Samoopodatkowanie ludności wsi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.22.138

Akt utracił moc

Wersja od: 20 czerwca 1955 r.

DEKRET

z dnia 8 czerwca 1955 r.

o samoopodatkowaniu ludności wsi.

W celu stworzenia sprzyjających warunków dla szybszego podnoszenia poziomu życia gospodarczego i kulturalnego wsi polskiej, w oparciu o rozwijającą się twórczą inicjatywę samych jej mieszkańców - stanowi się, co następuje:

Art.  1.

1. Mieszkańcy wsi mogą opodatkować się na pokrycie niezbędnych kosztów związanych z remontem, budową, wyposażeniem oraz utrzymaniem ośrodków zdrowia, izb porodowych, przedszkoli, żłobków, dziecińców, łaźni, świetlic, bibliotek, szkół, dróg gromadzkich, mostów, przepraw i tam, studni, zieleńców, domu mieszkalnego dla nauczycieli, urządzeń melioracyjnych, przeciwpożarowych i sportowych oraz na inne podobne cele gospodarcze, socjalne i kulturalne.

2. Dochody z tytułu samoopodatkowania i wydatki z tych dochodów nie są włączane ani do budżetu gromadzkiej rady narodowej, ani do budżetów rad narodowych wyższych stopni. Dochodami tymi dysponuje wyłącznie gromadzka rada narodowa.

Art.  2.

1. Samoopodatkowanie może nastąpić jedynie na podstawie uchwały zebrania wiejskiego, zwołanego w tym celu najpóźniej 30 września danego roku.

2. Uchwała zapada większością głosów przy obecności co najmniej połowy wyborców z danej wsi.

3. Samoopodatkowanie może nastąpić tylko jeden raz w ciągu roku kalendarzowego.

Art.  3.

1. Jeżeli urządzenia określone w art. 1 mają służyć mieszkańcom kilku wsi, samoopodatkowanie wymaga zgodnych uchwał, podjętych na zebraniach wiejskich mieszkańców tych wsi.

2. Jeżeli zachodzi potrzeba budowy, remontu bądź utrzymania urządzenia dla zaspokojenia potrzeb kilku gromad, prezydium powiatowej rady narodowej może wystąpić z inicjatywą wprowadzenia samoopodatkowania w tych gromadach na pokrycie kosztów związanych z tym urządzeniem.

3. W przypadku określonym w ust. 2 sposób zarządzania funduszami z samoopodatkowania określą zainteresowane gromadzkie rady narodowe.

Art.  4.

O zebraniu wiejskim należy zawiadomić mieszkańców wsi w sposób przyjęty w danej miejscowości, co najmniej na 3 dni przed jego terminem i z zaznaczeniem, że przedmiotem obrad będzie sprawa samoopodatkowania.

Art.  5.

Na zebraniu wiejskim przedstawiciel gromadzkiej rady narodowej zgłasza wniosek w sprawie podjęcia uchwały o samoopodatkowaniu, jak również omawia sprawę zabezpieczenia materiałowego i robocizny zarówno w ramach czynu społecznego, jak i obowiązkowych świadczeń w naturze oraz inne zagadnienia związane z realizacją projektowanego zamierzenia.

Art.  6.

1. Podejmując uchwałę o samoopodatkowaniu zebranie wiejskie ustala:

1) cele, na które wydatkowane będą wpływy z samoopodatkowania,

2) wysokość wpłat i termin ich płatności,

3) zwolnienia całkowite lub częściowe od wpłat z tytułu samoopodatkowania.

2. Uchwała zebrania wiejskiego może uzależnić zwolnienie od wpłaty z tytułu samoopodatkowania od wniesienia określonych materiałów w naturze, uznanych przez zebranie za niezbędne dla realizacji zamierzonego urządzenia.

Art.  7.

1. Wysokość wpłat z tytułu samoopodatkowania nie może przekraczać:

1) od indywidualnych gospodarstw rolnych:

a) o obszarze do 8 ha nie posiadających siły pociągowej 50 zł,

b) o obszarze do 8 ha posiadających siłę pociągową 100 zł,

c) o obszarze powyżej 8 ha oraz gospodarstw warzywniczych

i ogrodniczych lub warzywniczo-ogrodniczych bez względu na ich

obszar, jeżeli ze względu na przychodowość nie należą do grupy

określonej pod lit. d) 150 zł,

d) o przychodowości przekraczającej najwyższą kwotę przychodowości,

wymienioną w przepisach o podatku gruntowym, dotyczących ustalania

wysokości stawek podatkowych na dany rok podatkowy 300 zł,

2) od członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych (głowy rodziny) 50 zł,

