Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.8.46

Akt utracił moc
Wersja od: 23 sierpnia 1991 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI TERENOWEJ I OCHRONY ŚRODOWISKA
z dnia 20 lutego 1975 r.
w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

Na podstawie art. 18 ust. 5 i art. 57 ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229) zarządza się, co następuje:

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
Rozporządzenie ustala zasady i sposób stwierdzania przygotowania zawodowego wymaganego od osób podejmujących się pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zwanych dalej "samodzielnymi funkcjami", obejmujących:
1)
projektowanie w budownictwie i sprawdzanie prawidłowości rozwiązań projektowych (np. wykonywanie funkcji projektanta, sprawdzającego projekty),
2)
kierowanie robotami budowlanymi lub wytwarzaniem konstrukcyjnych elementów budowlanych (np. wykonywanie funkcji kierownika budowy, robót, grupy robót, obiektu, majstra budowlanego),
3)
sprawowanie kontroli i nadzoru nad robotami budowlanymi, wytwarzaniem konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz nad stanem technicznym obiektów budowlanych (np. kontrola techniczna jakości budowy, obiektu, wytwarzania elementów budowlanych, nadzór inwestorski techniczny),
4)
sprawdzanie prawidłowości rozwiązań projektowych lub kontrolę techniczną robót i obiektów budowlanych - wykonywane w ramach organów administracji państwowej lub gospodarczej.

Rozporządzenie określa także zasady i tryb ustanawiania rzeczoznawców budowlanych.

2.
Specjalnością techniczno-budowlaną w rozumieniu rozporządzenia jest rodzaj działalności zawodowej w budownictwie, wyodrębniający się z uwagi na specyfikę i charakter wymagań technicznych.
3.
Dopuszcza się pełnienie samodzielnych funkcji technicznych w poszczególnych specjalnościach techniczno-budowlanych przez osoby posiadające wykształcenie techniczne o kierunku pokrewnym w stosunku do wykształcenia odpowiadającego danej specjalności, jeżeli te osoby wykażą się odpowiednią praktyką zawodową, dłuższą co najmniej o połowę od wymaganej dalszymi przepisami rozporządzenia.
4.
Za wykształcenie techniczne o kierunku pokrewnym do wykształcenia odpowiadającego danej specjalności techniczno-budowlanej należy uważać wykształcenie o programie obejmującym wiadomości teoretyczne, umożliwiające uzyskanie kwalifikacji niezbędnych przy wykonywaniu określonej funkcji po odbyciu dłuższej praktyki zawodowej określonej w ust. 3.
5.
Osoby, które odbyły praktykę zawodową wyłącznie w zakresie wąskiej specjalizacji zawodowej, mogą wykonywać samodzielne funkcje techniczne w budownictwie tylko w zakresie objętym tą specjalizacją.

Przygotowanie zawodowe osób pełniących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie.

§  2.
1.
Do pełnienia samodzielnej funkcji projektanta jest wymagane następujące przygotowanie zawodowe:
1)
ukończenie wyższej szkoły technicznej, stwierdzone dyplomem, oraz trzy lata praktyki przy sporządzaniu projektów i rok praktyki na budowie,
2)
ukończenie średniej szkoły technicznej, stwierdzone dyplomem lub świadectwem, oraz trzy lata praktyki na budowie i trzy lata praktyki przy sporządzaniu projektów.
2.
Osoby posiadające średnie wykształcenie techniczne mogą wykonywać samodzielną funkcję projektanta w budownictwie jedynie w specjalności techniczno-budowlanej zgodnej z posiadanym wykształceniem technicznym wyłącznie:
1) 1
w specjalności architektonicznej - w budownictwie jednorodzinnym, zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m3,
2)
w innych specjalnościach techniczno-budowlanych - w zakresie obiektów budowlanych, budowli i instalacji o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych i schematach technicznych.
3.
Do pełnienia funkcji, o której mowa w ust. 1, w specjalności architektonicznej jest wymagane wykazanie się dyplomem ukończenia wydziału architektury wyższej szkoły technicznej lub odpowiednio dyplomem ukończenia średniej szkoły technicznej o kierunku architektonicznym lub ogólnobudowlanym.
§  3.
Funkcja sprawdzającego prawidłowość rozwiązań projektowych może być pełniona przez osobę, która co najmniej przez dwa lata wykonywała na podstawie stwierdzenia posiadania przygotowania zawodowego funkcję projektanta. Funkcja sprawdzającego może być pełniona wyłącznie w zakresie uprawnień do pełnienia funkcji projektanta.
§  4. 2
 
