Art. 50. - Rzesza Niemiecka-Polska. Ubezpieczenie społeczne. Berlin.1931.06.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.65.487

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1938 r.

Artykuł  50.

Umowa niniejsza winna być możliwie jak najrychlej ratyfikowana. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie. Umowa wchodzi w życie z pierwszym dniem tego miesiąca, który następuje po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.

W DOWÓD CZEGO Pełnomocnicy położyli pod niniejszą umową swoje podpisy.

Sporządzono w dwóch oryginalnych egzemplarzach w języku polskim i niemieckim.

Berlin, dnia 11 czerwca 1931 r.

L. S. Dr. Witold Prądzyński L. S. Adolf Siedler L. S. Izydor Wysłouch L. S. Dr. Johannes Krohn

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisywaniu umowy o ubezpieczeniu społecznem, zawartej w dniu dzisiejszym pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką, stwierdzone zostało, że pomiędzy układającemi się Państwami istnieje zgoda w sprawach następujących:

1. Do artykułu 15 ust. 8.

Obydwa Rządy wywierać będą odpowiedni wpływ w tym kierunku, by porozumienia między kasami chorych, przewidziane w artykule 15 ust. 8, zostały zawarte w możliwie bliskim czasie.

2. Do artykułu 20.

Obydwa Rządy zastrzegają sobie podjęcie po wejściu w życie umowy rokowań co do ustalenia obszarów granicznych, do których ewentualnie miałyby być płacone dodatki państwowe (Rzeszy).

3. Do artykułu 26 ust. 6.

W stosunku między Reichsknappschaft a polskiemi bractwami górniczemi Województwa Śląskiego utrzymanie ekspektatywy w instytucji ubezpieczeniowej jednego Państwa powoduje po wyjściu z pensyjnego ubezpieczenia brackiego utrzymanie ekspektatywy w instytucji ubezpieczeniowej Państwa drugiego.

4. Do artykułu 40.

Obydwa Rządy podejmą w przeciągu trzech miesięcy od wejścia w życie umowy rokowania celem ustalenia, które z innych postanowień artykułów 171 do 206 polsko-niemieckiej konwencji górnośląskiej z dnia 15 maja 1922 r. jako też polsko-niemieckiego układu dotyczącego górnośląskiej Spółki brackiej z dnia 26 sierpnia 1922 r., o których wygaśnięciu umowa lub protokół końcowy nie zawierają wyraźnych postanowień, utraciły albo powinny utracić moc obowiązującą.

5. Do artykułu 48 ust. 1.

Przejęte według artykułu 24 ust. 1 i 2 polsko-niemieckiego układu dotyczącego górnośląskiej Spółki brackiej z dnia 26 sierpnia 1922 r. przez Oberschlesische Knappschaft świadczenia dla uprawnionych, którzy mieszkają w obwodzie administracyjnym Spółki Brackiej, będą udzielane ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1930 r. To samo odnosi się do świadczeń, ustalonych przez inne niemieckie bractwa górnicze dla osób przechodnio ubezpieczonych pod warunkiem, że prawo do świadczeń istniało w dniu 1 lipca 1922 r., że w pensji miał udział dawny Oberschlesischer Knappschaftsverein i że uprawniony mieszka w obwodzie administracyjnym Spółki Brackiej.

Podobnież będą udzielane ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1930 r. przejęte na podstawie tego samego postanowienia przez Spółkę Bracką świadczenia dla uprawnionych, zamieszkałych w obwodzie administracyjnym Oberschlesische Knappschaft.

W wypadkach, przewidzianych w dwóch poprzednich ustępach, stosuje się; artykuł 40 ust. 8 umowy z tem, że nie będzie miało miejsca rozliczenie za czas przed dniem 1 stycznia 1930 r.

Wszystkim innym uprawnionym do świadczeń brackiego ubezpieczenia pensyjnego jednego z obydwóch Państw, którzy posiadają obywatelstwo Państwa drugiego, świadczenia udzielane będą z mocą od terminu, oznaczonego w artykule 48 ust. 1, a).

Za czas poprzedni nie istnieje roszczenie do świadczeń.