3) od budynków podlegających przepisom o podatku od nieruchomości:

a) jeżeli lokale znajdujące się w tych budynkach podlegają przepisom

o najmie lokali 50 zł,

b) w pozostałych przypadkach:

od budynków do 5 izb 50 zł,

od budynków ponad 5 do 10 izb 100 zł,

od budynków ponad 10 izb 200 zł,

4) od osób otrzymujących wynagrodzenie podlegające przepisom o podatku

od wynagrodzeń oraz od członków rzemieślniczych spółdzielni pomocniczych 50 zł,

5) od rzemieślników i od chałupników nie zatrudniających sił najemnych 50 zł,

6) od pozostałych osób osiągających przychody nie podlegające podatkowi

od wynagrodzeń 300 zł.

2. W razie zbiegu dwu lub więcej tytułów uzasadniających pobieranie wpłat, wpłaty pobiera się z każdego tytułu oddzielnie.

3. Jeżeli zebranie wiejskie uchwala stawki niższe od określonych w ust. 1, wysokość wszystkich wpłat przewidzianych w tym ustępie powinna być obniżona w równym stosunku.

Art.  8.

1. Prezydium gromadzkiej rady narodowej przesyła uchwałę zebrania wiejskiego o samoopodatkowaniu w ciągu 7 dni od jej podjęcia do prezydium powiatowej rady narodowej.

2. Jeżeli uchwała zebrania wiejskiego narusza przepisy prawa, przekracza finansowe lub gospodarcze możliwości wsi, jeżeli brak dla jej realizacji pokrycia materiałowego albo z innych powodów jest nierealna bądź niecelowa, prezydium powiatowej rady narodowej zawiesi jej wykonanie.

3. Zawieszając wykonanie uchwały prezydium powiatowej rady narodowej zleca prezydium gromadzkiej rady narodowej ponowne zwołanie zebrania wiejskiego w terminie dwutygodniowym. Na zebraniu tym przedstawiciel gromadzkiej rady narodowej przedstawia mieszkańcom wsi powody zawieszenia wykonania uchwały oraz wniosek o podjęcie nowej uchwały.

4. Do nowej uchwały zebrania wiejskiego stosuje się przepisy ust. 1-3.

5. W przypadku gdy prezydium gromadzkiej rady narodowej w ciągu 2 tygodni od daty wysłania uchwały do prezydium powiatowej rady narodowej nie zostanie zawiadomione o zawieszeniu wykonania uchwały - jest to równoznaczne z brakiem zastrzeżeń.

Art.  9.

1. Prezydium gromadzkiej rady narodowej zawiadamia mieszkańców wsi o wysokości należnych od nich wpłat z tytułu samoopodatkowania oraz o terminie ich płatności.

2. Wpłaty z tytułu samoopodatkowania należy wnosić do kasy prezydium gromadzkiej rady narodowej. Zaległości z tytułu tych wpłat podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie administracyjnym.

Art.  10.

Zażalenia na nieprawidłowe obliczenie wpłat można wnosić do prezydium gromadzkiej rady narodowej w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia o wysokości wpłaty. Prezydium gromadzkiej rady narodowej obowiązane jest przekazać zażalenie na najbliższą sesję gromadzkiej rady narodowej do rozpatrzenia. Decyzja gromadzkiej rady narodowej jest ostateczna.

Art.  11.

1. Wpływy z samoopodatkowania wydatkuje prezydium gromadzkiej rady narodowej na cele ustalone w preliminarzu przyjętym uchwałą zebrania wiejskiego. Wydatki pokrywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami o wykonywaniu budżetu, nie przekraczając w szczególności obowiązujących norm i stawek płac.

2. Gromadzka rada narodowa sprawuje kontrolę dokonywanych wydatków.

3. Kwoty nie wykorzystane w roku bieżącym pozostają na rachunku prezydium gromadzkiej rady narodowej i mogą być wykorzystane w roku następnym.

Art.  12.

Organy finansowe prezydium powiatowych rad narodowych oraz organy kontrolno-rewizyjne sprawują nadzór nad prawidłowym wykorzystaniem dochodów uzyskanych z samoopodatkowania.

Art.  13.

Przedstawiciel gromadzkiej rady narodowej obowiązany jest w następnym roku kalendarzowym złożyć na zebraniu wiejskim sprawozdanie z wydatkowania dochodów z samoopodatkowania.

Art.  14.

Uchwała o samoopodatkowaniu w 1955 r. powinna określać wysokość wpłat na ten rok w zasadzie w granicach połowy stawek określonych w art. 7.

Art.  15.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.