Art. 19. - Rzesza Niemiecka-Polska. Umowa o wzajemnej komunikacji kolejowej. Berlin.1926.03.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.48.433

Akt utracił moc

Wersja od: 23 kwietnia 1938 r.

Artykuł  19.

Szczególne postanowienia celne.

(1) Zarząd celny każdej Strony umawiającej się będzie, z wyjątkiem wypadków podejrzenia o nadużycia i bez uszczerbku dla praw, które opiera na ustawodawstwie własnego Państwa, uznawał i pozostawi w stanie nienaruszonym plomby i pieczecie, założone przez Zarząd celny drugiej Strony na takich towarach, które wysyłane bywają pod dozorem celnym; zastrzega się mu jednak prawo uzupełnienia plomb lub pieczęci przez nałożenie nowych znaków celnych.

(2) Przedmioty służące do służbowego użytku Urzędów, położonych na obcym obszarze, i tam zajętych pracowników będą mogły być wwiezione bez cła, opłat i należności za urzędowem zaświadczeniem właściwego Urzędu i będą mogły być wywiezione zpowrotem do kraju wyjścia bez pobrania cła, opłat i należności.

(3) To samo dotyczy przedmiotów przesiedlenia, o ile chodzi o przedmioty używane, przeznaczone do własnego użytku pracowników oraz ich członków rodziny i służby, żyjących z nimi we wspólnem gospodarstwie.

(4) 4 Części zapasowe, zażądane od obcego Zarządu kolejowego w myśl międzynarodowych konwencyj o wzajemnem używaniu wagonów celem ich wymiany na uszkodzonym taborze, jako tez zwracane uszkodzone części wolne są od cła, opłat i należności oraz zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych, o ile istnieje co do ich przeznaczenia urzędowe zaświadczenie wysyłającego Urzędu.

⁴ Art. 19 ust. 4 zmieniony przez § 4 umowy międzynarodowej z dnia 8 lipca 1937 r. (Dz.U.38.28.251) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 23 kwietnia 1938 r.