Art. 26. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ Polsko-Niemiecki dotyczący górnośląskiej Spółki brackiej "Oberschlesischer Knappschaftsverein". Poznań.1922.08.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.48.327

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1933 r.

Artykuł  26.

(1) Jeżeli uprawniony do świadczeń przenosi swą siedzibę w górnośląskim obwodzie plebiscytowym do obwodu drugiej s. b., zatrzymuje dla siebie i swej rodziny wszelkie pretensje do świadczeń z kasy pensyjnej wobec s. b. do tego czasu zobowiązanej.

(2) Wypłata winna być jednakże począwszy od miesiąca następującego po zmianie miejsca zamieszkania dokonana przez s. b., do obwodu której siedzibę swą przeniósł. Co do rozrachowania pomiędzy zainteresowanemi s. b. obowiązuje ustęp 2 artykułu 15.

(3) Co do udzielania bezpłatnego leczenia i bezpłatnych lekarstw stosuje się odpowiednio artykuły 5 do 7.

(4) Odprawa jest dozwolona tylko za zgodą uprawnionego. Zgoda nie jest konieczna w' razie, gdy uprawniony otrzymuje rentę za nieszczęśliwy wypadek, do której spółka bracka rości pretensje, o ile otrzyma odprawę za nią ze strony zobowiązanej spółki zawodowej.

Artykuł 27. Podtrzymanie prawa do wolnego przesiedlania się. między polską s. b. a niemieckiemi spółkami brackiemi zależnem jest od tego ażeby:

a) obowiązywało to samo ustawodawstwo w dziedzinie prawa materjalnego w obydwóch częściach terenu plebiscytowego.

b) marka niemiecka była jedynym środkiem płatniczym na polskim Górnym Śląsku,

c) postanowień statutu co do udzielania i odbierania rent i ich zastosowania w jednym kraju nie zmieniono odmiennie od drugiego kraju.