie usuwa się z rejestru zapisu o karze pozbawienia prawa do wykonywania zawodu.

Obwiniony może przybrać w postępowaniu w sprawie odpowiedzialności zawodowej obrońców.

(uchylony).

Członkowie sądów pielęgniarek i położnych w zakresie orzekania są niezawiśli i podlegają tylko ustawom oraz obowiązującym zasadom etyki zawodowej.

(uchylony).

1.
W sprawach nie uregulowanych w ustawie do postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.
2.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przepisy dotyczące postępowania w sprawach odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych.
25 Art. 39 ust. 2 zmieniony przez art. 79 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U.02.240.2052) z dniem 1 stycznia 2003 r.
26 Art. 39 ust. 3 dodany przez art. 79 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U.02.240.2052) z dniem 1 stycznia 2003 r.
27 Art. 41 ust. 3 zmieniony przez art. 70 pkt 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.
28 Z dniem 27 października 2010 r. art. 44 ust. 2 w zakresie, w jakim zawiera sformułowanie "bez prawa ubiegania się o ponowny wpis", został uznany za niezgodny z art. 65 ust. 1 Konstytucji RP przez pkt I wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2010 r (Dz.U.10.200.1326).
29 Art. 44 ust. 4 zmieniony przez art. 70 pkt 4 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.
30 Art. 51 uchylony przez art. 79 pkt 2 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U.02.240.2052) z dniem 1 stycznia 2003 r.
31 Art. 53 uchylony przez art. 79 pkt 2 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U.02.240.2052) z dniem 1 stycznia 2003 r.