Rzesza Niemiecka-Polska. Układ w przedmiocie praw członków i urzędników wspólnego Naczelnego Komitetu Kolei Górnośląskich. Warszawa.1924.02.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.108.769

Akt utracił moc

Wersja od: 3 października 1925 r.

POLSKO-NIEMIECKI UKŁAD

w przedmiocie praw członków i urzędników wspólnego Naczelnego Komitetu Kolei Górnośląskich, podpisany w Warszawie, dnia 23 lutego 1924 r.

(Ratyfikowany zgodnie z ustawą z dnia 9 lipca 1924 r.-Dz. U. R. P. № 61 poz. 610).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, STANISŁAW WOJCIECHOWSKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dwudziestego trzeciego lutego tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku w Warszawie został podpisany Układ pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rzeszy Niemieckiej w przedmiocie praw członków i urzędników wspólnego Naczelnego Komitetu Kolei Górnośląskich o dosłownem brzmieniu następującem:

Polsko-Niemiecki Układ w przedmiocie praw członków i urzędników wspólnego naczelnego Komitetu Kolei Górnośląskich.

Polska i Niemcy, powodowane chęcią uregulowania praw członków i urzędników wspólnego Naczelnego Komitetu Kolei Górnośląskich (artykuły 396, 397 polsko-niemieckiej Konwencji Górnośląskiej, zawartej w Genewie dnia 15 maja 1922 r.), mianowały do odnośnych rokowań swymi pełnomocnikami:

POLSKA:

Wicemarszałka Sejmu Dr. Zygmunta Seydę,

NIEMCY:

Posła Dr. Paul Eckardt,

Prezydenta Policji Dr. Gottfried Schwendy.

którzy, po wzajemnej wymianie pełnomocnictw i uznaniu ich formy za dobrą i należytą, zawarli następujący układ:

Artykuł  1.

Każde z układających się Państw zapewnia dyplomatyczne przywileje i ulgi członkowi Naczelnego Komitetu Kolei Górnośląskich, przynależnemu do drugiego Państwa.

Artykuł  2.

Członkowie i urzędnicy Naczelnego Komitetu, jako też członkowie ich rodzin, żyjący z nimi we wspólnem gospodarstwie domowem, korzystają, mieszkając na obszarze Państwa, do którego nie przynależą, narówni z obywatelami tego Państwa, z urządzeń publicznych przeznaczonych dla miejsc ich zamieszkania, a zwłaszcza z instytucyj powszechnej ochrony prawnej, kościelnych i szkolnych, oraz opieki w dziedzinie uregulowania spraw mieszkaniowych i aprowizacyjnych.

Artykuł  3.

Przepisy wyjątkowe, dotyczące cudzoziemców, nie mają zastosowania do członków i urzędników Naczelnego Komitetu.

Artykuł  4.

(1) Członkowie i urzędnicy Naczelnego Komitetu, przynależni do jednego z układających się Państw, otrzymają od Rządu drugiego Państwa dowody tożsamości, uprawniające ich do przekraczania granicy baz paszportu lub innego dokumentu i do przebywania, w części obszaru plebiscytowego, należącej do drugiego Państwa. W razie ewentualnych podróży służbowych poza obszar plebiscytowy mają być im wydawane potrzebne wizy bezpłatnie.

(2) O ile członkowie rodziny polskiego członka i polskich urzędników Naczelnego Komitetu nie mają prawa żądania karty legitymacyjnej już na podstawie przepisów Konwencji Górnośląskiej, otrzymają oni takąż kartę, mimo to przy analogicznem zastosowaniu artykułu 270 wspomnianej Konwencji.

Artykuł  5.

Urzędnicy Naczelnego Komitetu korzystają w razie służbowego pobytu nu obszarze Państwa, do którego nie przynależą:

1) ze zwolnienia od wszystkich opłat i podatków od poborów służbowych oraz innego wynagrodzenia, które otrzymują za swą działalność urzędową przy Naczelnym Komitecie, z wyjątkiem podatków komunalnych i kościelnych, oraz opłat szkolnych,

2) ze zwolnienia od wszelkiego rodzaju świadczeń publiczno-prawnych, osobistych i rzeczowych,

3) ze zwolnienia od sądownictwa zwykłego, o ile chodzi o ich służbową działalność, oraz od aresztu śledczego, chyba że idzie o ściganie zbrodni,

4) ze zwolnienia od obowiązku składania świadectwa co do wydarzeń, odnoszących się do ich urzędowej działalności, o ile Naczelny Komitet nie zezwoli na złożenie świadectwa.

Artykuł  6.

(1) Polscy urzędnicy Naczelnego Komitetu korzystają z wolności od niemieckich ceł wwozowych od wszystkich przedmiotów, przeznaczonych dla ich osobistego lub urzędowego użytku lub zużycia, a sprowadzonych z Polski, oraz z wolności od niemieckich opłat wywozowych od wymienionych powyżej przedmiotów, które po użyciu odesłane zostaną zpowrotem do Polski. Zakazy przywozu i wywozu układających się Państw nie będą stosowane do tych przedmiotów w powyższym zakresie. Odprawa celna przedmiotów, co do których ulgi te będą wymagane, odbywa się w urzędzie celnym służbowej siedziby urzędnika, który, domagając się ulgi, winien przedłożyć pisemne zaświadczenie polskiego członka Naczelnego Komitetu. Układające się Państwa zastrzegają sobie zarządzenia dalszych środków nadzorczych w razie potrzeby na podstawie wzajemnego porozumienia się.

(2) Zwolnienie od cła i opłat, przewidziane w ustępie pierwszym, rozciąga się takie na przedmioty, przeznaczone do osobistego użytku tych członków rodziny urzędników, którzy pozostają z nimi we wspólnem gospodarstwie domowem.

Artykuł  7.

Układ niniejszy winien być ratyfikowany i dokumenty ratyfikacyjne winne być wymienione możliwie najrychlej. Układ wchodzi w życie z dniem wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

Na dowód tego pełnomocnicy układ niniejszy podpisali i opatrzyli swemi pieczęciami.

Sporządzono w podwójnym pierwopisie, po jednym w języku polskim i niemieckim.

W Warszawie, dnia dwudziestego trzeciego lutego, tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku.

(L. S.) (-) Dr. Zygmunt Seyda

(L. S.).(-) Dv. Paul Eckardt

(L. S.) (-) Dr. Gottfried Schwendy

Zaznajomiwszy się z powyższym Układem uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień, oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie ściśle stosowany.

Na dowód czego wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 4 maja 1925 r.