Art. 7. - Samoopodatkowanie ludności wsi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.22.138

Akt utracił moc

Wersja od: 20 czerwca 1955 r.

Art.  7.

1. Wysokość wpłat z tytułu samoopodatkowania nie może przekraczać:

1) od indywidualnych gospodarstw rolnych:

a) o obszarze do 8 ha nie posiadających siły pociągowej 50 zł,

b) o obszarze do 8 ha posiadających siłę pociągową 100 zł,

c) o obszarze powyżej 8 ha oraz gospodarstw warzywniczych

i ogrodniczych lub warzywniczo-ogrodniczych bez względu na ich

obszar, jeżeli ze względu na przychodowość nie należą do grupy

określonej pod lit. d) 150 zł,

d) o przychodowości przekraczającej najwyższą kwotę przychodowości,

wymienioną w przepisach o podatku gruntowym, dotyczących ustalania

wysokości stawek podatkowych na dany rok podatkowy 300 zł,

2) od członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych (głowy rodziny) 50 zł,

3) od budynków podlegających przepisom o podatku od nieruchomości:

a) jeżeli lokale znajdujące się w tych budynkach podlegają przepisom

o najmie lokali 50 zł,

b) w pozostałych przypadkach:

od budynków do 5 izb 50 zł,

od budynków ponad 5 do 10 izb 100 zł,

od budynków ponad 10 izb 200 zł,

4) od osób otrzymujących wynagrodzenie podlegające przepisom o podatku

od wynagrodzeń oraz od członków rzemieślniczych spółdzielni pomocniczych 50 zł,

5) od rzemieślników i od chałupników nie zatrudniających sił najemnych 50 zł,

6) od pozostałych osób osiągających przychody nie podlegające podatkowi

od wynagrodzeń 300 zł.

2. W razie zbiegu dwu lub więcej tytułów uzasadniających pobieranie wpłat, wpłaty pobiera się z każdego tytułu oddzielnie.

3. Jeżeli zebranie wiejskie uchwala stawki niższe od określonych w ust. 1, wysokość wszystkich wpłat przewidzianych w tym ustępie powinna być obniżona w równym stosunku.