Rozdział 4 - POSTANOWIENIA KOŃCOWE. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ Polsko-Niemiecki w sprawie kas oszczędności. Berlin.1928.12.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.19.108

Akt utracił moc

Wersja od: 7 marca 1931 r.

Rozdział  IV.

POSTANOWIENIA KOŃCOWE.

Artykuł  29.

(1) Za wydane przez właściwe instytucje uważa się te zarządzenia, dotyczące praw przeciętych kas oszczędności, które wydane zostały przed wejściem w życie niniejszego układu w myśl przepisów ustawodawstwa, krajowego.

(2) Instytucje, które owe zarządzenia wydały, są obowiązane do uiszczenia właściwej instytucji powierniczej na rachunek następczej kasy oszczędności kwoty, jaka przysługiwałaby instytucji powierniczej, gdyby zarządzenie wydane nie zostało.

(3) Postanowienia ust. 2 nie mają zastosowania do zarządzeń, wydanych przez kasę oszczędności, która jest wymieniona w artykule 6 jako następcza kasą oszczędności dla odnośnej przeciętej kasy oszczędności.

(4) O ile hipoteki i długi gruntowe przed wymianą dokumentów ratyfikacyjnych spłacono kasom oszczędności, wymienionym w artykule 6 jako następcze kasy oszczędności, zezwolenia na wykreślenie wydawane będą w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego układu przez te kasy, a po upływie tego czasokresu przez tę instytucję powierniczą, na którą przeszły prawa przeciętej kasy oszczędności.

Artykuł  30.

(1) Następczym kasom oszczędności i instytucjom powierniczym służy prawo bezpośredniego komunikowania się z następczemi kasami oszczędności i instytucją powierniczą drugiego Państwa, zawierającego układ.

(2) O ile następcze kasy oszczędności lub instytucja powiernicze nie posiadają ksiąg urzędowych, dokumentów lub innych dowodów, mających za przedmiot stosunki prawne, które według postanowień niniejszego układu przechodzą na nie, natenczas posiadające je kasy oszczędności i inne instytucje, które mają stanowisko władzy, winny wydać je następczym kasom oszczędności i instytucjom powierniczym. Jeżeli wydaniu stoją na przeszkodzie prawa osób trzecich, kasy oszczędności i instytucje, które mają stanowisko władzy, posiadające odnośne dane, winny wydać uprawnionym następczym kasom oszczędności lub instytucjom powierniczym odpisy dowodów przy równoczesnem zawiadomieniu, że, i w danym razie, jakie prawa osób trzecich stoją na przeszkodzie wydaniu oryginału.

Artykuł  31.

Układ niniejszy wraz z protokółem końcowym będzie możliwie jaknajprędzej ratyfikowany; wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie. Układ wchodzi w życie z upływem miesiąca, licząc od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

NA DOWÓD TEGO Pełnomocnicy podpisali niniejszy układ w dwóch oryginałach w języku polskim i niemieckim i zaopatrzyli go swemi pieczęciami.

W Berlinie, dnia 14 grudnia 1928 r.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisaniu polsko-niemieckiego układu w sprawie kas oszczędności Pełnomocnicy Państw, zawierających układ, ułożyli się jak następuje:

§ 1. Rządy obu Państw, zawierających układ, będą sobie wzajemnie świadczyć pożyteczne usługi w celu wykonania układu.

§  2.

(1) Rządy Państw, zawierających układ, są zgodne co do tego, że stosunki prawne tych kas oszczędności, których nie uważa się za przecięte granicą (artykuł 1 ust. 2), podlegają uregulowaniu według postanowień układu waloryzacyjnego, o ile wymagają unormowania międzypaństwowego.

(2) Podobnie podlegają uregulowaniu przez układ waloryzacyjny stosunki prawne (prawa i obowiązki), które nawiązano w imieniu przeciętych kas oszczędności dopiero po dniu przecięcia granicą (artykuł 2, ust. 3).

§ 3. Rząd Polski oświadcza, że przewidziane w artykule 9 zgłoszenie roszczeń posiadaczy wkładek oszczędnościowych zostanie zarządzone, o ile okaże się potrzebne, tylko dla powiatowych kas oszczędności w Chojnicach, Grudziądzu, Wejherowie i Wolsztynie, oraz dla miejskiej kasy oszczędności w Wejherowie.

§ 4. Rząd Polski oświadcza gotowość wywarcia wpływu na właściwe polskie urzędy w tym kierunku, by oznaczenie miary przerachowania wkładek oszczędnościowych w polskich następczych kasach oszczędności (artykuł 10) nastąpiło, o ile tylko będzie możliwe, w ciągu 6 miesięcy po wejściu w życie niniejszego układu.

§ 5. Postanowienia niniejszego protokółu końcowego wchodzą w życie równoczesne z układem w sprawie kas oszczędności.

W Berlinie, dnia 14 grudnia 1923 r.

POTOKÓŁ OBRAD KOŃCOWYCH.

Pełnomocnicy Państw, zawierających układ, stwierdzili przy zamknięciu rokowań nad polsko-niemieckim układem w sprawie kas oszczędności zgodę swych Rządów na następujące postanowienia:

1. Rządy Państw, zawierających układ, już przed wejściem w życie układu w sprawie kas oszczędności, postarają się o to, ażeby na żądanie następczych kas oszczędności zostały im natychmiast wydane dane, potrzebne do obliczenia praw, przysługujących im według niniejszego układu oraz do wypełnienia obowiązków, nałożonych na nie przez niniejszy układ.

2. Zresztą Rządy Państw, zawierających układ będą aż do dnia wejścia w życie układu, w sprawie kas oszczędności przestrzegać takiego postępowania, aby przyszłe stosowanie układu nie napotykało ani na przeszkody, ani na trudności.

3. Od zobowiązań, wymienionych pod liczbą 1 i 2, wolne będą Rządy Państw zawierających układ, najpóźniej z dniem 1 stycznia 1930 r.

W Berlinie, dnia 14 grudnia 1928 r.

Zaznajomiwszy się z powyższym układem oraz dołączonemi doń protokółem końcowym i protokółem obrad końcowych uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 10 lutego 1931 r.