6. a) Uważa się, że przedmioty majątkowe, wymienione w artykułach 2, 5 i 6 decyzji Rady Ligi Narodów z dnia 13 stycznia 1930 r., przeszły z mocą od dnia 13 stycznia 1930 r. na Spółkę Bracką, o ile na podstawie tej decyzji uprawniona jest Polska, a na Reichsknappschaft, o ile na podstawie decyzji uprawniona jest Rzesza Niemiecka. Dla skuteczności tego przejścia praw nie jest potrzebna żadna dalsza czynność prawna a w odniesieniu do nieruchomości i praw na nich nie jest również wymagane ani wpisanie do księgi wieczystej ani też wręczenie listów hipotecznych lub listów gruntowych.

b) Przepisanie w księdze wieczystej winno być uskutecznione na jednostronny wniosek instytucji uprawnionej na podstawie ust. a). Z tytułu przepisania nie będą ściągane podatki, opłaty, koszty i wydatki. O ile wnioski zostaną skierowane do Wydziału Hipotecznego Państwa drugiego, winien być dołączony sporządzony przez zaprzysiężonego tłumacza sądowego przekład, który winien być uwierzytelniony przez właściwego prezesa trybunału pierwszej instancji i zaopatrzony przez niego poświadczeniem, że osoba, podpisana pod wnioskiem, jest na podstawie wewnętrznego ustawodawstwa upoważniona do zastępowania uprawnionej instytucji.

c) Artykuł 7 ust. 2 decyzji Rady Ligi Narodów z dnia 13 stycznia 1930 r. ma zastosowanie tak długo, jak długo przedmioty, znajdujące się na obszarze Państwa drugiego, należą do instytucji, wymienionej w ust. a), najdłużej jednak do dnia 31 grudnia 1944 r.

7. Istnieje zgoda co do tego, że nie będzie podnoszona żadna pretensja do zwrotu odsetek i rat amortyzacyjnych, pobranych w czasie między 1 lipca 1922 r. do 13 stycznia 1930 r. z tytułu pożyczek, hipotek i długów gruntowych dawnego Oberschlesische Knappschaftsverein, które podpadają pod artykuły 5 i 6 decyzji Rady Ligi Narodów z dnia 13 stycznia 1930 r.

8. Polska na podstawie artykułu 10 decyzji Rady Ligi Narodów z dnia 13 stycznia 1930 r. nie będzie dochodzić żadnych praw ani we własnem imieniu ani w imieniu Spółki Brackiej.

9. Powyższe postanowienia nie naruszają zasadniczych zapatrywań prawnych obydwóch układających się Państw. Istnieje zatem zgoda co do tego, że z tych postanowień nie można wyciągać żadnych wniosków prawnych w stosunku do spraw w nich nieuregulowanych.

10. a) W artykule 12 ust. 3, w artykule 13 ust. 1 polsko-niemieckiego układu dotyczącego górnośląskiej Spółki Brackiej z dnia 26 sierpnia 1922 r. słowa "bracko zatrudniony" mają równe znaczenie jak "obowiązkowo ubezpieczony w brackiej kasie pensyjnej".

b) Właściwość instytucji ubezpieczeniowej jednego Państwa, o ile była uzasadniona na podstawie artykułu 12, artykułu 13 ust. 1 i 2 oraz artykułu 24 ust. 1 do 3 wymienionego wyżej układu nie jest naruszona przez okoliczność, że uprawniony po dniu 1 lipca 1922 r. stał się członkiem instytucji ubezpieczeniowej Państwa drugiego lub też, że po tym dniu roszczenie wygasło.

c) Zobowiązane do świadczeń w rozumieniu artykułu 24 ust. 5 wymienionego wyżej układu jest to bractwo górnicze, które do dnia wejścia w życie Umowy przejęło świadczenia z zastrzeżeniem lub bez zastrzeżenia; o ile roszczenie nie zostało przejęte przez żadne z obydwóch bractw górniczych, to mają zastosowanie postanowienia artykułu 12 i artykułu 13 ust. 1 wymienionego układu.

d) Znosi się właściwość organów rozjemczych, przewidzianych w artykule 38 ust. 1 a) i b) wyżej wymienionego układu dla spraw tamże oznaczonych.

