Oddział 2 - Szczególne postanowienia o regulowaniu wkładek oszczędnościowych. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ Polsko-Niemiecki w sprawie kas oszczędności. Berlin.1928.12.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.19.108

Akt utracił moc
Wersja od: 7 marca 1931 r.

2.

Szczególne postanowienia o regulowaniu wkładek oszczędnościowych.

Następcze kasy oszczędności mają obowiązek wypłacenia wkładek oszczędnościowych, które stały się płatne, okazicielowi książeczki oszczędnościowej, o ile na książeczce nie umieszczono formalnego zastrzeżenia co do wypłaty, albo o ile nie jest wyraźnie widoczne, że okaziciel nie jest uprawniony do rozporządzania wkładką oszczędnościową.

Następcze kasy oszczędności winny na wniosek deponentów przekazać za przedłożeniem książeczki oszczędnościowej wkładki oszczędnościowe, które stały się płatne, na kasę oszczędności drugiego Państwa.

(1)
O ile dla braku danych o stanie kont Oszczędnościowych miara przerachowania wkładek oszczędnościowych nie może być dla poszczególnych polskich następczych kas oszczędności oznaczoną, natenczas komisarz państwowy, właściwy dla tych kas oszczędności, może publicznie wezwać deponentów do zgłoszenia swych roszczeń w ciągu odpowiednio wyznaczonego czasokresu. Wezwanie to należy bezzwłocznie podać do wiadomości Rządu Niemieckiego.
(2)
Jeżeli deponent nie zgłosi swego roszczenia przed upływem przepisanego czasokresu, natenczas może od odnośnej kasy oszczędności żądać wypłaty kwoty, wynikającej z przerachowana dopiero po upływie dwóch lat od dnia płatności innych wkładek oszczędnościowych.
(1)
Kwoty, wynikające z przerachowania wkładek oszczędnościowych, które podlegają przerachowaniu według polskich przepisów, są płatne z dniem oznaczenia miary przerachowania przez właściwego komisarza państwowego.
(2)
O ileby co do poszczególnych kas oszczędności oznaczenia nie można było uskutecznić w ciągu 6 miesięcy po wejściu w życie niniejszego układu, komisarz państwowy wyznaczy tymczasową miarę przerachowania, według której następcze kasy oszczędności na wniosek deponentów mają dokonać wypłat tymczasowych.

Wnioski i zgłoszenia deponentów, przewidziane w artykułach 7-10, nie wymagają żadnej, szczególnej formy i mogą być dokonane w języku polskim lub niemieckim.