1.
Osoby posiadające wyższe wykształcenie techniczne i przygotowanie zawodowe do pełnienia samodzielnej funkcji projektanta w budownictwie w specjalności architektonicznej są uprawnione do sporządzania projektów rozwiązań konstrukcyjno- budowlanych w zakresie obiektów budowlanych o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych i schematach technicznych, z wyłączeniem konstrukcji fundamentów głębokich i trudniejszych konstrukcji statycznie niewyznaczalnych.
2.
Osoby posiadające przygotowanie zawodowe wymagane do pełnienia samodzielnej funkcji projektanta w budownictwie są uprawnione również do kierowania, nadzorowania i kontrolowania budowy oraz do oceniania i badania stanu technicznego obiektów budowlanych w budownictwie jednorodzinnym, zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m3 w zakresie objętym specjalnością techniczno-budowlaną, w której mogą pełnić funkcje projektanta.
§  5.
1.
Do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych obejmujących kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie techniczne budowy i robót jest wymagane następujące przygotowanie zawodowe:
1)
ukończenie wyższej szkoły technicznej, stwierdzone dyplomem, oraz co najmniej dwuletnia praktyka na budowie,
2)
ukończenie średniej szkoły technicznej, stwierdzone dyplomem lub świadectwem, oraz co najmniej trzyletnia praktyka na budowie,
3)
dyplom mistrza w rzemiośle budowlanym,
4) 3
(skreślony).
2. 4
Osoby ze średnim wykształceniem technicznym mogą pełnić funkcje techniczne, o których mowa w ust. 1, wyłącznie przy budowie budynków, budowli i instalacji o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych, objętych daną specjalnością techniczno-budowlaną, a osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 3 - wyłącznie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych danym rzemiosłem.
3. 5
W zakresie budownictwa jednorodzinnego, zagrodowego oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m3 osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 3, posiadające kwalifikacje w zakresie robót konstrukcyjno-budowlanych są uprawnione do kierowania budową.
§  6. 6
 