O ile do chwili wejścia w życie umowy zapadły decyzje, sprzeczne z zasadami, ustalonemi pod a) do c), to właściwa na podstawie zasad, ustalonych pod a) do c), instytucja ubezpieczeniowa winna na wniosek uprawnionych wydać nowe orzeczenie. Zgłoszenie wniosku dopuszczalne jest tylko w przeciągu jednego roku po wejściu w życie umowy. Dla dalszego postępowania właściwe są wewnętrzne władze i sądy ubezpieczeniowe. Postanowienia artykułu 48 ust. 1 a) mają zastosowanie; wypłaty za czas wstecz przed określonym tam terminem nie będą uskutecznione.

11. a) Nabyte w czasie przed dniem 1 lipca 1922 r. w brackiem ubezpieczeniu pensyjnem ekspektatywy takich pracobiorców dawnego Oberschlesischer Knappschaftsverein, którzy w dniu wejścia w życie umowy zatrudnieni są w niemieckich bractwach górniczych lub w czasie po 30 czerwca 1922 r. byli w nich ostatnio zatrudnieni, ponosi Reichsknappschaft.

Nabyte w czasie przed dniem 1 lipca 1922 r. w brackiem ubezpieczeniu pensyjnem ekspektatywy takich pracobiorców dawnego Oberschlesischer Knappschaftsverein, którzy w dniu wejścia w życie umowy zatrudnieni są w Spółce Brackiej lub w czasie po 30 czerwca 1922 r. byli w niej ostatnio zatrudnieni, ponosi Spółka Bracka.

b) Nabyte w czasie przed dniem 1 lipca 1922 r. w brackiem ubezpieczeniu pensyjnem ekspektatywy takich pracobiorców dawnego Oberschlesischer Knappschaftsverein, do których postanowienia pod a) nie mają zastosowania, a którzy w dniu 30 czerwca 1922 r. lub ostatnio przed tym dniem byli zatrudnieni w zakładach dawnego Oberschlesischer Knappschaftsverein, leżących w Niemczech, ponosi Reichsknappschaft.

Nabyte w czasie przed dniem 1 lipca 1922 r. w brackiem ubezpieczeniu pensyjnem ekspektatywy takich pracobiorców dawnego Oberschlesischer Knappschaftsverein, do których postanowienia pod a) nie mają zastosowania, a którzy w dniu 30 czerwca 1922 r. lub ostatnio przed tym dniem byli zatrudnieni w zakładach byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein, leżących w Polsce, ponosi Spółka Bracka.

12. Obydwa Rządy są zgodne co do tego, że roszczenia i ekspektatywy emerytalne urzędników, lekarzy i pracowników dawnego Oberschlesischer Knappschaftsverein zostały ostatecznie uregulowane przez układ, zawarty w dniu 22 maja 1931 r. między Spółką Bracką i Reichsknappschaft. Osoby, wymienione w zdaniu 1, mogą wobec każdej z obydwóch instytucyj ubezpieczeniowych dochodzić swych roszczeń tylko w miarę zobowiązań, przypadających na nią według tego układu. Obydwa Rządy są zgodne co do tego, że artykuły 34, 35 i 36 polsko-niemieckiego układu dotyczącego górnośląskiej Spółki brackiej z dnia 26 sierpnia 1922 r. utraciły moc obowiązującą.

Układ z dnia 22 maja 1931 r. ma brzmienie następujące:

"Spółka Bracka w Tarnowskich Górach, zastąpiona przez

Dyrektora Dr. praw Józefa POTYKĘ,

i Bractwo Górnicze Rzeszy w Berlinie, zastąpione przez

Knappschaflsdirektor Dr. Fritz HENSE und

Knappschaftsdirektor Kurt BANKWITZ,

zawierają następujący układ:

§ 1.

Ustalone w czasie przed 1 lipca 1922 r. emerytury takich urzędników i lekarzy byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein, którzy w dniu 1 stycznia 1930 r. mieszkali w Niemczech, obciążają Bractwo Górnicze Rzeszy.

