Sądownictwo doraźne na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.56.511

Akt utracił moc
Wersja od: 26 lipca 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 18 lipca 1922 r.
o sądownictwie doraźnem na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej.

Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1919 r. w przedmiocie sądów doraźnych (Dz. P. P. P. № 55, poz. 341) zarządza się co następują:
Wprowadza się, względnie przedłuża się. na czas pięciu miesięcy licząc od dnia 1 sierpnia 1922 r. postępowanie doraźne na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej, z wyjątkiem powiatów wymienionych w § 3, względem przestępstw:
a)
udziału w bandzie z art. 279 cz. I ust. 3 k. k. o ile chodzi o bandą w celach rozboju;
b)
zabójstwa z art. 453 i 455 ust. 3 k. k. jeśli przestępstwa te popełniono względem osób sprawujących funkcje bezpieczeństwa publicznego podczas wykonywaniu lub z powodu wykonywania przez nie obowiązków służbowych, tudzież zabójstwa, przewidziane go w art. 455 ust. 6 k. k. (zabójstwo w bandzie), oraz w art. 455 ust. 12 k. k. (zabójstwo w celu zysku).
c)
rozboju, przewidzianego w art. 589 k. k.
Na obszarze województwa nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego, oraz na obszarze powiatów: wileńskiego, oszmiańskiego, święciańskiego, trockiego, bracławskiego, dziśnieńskiego, duniłowiczowskiego i wiejskiego postępowanie doraźne stosowane będzie z mocy niniejszego rozporządzenia, względnie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 47, poz. 418) do końca r. 1922 względem przestępstw, wymienionych w § 1 niniejszego rozporządzenia, a nadto wzglądem przestępstw, przewidzianych:
a)
w art. 556 k.k. o ile chodzi o uszkodzenie telegrafu lub telefonu, przeznaczonego do użytku publicznego lub rządowego;
b)
w art. 557 k.k. o ile chodzi o uszkodzenie mostu;
c)
w art. 558 k.k. o ile chodzi o uszkodzenie toru lub taboru drogi żelaznej lub znaku ostrzegawczego, ustanowionego dla ochrony bezpieczeństwa komunikacji kolejowej.
d)
w art. 562, 563 i 564 ust. 1 i 3 k.k.
Rozporządzenie niniejsze nie dotyczy jednak powiatów: augustowskiego, bialskiego (Biała) ciechanowskiego, iłżeckiego, kieleckiego, kolneńskiego, kolskiego, konińskiego, konstantynowskiago, lubartowskiego, makowskiego, mławskiego, ostrołęckiego, ostrowskiego, płockiego, płońskiego, przasnyskiego, radzyńskiego, rypińskiego, sejneńskiego, siedlickiego, sierpeckiego, słupeckiego, sokołowskiego, suwalskiego szczuczyńskiego, węgrowskiego, włodawskiego i włoszczowskiego.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1922 r.