1.
Osoby z wyższym wykształceniem technicznym, posiadające przygotowanie zawodowe wymagane do pełnienia funkcji obejmujących kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie techniczne budowy i robót, są uprawnione również do sporządzania projektów w budownictwie jednorodzinnym, zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m3 w zakresie objętym specjalnością techniczno-budowlaną, w której mogą kierować budową lub robotami.
2.
Osoby posiadające przygotowanie zawodowe wymagane do pełnienia funkcji obejmujących kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie techniczne budowy lub robót w specjalności konstrukcyjno-budowlanej są uprawnione również do sporządzania projektów w zakresie rozwiązań architektonicznych budynków inwentarskich i gospodarczych, adaptacji projektów powtarzalnych innych budynków oraz sporządzania planów zagospodarowania działki związanych z realizacją tych budynków.
3.
Osoby ze średnim wykształceniem technicznym, posiadające przygotowanie zawodowe wymagane do pełnienia funkcji obejmujących kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie techniczne budowy i robót w zakresie instalacji sanitarnych i elektrycznych, są uprawnione w budownictwie jednorodzinnym, zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m3 również do sporządzania odpowiednio projektów instalacji sanitarnych lub elektrycznych.
§  7.
Osoby posiadające przygotowanie zawodowe do pełnienia samodzielnych funkcji obejmujących kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie techniczne budowy i robót są uprawnione również w tym samym zakresie do kierowania i kontrolowania wytwarzania konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz do kontrolowania stanu technicznego obiektów budowlanych.
§  8.
1.
Organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego może uznać, że osoba z wyższym wykształceniem technicznym, posiadająca przygotowanie zawodowe do pełnienia samodzielnej funkcji projektanta w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, posiada również przygotowanie zawodowe wymagane do pełnienia samodzielnej funkcji projektanta w specjalności architektonicznej, jeżeli stwierdzi, że osoba ta uzyskała wymagane kwalifikacje w toku działalności zawodowej:
1) 7
wykonując w podmiocie gospodarczym posiadającym osobowość prawną, pod kierownictwem osób posiadających przygotowanie zawodowe do pełnienia funkcji projektanta w specjalności architektonicznej, przez okres co najmniej trzech lat projekty obiektów budowlanych w zakresie rozwiązań architektonicznych albo
2)
opracowując w ramach konkursów własne projekty obiektów budowlanych w zakresie rozwiązań architektonicznych, których wartość potwierdzają przyznane nagrody i wyróżnienia.
2.
Działalność zawodowa osoby, o której mowa w ust. 1, wymaga zaopiniowania przez właściwe zarządy okręgowe Stowarzyszenia Architektów Polskich oraz Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa.
§  9.
1.
Praktyka zawodowa, o której mowa w rozporządzeniu, powinna:
1)
obejmować sporządzanie projektów oraz odpowiednio budowę obiektów budowlanych lub wytwarzanie konstrukcyjnych elementów budowlanych w zakresie specjalności techniczno-budowlanej, w której ma być pełniona samodzielna funkcja w budownictwie,
2) 8
być odbyta po uzyskaniu dyplomu lub świadectwa, a także w czasie zaocznych lub wieczorowych studiów technicznych, w podmiocie gospodarczym posiadającym osobowość prawną pod nadzorem osoby posiadającej przygotowanie zawodowe wymagane do pełnienia samodzielnej funkcji w budownictwie w specjalności techniczno-budowlanej, w której odbywana była praktyka zawodowa.
2. 9
W uzasadnionych wypadkach może być uznana za praktykę zawodową praca w jednostkach projektowania i wykonawstwa budowlanego nie będących osobami prawnymi.
3.
Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca trwająca co najmniej połowę obowiązującego czasu pracy, bezpośrednio związana z wykonywaniem robót budowlanych lub sporządzaniem projektów obiektów budowlanych w przedmiotowej specjalności techniczno-budowlanej, a w terenowych zespołach usług projektowych - praca przeliczona na dni robocze o 4-godzinnym czasie pracy.
4.
W odniesieniu do robót obejmujących instalacje i urządzenia związane z obiektami budowlanymi do praktyki na budowie zalicza się również praktykę na stanowisku technicznym w komórkach technicznych eksploatacji w zakresie przemysłowym lub równorzędnym oraz w przedsiębiorstwie (zakładzie) powołanym do budowy i eksploatacji sieci lub linii uzbrojenia terenu, a także pracę w nadzorze energetycznym - w stosunku dwa lata tej pracy za rok praktyki na budowie.
5.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do budownictwa kolejowego, drogowego i mostowego, jeżeli do stałych obowiązków służbowych na danym stanowisku technicznym należała kontrola techniczna budowy, utrzymania lub eksploatacji budowli budownictwa komunikacyjnego.
6. 10
W odniesieniu do pracowników, do których obowiązków służbowych należy wykonywanie nadzoru urbanistyczno-budowlanego lub nadzoru techniczno-budowlanego, uznaje się również dwa lata pracy przy kontrolowaniu wykonywania robót budowlanych i utrzymania obiektów budowlanych - za rok praktyki na budowie w zakresie odpowiedniej specjalności techniczno-budowlanej.
