Oddział 3 - Osobne postanowienia o postępowaniu regulacyjnem. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ Polsko-Niemiecki w sprawie kas oszczędności. Berlin.1928.12.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.19.108

Akt utracił moc

Wersja od: 7 marca 1931 r.

3.

Osobne postanowienia o postępowaniu regulacyjnem.

Artykuł  23.

(1) Rządy Państw, zawierających układ, oznaczą jako instytucje powiernicze (artykuł 13) publiczno-prawne zakłady kredytowe, które podlegają ich nadzorowi. Oznaczenie nastąpi przy wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.

(2) Instytucje powiernicze mają przy sprawowaniu czynności przestrzegać staranności, wymaganej w życiu potocznem.

Artykuł  24.

(1) Kwoty, wynikające z przerachowania, które przypadają na poszczególne prawa przeciętych kas oszczędności, jak również świadczenia uboczne zostaną obliczone przez następcze kasy oszczędności i podane do wiadomości właściwej instytucji powierniczej, która podaje je do wiadomości osób zobowiązanych do świadczenia i ściąga.

(2) Kwoty, obliczem przez następcze kasy oszczędności, podlegają zbadaniu i zatwierdzeniu przez komisarza, którego dla instytucji powierniczej powoła Rząd drugiego Państwa. W razie odmowy zatwierdzenia może instytucja powiernicza dochodzić roszczenia bezpośrednio przeciw zobowiązanemu.

(3) Jeżeli kwota, wynikająca z przerachowania, ma być zapisana w księdze wieczystej, natenczas wystarcza do jej zapisania, w razie zatwierdzenia przez komisarza, wniosek instytucji powierniczej.

Artykuł  25.

(1) Instytucja powiernicza winna kwoty wpłacane prowadzić na rachunkach oddzielnych dla poszczególnych następczych kas oszczędności. Kasy, na których rachunek kwoty te wpływają, są uprawnione do przeglądania ksiąg instytucji powierniczej przez delegata tego związku kas oszczędności, do którego należą.

(2) Instytucja powiernicza winna kwoty, pobrane w ciągu miesiąca kalendarzowego na rachunek następczych kas oszczędności, przekazać kasom tym wraz z obrachunkiem w czasie do dnia 10-go następnego miesiąca kalendarzowego.

(3) Instytucje powiernicze są przy oznajmieniu obrachunków i załączników uprawnione do potrącenia z kwot, które mają być przekazanie, 2 od tysiąca, jak również kosztów, narosłych z powodu procesów i postępowań egzekucyjnych, prowadzonych na rachunek następczych kas oszczędności.

Artykuł  26.

(1) Instytucje powiernicze mają obowiązek uzyskania zgody następczych kas oszczędności na:

1. zrzeczenia,

2. zawieranie ugód,

3. odraczanie płatności wierzytelności na okres dłuższy, niż ogółem 6 miesięcy,

4. prowadzenie procesów i

5. sprzedaż niemieckich praw uczestniczenia w losowaniu wraz z zapisem długu z tytułu konwersji pożyczki lub pożyczką konwersyjną, jako też na sprzedaż polskich obligacyj konwersyjnych (§ 3 protokółu końcowego do układu waloryzacyjnego).

(2) W razie nieudzielenia zgody na sprzedaż pożyczek, oznaczonych w ustępie 1 pod 5 - instytucja powiernicza ma obowiązek wydania ich następczej kasie oszczędności.

Artykuł  27.

Instytucjom powierniczym służy prawo dochodzenia przeszłych na nie praw i zobowiązań jedynie na obszarze tego zawierającego układ Państwa, w którem mają siedzibę. O ile można dochodzić praw i zobowiązań w drugiem Państwie, instytucje powiernicze są obowiązane do wydania następczym kasom oszczędności, wobec których zajmują stanowisko powiernika, dokumentów, pełnomocnictw i innych dowodów, potrzebnych do dochodzenia praw.

Artykuł 28.

Obie instytucje powiernicze są uprawnione do zawarcia porozumienia, na mocy którego prawa przeszłe na nie ulegną wzajemnemu zaliczeniu w całości lub w części. W razie takiego porozumienia przechodzą, w wysokości kwot zaliczonych prawa, przejęte przez niemiecką instytucję powierniczą, na niemieckie następcze kasy oszczędności, a prawa, przejęte przez polską instytucję powierniczą - na polskie następcze kasy oszczędności.