Rzesza Niemiecka-Polska. Traktat Arbitrażowy. Londyn.1925.12.01.
Dz.U.1926.114.662
Akt utracił mocTRAKTAT ARBITRAŻOWY
pomiędzy Polską a Niemcami, podpisany w Londynie dnia 1 grudnia 1925 r.
(Ratyfikowany zgodnie z ustawą z dnia 3 marca 1926 r. - Dz. U. R. P. Na 22 poz. 131).
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
MY, STANISŁAW WOJCIECHOWSKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
Dnia pierwszego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku podpisany został w Londynie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rzeszy Niemieckiej Traktat Arbitrażowy o nastąpującym brzmieniu dosłownem:
TRAKTAT ARBITRAŻOWY
POMIĘDZY
RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ
A
RZESZĄ NIEMIECKĄ
PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
I
PREZYDENT
RZESZY NIEMIECKIEJ
w równym stopniu zdecydowani, by utrzymać pokój pomiędzy Polską a Niemcami przez zapewnienie pokojowego załatwiania sporów, które mogłyby wyniknąć między obu krajami,
stwierdzając, że poszanowanie praw, ustalonych przez traktaty lub wynikających z prawa narodów, jest obowiązujące dla trybunałów międzynarodowych,
zgodnie uznając, że prawa danego Państwa nie mogą być zmienione inaczej, niż za jego zgodą,
i zważywszy, że szczere przestrzeganie sposobów pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych pozwala na rozstrzyganie bez uciekania się do siły spraw, któreby mogły poróżnić Państwa,
postanowili urzeczywistnić w traktacie swe obopólne zamiary w tym względzie i mianowali swymi Pełnomocnikami, a mianowicie;
PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ:
Pana ALEKSANDRA SKRZYŃSKIEGO, Prezesa Rady Ministrów, Ministra Spraw Zagranicznych;
PREZYDENT RZESZY NIEMIECKIEJ:
D-ra GUSTAWA STRESEMANNA, Ministra Spraw Zagranicznych;
KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i należyte co do formy, zgodzili się na następujące postanowienia:
Postanowienie to nie stosuje się do sporów, powstałych z faktów, które miały miejsce przed zawarciem Traktatu niniejszego i które należą do przeszłości.
Spory, do których rozstrzygania przewidziane jest postępowanie specjalne przez inne konwencje, obowiązujące między Wysokiemi Układającemi się Stronami, załatwiane będą zgodnie z postanowieniami tych konwencyj.
Komisarze mianowani są na trzy lata; mandat ich może być odnawiany. Funkcje swe będą spełniali aż do chwili ich zastąpienia, a w każdym razie aż do ukończenia ich prac. będących w toku w chwili wygaśnięcia ich mandatu.
Mogące powstać wskutek zgonu, dymisji czy jakiegokolwiek innego powodu, urzędy wolne, powinny być obsadzone w jak najkrótszym czasie w ten sam sposób, jaki został ustalony przy nominacjach,
O ile me dojdzie do mianowania komisarzy, którzy mają być wspólnie wyznaczeni, w ciągu wymienionego terminu lub, gdy chodzi o mianowanie następcy, - w ciągu trzech miesięcy od zawakowania urzędu, Prezydent Związku Szwajcarskiego, w braku innego porozumienia, zostanie uproszony o dokonanie niezbędnych nominacyj,
Podanie, po zwięzłem przedstawieniu przedmiotu sporu, winno zawierać wezwanie do Komisji, by zastosowała wszelkie środki, mogące doprowadzić do pojednania.
O ile podanie pochodzi tylko od jednej ze Stron, winno ono być notyfikowane przez nią bez zwłoki Stronie przeciwnej.
Strona, która skorzysta z tego uprawnienia, winna o tem natychmiast zawiadomić drugą Stronę; druga Strona będzie mogła w danym razie uczynić to samo w ciągu dni 15-tu od daty otrzymania tej notyfikacji
Po zakończeniu swych czynności Komisja sporządzi protokół, stwierdzający, zależnie od wypadku, fakt dojścia do porozumienia Stron i, o ile zajdzie tego potrzeba, warunki układu, lub też, że nie udało się Stron pogodzić.
Prace Komisji winny być zakończone w ciągu Sześciu miesięcy od dnia wniesienia sporu do Komisji, o ile Strony me postanowią inaczej.
Komisja ze swej strony będzie miała możność żądania wyjaśnień ustnych od agentów, radców i rzeczoznawców obydwóch Stron, jak również wszystkich tych osób, których przesłuchanie, za zgodą ich Rządów, uzna za potrzebne.
O ile nie dojdzie pomiędzy Stronami po upływie jednego miesiąca do zgody w sprawie kompromisu, każda ze Stron będzie miała możność skierować spór bezpośrednio drogą podania do Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej.
Będzie zastosowane postępowanie, przewidziane w art. 6 do 15 niniejszego Traktatu.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Traktat niniejszy, zgodny z Paktem Ligi Narodów, nie uchybia w niczem prawom i obowiązkom Wysokich Układających się Stron, jako członków Ligi Narodów, i nie będzie interpretowany, jako ograniczający misję tej ostatniej, zmierzającą do przedsiębrania kroków, mających na celu skuteczną obronę pokoju świata.
Traktat niniejszy, sporządzony w jednym egzemplarzu, złożony będzie w archiwum Ligi Narodów, której Sekretarz Generalny uproszony będzie o wręczenie każdej z Wysokich Układających się Stron uwierzytelnionych odpisów.
NA DOWÓD CZEGO wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszy Traktat.
Sporządzono w Locarno, szesnastego października tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku.
(L. S.) Aleksander Skrzyński
(L. S.) Gustaw Stresemann
Zaznajomiwszy się z powyższym Traktatem, uznaliśmy go i u/najemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień; oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 6 marca 1926 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (2)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (2)
- Złożenie w Sekretarjacie Ligi Narodów dokumentu ratyfikacyjnego Traktatu Arbitrażowego z Niemcami, sporządzonego w dniu 16 października 1925 r. w Locarno i podpisanego w dniu 1 grudnia 1925 r. w Londynie.
- Ratyfikacja traktatu Gwarancyjnego między Polską a Francją oraz traktatu Arbitrażowego między Polską a Niemcami, podpisanych w Londynie 1 grudnia 1925 r.