§  10.
Odbycie praktyki zawodowej należy udowodnić zaświadczeniem wydanym przez jednostkę, w której ta praktyka się odbywała, zawierającym:
1)
wskazanie obiektów budowlanych z określeniem odpowiednio rodzajów robót lub sporządzonych projektów obiektów budowlanych - przy których dana osoba odbyła praktykę,
2)
datę rozpoczęcia i ukończenia praktyki przy każdym rodzaju robót budowlanych lub przy poszczególnych projektach obiektów budowlanych,
3)
określenie charakteru czynności pełnionych w czasie odbywania praktyki,
4)
ocenę znajomości zawodu na podstawie odbytej praktyki, dokonaną przez osobę kierującą i nadzorującą praktykę zawodową.
§  11.
Podstawę stwierdzenia posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwie, z wyjątkiem funkcji rzeczoznawcy budowlanego, stanowią następujące dokumenty:
1) 11
odpis dyplomu lub świadectwa ukończenia wyższej lub średniej szkoły technicznej, dyplomu mistrza,
2)
zaświadczenia o odbyciu wymaganej praktyki zawodowej lub ich poświadczony odpis oraz świadectwo z ostatniego miejsca pracy.
§  12.
Osoby, które ukończyły szkołę techniczną za granicą, są obowiązane przedstawić:
1)
dowód uznania przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego lub odpowiednio do spraw oświaty dyplomu lub świadectwa za równorzędny z dyplomem lub świadectwem ukończenia odpowiednich szkół technicznych w kraju - jeżeli nie nastąpiło to z mocy prawa lub umów międzynarodowych, albo
2)
dowód nostryfikacji w kraju dyplomu lub świadectwa ukończenia szkoły za granicą.
§  13.
1. 12
Wojewoda stwierdza posiadanie przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnej funkcji projektanta, kierownika budowy i robót oraz funkcji, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 3 i 4, w specjalnościach techniczno-budowlanych:
1)
architektonicznej,
2)
konstrukcyjno-budowlanej - obejmującej budynki oraz inne budowle nie wymienione w specjalności konstrukcyjno-inżynieryjnej oraz wodno-melioracyjnej,
3)
konstrukcyjno-inżynieryjnej w zakresie:
a)
linii, węzłów i stacji kolejowych - obejmującej również perony, rampy oraz typowe przepusty i mosty,
b)
dróg i nawierzchni lotniskowych - obejmującej również typowe przepusty i mosty,
c)
mostów - obejmującej również wiadukty, przepusty, tunele, estakady, nadziemne i podziemne przejścia komunikacyjne oraz nieskomplikowane odcinki dróg, stanowiące dojazdy do tych budowli,
d)
budowli hydrotechnicznych - obejmującej również ujęcia wód oraz budowle basenów wodnych i zbiorników wodnych przemysłowych,
4)
instalacyjno-inżynieryjnej w zakresie:
a) 13
sieci sanitarnych - obejmującej sieci wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe i cieplne uzbrojenia terenu,
b) 14
instalacji sanitarnych - obejmującej instalacje wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne i klimatyzacyjno-wentylacyjne,
c)
ochrony środowiska - obejmującej instalacje i urządzenia służące do ochrony przed zanieczyszczeniem wód, gleby i powietrza atmosferycznego, łącznie ze związanymi z nimi konstrukcjami wsporczymi,
d) 15
sieci i instalacji elektrycznych - obejmującej instalacje elektryczne, napowietrzne i kablowe linie energetyczne, stacje i urządzenia elektroenergetyczne,
e)
urządzeń zabezpieczenia ruchu kolejowego,
f)
elektryfikacji linii kolejowych,
g)
lotniczych urządzeń naziemnych,
5)
wodno-melioracyjnej - obejmującej również ujęcia wód.
2. 16
Przepisów ust. 1 nie stosuje się do:
1)
samodzielnych funkcji w specjalnościach techniczno-budowlanych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a)-c) oraz pkt 4 lit. e)-g), wykonywanych w jednostkach organizacyjnych resortu komunikacji, chyba że osoba zainteresowana wystąpi o stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego w trybie ust. 1,
2)
funkcji kierownika budowy pełnionej przez mistrza w budownictwie jednorodzinnym, zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m3.
3.
Stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji nie wymienionych w ust. 1 bądź w specjalnościach techniczno-budowlanych innych niż wymienione w tym ustępie, jak również samodzielnych funkcji, o których mowa w ust. 2 pkt 1, dokonują zakłady pracy zatrudniające osoby podejmujące się pełnienia tych funkcji.
4. 17
Wojewoda może skrócić o jeden rok praktykę przy sporządzaniu projektów, wymaganą przepisem § 2 ust. 1 pkt 1, w stosunku do osoby wykazującej się szczególnymi osiągnięciami w projektowaniu, po zasięgnięciu opinii zarządu okręgowego właściwego stowarzyszenia naukowo-technicznego.
5. 18
W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, wojewoda powołuje do oceny przygotowania zawodowego zespół kwalifikacyjny pod przewodnictwem przedstawiciela tego organu i z udziałem przedstawicieli właściwych stowarzyszeń naukowo-technicznych. Oceny przygotowania zawodowego osób wykazujących się praktyką zawodową w jednostkach wojskowych i bezpieczeństwa wewnętrznego dokonują właściwe organy nadzoru techniczno-budowlanego w dziedzinie obrony kraju i bezpieczeństwa wewnętrznego.
6. 19
Osoba biorąca udział w pracy zespołu kwalifikacyjnego otrzymuje od każdego rozpatrzonego wniosku wynagrodzenie, pokrywane z budżetu właściwego urzędu wojewódzkiego, w wysokości 1% najniższego wynagrodzenia określonego w przepisach odrębnych.

