Art. 19. - Rzesza Niemiecka-Polska. Ubezpieczenie społeczne. Berlin.1931.06.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.65.487

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1938 r.

Artykuł  19.

(1) Jeżeli w obydwóch Państwach za ubezpieczonego zostały uiszczone składki w ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa, to te okresy składkowe, o ile się wzajemnie nie pokrywają, winny być zliczone tak dla zachowania i odżycia ekspektatyw, jak i dla wypełnienia okresu wyczekiwania.

(2) Okresy wojennej służby wojskowej, sanitarnej oraz innej podobnej, przebyte podczas wojny światowej w służbie Rzeszy Niemieckiej albo jednego z Państw z nią sprzymierzonych lub zaprzyjaźnionych, winny być uwzględniane przez niemieckie instytucje ubezpieczeniowe dla utrzymania ekspektatywy i wypełnienia okresu wyczekiwania również o ile chodzi o ekspektatywy, które przeszły na polskie instytucje ubezpieczeniowe.

(3) Okres, w czasie którego pobiera się rentę jednego Państwa, uważa się za okres zastępczy dla utrzymania ekspektatywy w Państwie drugiem, o ile w tem Państwie pobieranie odpowiedniej renty utrzymywałoby ekspektatywę.

(4) 5 W razie gdy zaszedł wypadek ubezpieczeniowy, udzielają instytucje ubezpieczeniowe obydwóch Państw tych świadczeń, do których istnieje roszczenie na podstawie wewnętrznych przepisów ustawowych tych Państw z uwzględnieniem ust. 1 do 3 niniejszego artykułu jak również postanowień artykułów 4, 5 i 6 niniejszej umowy. Z kwoty podstawowej, polskiej dziesięcioprocentowej kwoty indywidualnej i dodatku na dzieci jak również z dodatku państwowego (Rzeszy) płacić się będzie jednak tylko tę część, która odpowiada stosunkowi okresów składkowych, przebytych w danem Państwie, do łącznej ilości okresów składkowych, przebytych w obydwóch Państwach; powyższe skracanie nie stosuje się:

a) jeżeli w jednem z obydwóch Państw nie przebyto więcej jak 26 tygodni składkowych,

b) jeżeli w jednem Państwie także bez uwzględnienia ust. 1 do 3 istnieje roszczenie, a w Państwie drugiem nie istnieje roszczenie nawet przy uwzględnieniu ust. 1 do 3.

W wypadku pod a) nie przysługuje żadne roszczenie do renty wobec instytucji ubezpieczeniowej tego Państwa, w którem nie przebyto więcej niż 26 tygodni składkowych.

(4a) 6 O ile świadczenia z niemieckiego ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa mają być udzielane na podstawie prawa obowiązującego od dnia 1 stycznia 1934 r., obowiązują, również o ile chodzi o ustalone już prawomocnie na podstawie tego prawa świadczenia, przy stosowaniu ust. 4, następujące specjalne postanowienia:

a) Roczna kwota wzrostu wynosi za każdą składkę tygodniową:

w	klasie	pierwszej	6	fenigów	Rzeszy
"	"	drugiej	11	"	"
"	"	trzeciej	15	"	"
"	"	czwartej	19	"	"
"	"	piątej	24	"	"
"	"	szóstej	29	"	"
"	"	siódmej	33	"	"
"	"	ósmej	37	"	"
"	"	dziewiątej	42	"	"
"	"	dziesiątej	47	"	"

b) Przepisy o minimalnej wysokości i uzupełnianiu kwoty wzrostu nie mają zastosowania.

(5) W okręgu działania Ubezpieczalni Krajowej przyjmuje się dla zastosowania powyższych postanowień do renty starczej jako kwoty wzrostu:

w	klasie	I	1	gr	za	tydzień
"	"	II	2	"	"	"
"	"	III	4	"	"	"
"	"	IV	6	"	"	"
"	"	V	8	"	"	"

Jako kwotę podstawową przyjmuje się:

w	klasie	I	kwotę	58,-	zł
"	"	II	"	86,-	"
"	"	III	"	92,-	"
"	"	IV	"	108,-	"
"	"	V	"	124,-	"

Przy składkach w różnych klasach zarobkowych stosuje się odpowiednią kwotę przeciętną.

⁵ Art. 19 ust. 4 zmieniony przez rozporządzenie Ministra Opieki Społecznej z dnia 12 sierpnia 1935 r. (Dz.U.35.68.426) zmieniające nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 1934 r.

⁶ Art. 19 ust. 4a dodany przez rozporządzenie Ministra Opieki Społecznej z dnia 12 sierpnia 1935 r. (Dz.U.35.68.426) zmieniające nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 1935 r.