Ustalone w czasie przed 1 lipca 1922 r. emerytury takich urzędników i lekarzy byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein, którzy w dniu 1 stycznia 1930 r. mieszkali w Polsce, obciążają Spółkę Bracką.

Postanowienia ustępów 1 i 2 mają odpowiednie zastosowanie do świadczeń dla pozostałych.

§ 2.

Nabyte w czasie przed 1 lipca 1922 r. ekspektatywy emerytalne takich urzędników i lekarzy byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein, którzy w dniu 1 stycznia 1930 r. są czynni w służbie bractw niemieckich wzgl. w czasie po 30 czerwca 1922 r. ostatnio byli czynni, obciążają Bractwo Górnicze Rzeszy.

Nabyte w czasie przed 1 lipca 1922 r. ekspektatywy emerytalne takich urzędników i lekarzy byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein, którzy w dniu 1 stycznia 1930 r. są czynni w służbie Spółki Brackiej wzgl. w czasie po 30 czerwca 1922 r. ostatnio byli czynni, obciążają Spółkę Bracka.

Nabyte w czasie przed 1 lipca 1922 r. ekspektatywy emerytalne takich urzędników i lekarzy byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein, do których nie odnoszą się powyższe postanowienia a którzy w dniu 1 stycznia 1930 r. mieszkali w Niemczech, obciążają Bractwo Górnicze Rzeszy. Nabyte w czasie przed 1 lipca 1922 r. ekspektatywy emerytalne takich urzędników i lekarzy byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein, do których nie odnoszą się powyższe postanowienia a którzy w dniu 1 stycznia 1930 r. mieszkali w Polsce, obciążają Spółkę Bracką.

Postanowienia ustępów 1 do 3 mają odpowiednie zastosowanie do ekspektatyw na świadczenia opieki dla pozostałych.

§ 3.

Osobne umowy zawarte z Radcą Budownictwa Spiller i Inżynierem Scheibert pozostaną nienaruszone.

§ 4.

O ile zobowiązania byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein w myśl §§ 1 i 2 obciążają Bractwo Górnicze Rzeszy, ma zastosowanie prawo niemieckie, o ile zaś obciążają Spółkę Bracką, ma zastosowanie prawo polskie. Przy stosowaniu przepisów dotyczących zaliczania i spoczywania świadczeń uważa się świadczenia za krajowe, również jeżeli są płacone przez instytucję ubezpieczeniową drugiego państwa.

Ekspektatywy wygasają, o ile za czas służby odbytej w rozwiązanym Oberschlesischer Knappschaftsverein skądinąd udzielana jest emerytura lub opieka dla pozostałych.

§ 5.

Niniejszy wkład wchodzi w życie z dniem wejścia w życie umowy między Rzecząpospolitą Polską i Rzeszą Niemiecką o ubezpieczeniu społecznem i normuje prawa i ekspektatywy emerytalne urzędników i lekarzy byłego Oberschlesischer Knappschaftsverein oraz roszczenia pozostałych ostatecznie.

W dowód tego pełnomocnicy Spółki Brackiej i Bractwa Górniczego Rzeszy podpisali niniejszy układ w dwóch równobrzmiących egzemplarzach, sporządzonych w języku polskim i niemieckim. Egzemplarz polski otrzymuje Spółka Bracka, egzemplarz niemiecki otrzymuje Bractwo Górnicze Rzeszy.

Berlin, dnia 22 maja 1931 r.

Za Spółkę Bracką: Za Bractwo Górnicze Rzeszy:

Dr. Potyka Dr. Hense

Bankwitz"

13. Niniejszy protokół końcowy ma być ratyfikowany równocześnie z zawartą w dniu dzisiejszym umową między Rzecząpospolitą Polską i Rzeszą Niemiecką o ubezpieczeniu społecznem. Wchodzi on w życie równocześnie z umową.

Berlin, dnia 11 czerwca 1931 r.

L. S. Dr. Witold Prądzyński L. S. Adolf Siedler L S. Izydor Wysłouch L. S. Dr. Johannes Krohn

Zaznajomiwszy się z powyższą umową i dołączonym do niej protokółem końcowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 15 kwietnia 1932 r.