Ustanawianie rzeczoznawców budowlanych.

§  14.
Funkcja rzeczoznawcy budowlanego może być wykonywana na obszarze całego kraju, wyłącznie w zakresie specjalności techniczno-budowlanej lub specjalizacji zawodowej, określonych przez organ ustanawiający rzeczoznawcę.
§  15.
Na listę rzeczoznawców budowlanych może być wpisana osoba, która:
1)
posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw publicznych,
2)
posiada dyplom wyższej szkoły technicznej oraz co najmniej 10 lat pracy zawodowej w specjalności techniczno-budowlanej zgodnej z kierunkiem ukończenia studiów albo 15 lat pracy zawodowej w specjalności techniczno-budowlanej pokrewnej do kierunku ukończonych studiów; praca zawodowa powinna odpowiadać wymaganiom dla praktyki zawodowej, określonym w § 9 i 10,
3)
daje rękojmię należytego wykonywania obowiązków rzeczoznawcy budowlanego.
§  16.
1. 20
Wnioski osób, z dokumentami stwierdzającymi wymagane przygotowanie zawodowe, rozpatruje i przedstawia wraz z oceną wojewody komisja kwalifikacyjna do spraw rzeczoznawstwa, działająca przy właściwym stowarzyszeniu naukowo-technicznym.
2. 21
Wojewoda łącznie z wpisaniem na listę rzeczoznawców budowlanych wydaje zainteresowanemu zaświadczenie stwierdzające ustanowienie go rzeczoznawcą w określonej specjalności.
3.
Lista rzeczoznawców budowlanych powinna być udostępniona osobie zainteresowanej.

Przepisy przejściowe i końcowe.

