Rozdział 2 - Uprzywilejowany ruch tranzytowy. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ między Polską a Niemcami w przedmiocie granicznych dworców przejściowych z obustronną rewizją celną i paszportową oraz w przedmiocie praw i obowiązków urzędników, zatrudnionych przy uprzywilejowanem ruchu tranzytowym i przy sąsiedzkim ruchu kolejowym. Genewa.1922.05.15.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.51.451

Akt utracił moc
Wersja od: 3 czerwca 1922 r.

II.

Uprzywilejowany ruch tranzytowy.

Wykonanie zarządzeń, niezbędnych do utrzymania spokoju i porządku w pociągach, służących do uprzywilejowanego ruchu tranzytowego, należy do urzędników i pracowników Państwa uprawnionego do tranzytu, konwojujących pociągi, co nie uwłacza przepisom ust. 1 art. 470 i art. 48 Konwencji polsko-niemieckiej w sprawie Górnego Śląska z d. 15 maja 1922 r.

Urzędnicy Państwa uprawnionego do tranzytu, konwojujący pociągi, mają prawo przytrzymywać na obszarze Państwa, przez które odbywa się tranzyt, osoby, które przyaresztowali na obszarze Państwa uprawnionego do tranzytu w pociągu pomiędzy ostatnią stacją przedgraniczną, a samą granicą, i mają prawo przywieźć osoby te przez Państwo tranzytowe do Państwa, uprawnionego do tranzytu.

Urzędnicy i pracownicy, zatrudnieni służbowo w ruchu tranzytowym, otrzymuje legitymacje, podług specjalnie ustalonego wzoru, które zastępują podczas służby paszporty, karty cyrkulacyjne i inne przewidziane dowody osobiste.

Artykuły 16, 17, 25, 26 i 27 niniejszego Układu stosują się. odpowiednio do urzędników i pracowników, zatrudnionych przy uprzywilejowanym ruchu tranzytowym; noszenie broni palnej jest jednakże niedozwolone (ust. 2 art. 26 niniejszego Układu).