§  17.
Osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie rozporządzenia samodzielne funkcje techniczne w budownictwie w specjalnościach techniczno-budowlanych, w których nie było wymagane uzyskanie uprawnień budowlanych, mogą do dnia 31 grudnia 1977 r. wykonywać samodzielne funkcje techniczne w budownictwie w tych specjalnościach techniczno-budowlanych, bez obowiązku wykazania się stwierdzeniem posiadania przygotowania zawodowego, w myśl przepisów rozporządzenia.
§  18.
Do spraw unormowanych rozporządzeniem nie stosuje się przepisów uchwały nr 178 Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1967 r. w sprawie zasad organizacji rzeczoznawstwa (Monitor Polski Nr 42, poz. 201).
§  19.
Tracą moc:
1)
rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 10 października 1958 r. w sprawie określenia kwalifikacji fachowych do sporządzania projektów w budownictwie w zakresie specjalności nie objętych przepisami prawa budowlanego oraz sposobu ich stwierdzania (Dz. U. z 1958 r. Nr 66, poz. 328 i z 1960 r. Nr 46, poz. 180),
2)
rozporządzenie Przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury z dnia 10 września 1962 r. w sprawie kwalifikacji fachowych osób wykonujących funkcje techniczne w budownictwie powszechnym (Dz. U. z 1962 r. Nr 53, poz. 266, z 1965 r. Nr 6, poz. 24 i z 1966 r. Nr 34, poz. 204),
3)
rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 8 czerwca 1965 r. w sprawie kwalifikacji fachowych majstrów budowlanych w budownictwie powszechnym (Dz. U. z 1965 r. Nr 25, poz. 172 i z 1968 r. Nr 32, poz. 219),
4)
rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 7 sierpnia 1968 r. w sprawie niektórych ulg dotyczących kwalifikacji fachowych majstrów budowlanych w budownictwie powszechnym (Dz. U. Nr 32, poz. 219),
5)
zarządzenie nr 31 Przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury z dnia 23 maja 1963 r. w sprawie wykazu kierunków i specjalności studiów, w których uzyskanie dyplomu lub świadectwa upoważnia do ubiegania się o uprawnienia budowlane w budownictwie powszechnym (Dz. Budownictwa z 1963 r. Nr 11, poz. 38 i z 1964 r. Nr 24, poz. 83),
6)
zarządzenie Prezesa Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej i Ministrów Żeglugi oraz Rolnictwa z dnia 1 września 1964 r. w sprawie uprawnień budowlanych w budownictwie specjalnym w zakresie gospodarki wodnej , żeglugi i rolnictwa (Dz. Budownictwa z 1964 r. Nr 17, poz. 55 i z 1965 r. Nr 3, poz. 13),
7)
zarządzenie nr 195 Ministra Komunikacji z dnia 1 grudnia 1964 r. w sprawie uprawnień budowlanych w budownictwie specjalnym w zakresie komunikacji (Dz. Budownictwa z 1969 r. Nr 7, poz. 24 i z 1972 r. Nr 9, poz. 26),
8)
zarządzenie nr 310 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 24 listopada 1965 r. w sprawie ustalenia listy zawodów budowlanych, w których posiadanie dyplomu mistrza stanowi podstawę do ubiegania się o uprawnienia budowlane w budownictwie powszechnym (Dz. Budownictwa Nr 19, poz. 82),
9)
zarządzenie nr 318 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 grudnia 1965 r. w sprawie stwierdzania kwalifikacji majstrów w budownictwie powszechnym (Dz. Budownictwa z 1965 r. Nr 19, poz. 83, z 1967 r. Nr 3, poz. 26 i z 1970 r. Nr 3, poz. 11),
10)
zarządzenie nr 94 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 4 maja 1966 r. w sprawie szczegółowego programu egzaminu na uprawnienia budowlane (Dz. Budownictwa z 1966 r. Nr 9, poz. 40, z 1967 r. Nr 4, poz. 31 i z 1970 r. Nr 3, poz. 10),
11)
zarządzenie nr 129 Ministra Komunikacji z dnia 18 lipca 1968 r. w sprawie kwalifikacji fachowych majstrów budowlanych w budownictwie specjalnym w zakresie komunikacji (Dz. Budownictwa Nr 9, poz. 41).
§  20.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1975 r.
1 § 2 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
2 § 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
3 § 5 ust. 1 pkt 4 skreślony przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
4 § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
5 § 5 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
6 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
7 § 8 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
8 § 9 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
9 § 9 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
10 § 9 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. c) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
11 § 11 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
12 § 13 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. a) i c) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
13 § 13 ust. 1 pkt 4 lit. a) zmieniona przez § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 20 grudnia 1988 r. (Dz.U.88.42.334) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 stycznia 1989 r.
14 § 13 ust. 1 pkt 4 lit. b) zmieniona przez § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 20 grudnia 1988 r. (Dz.U.88.42.334) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 stycznia 1989 r.
15 § 13 ust. 1 pkt 4 lit. d) zmieniona przez § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 20 grudnia 1988 r. (Dz.U.88.42.334) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 stycznia 1989 r.
16 § 13 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
17 § 13 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. c) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
18 § 13 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. c) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
19 § 13 ust. 6:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej z dnia 4 lipca 1986 r. (Dz.U.86.26.127) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lipca 1986 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.280) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 września 1989 r.

- zmieniony oraz według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 8 lit. e) rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.

20 § 16 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.
21 § 16 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz.U.91.69.299) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 sierpnia 1991 r.