Rzesza Niemiecka-Polska. Porozumienie o uzupełnieniu umowy o ubezpieczeniu społecznym z dnia 11 czerwca 1931 r. Berlin.1937.01.20.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.36.275

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1936 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 26 kwietnia 1937 r.

w sprawie uzupełnienia umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ubezpieczeniu społecznym, podpisanej wraz z protokołem końcowym w Berlinie dnia 11 czerwca 1931 roku.

Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 28 stycznia 1932 r. w sprawie ratyfikacji umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ubezpieczeniu społecznymi podpisanej wraz z protokołem końcowym w Berlinie dnia 11 czerwca 1931 r. (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr 16, poz. 94) oraz artykułów 43 i 44 powyższej umowy (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 65, poz. 487) zarządzam co następuje:

§ 1. Umowę pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ubezpieczeniu społecznym, podpisaną wraz z protokołem końcowym w Berlinie dnia 11 czerwca 1931 r. (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 65, poz. 487), zmienioną i uzupełnioną stosownie do zawartych na podstawie art. 43 powyższej umowy porozumień: 1) z dnia 3 października 1933 r., które stanowi załącznik do rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 18 listopada 1933 r. (Dz. U. R. P, Nr 101, poz. 773), 2) z dnia 27 stycznia 1934 r., które stanowi załącznik do rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 16 marca 1934 r. (Dz. U. R. P. Nr 41, poz. 366) oraz 3) z dnia 26 maja 1935 r., które stanowi załącznik do rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 12 sierpnia 1935 r. (Dz. U. R. P, Nr 68, poz. 426), uzupełnia się postanowieniami porozumienia zawartego na podstawie art. 43 powyższej umowy w dniu 20 stycznia 1937 r., które stanowi załącznik do rozporządzenia niniejszego.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z tym, że postanowienia załączonego porozumienia obowiązują od dnia 1 stycznia 1936 r.

ZAŁĄCZNIK 

Polski Minister Opieki Społecznej i niemiecki Minister Pracy Rzeszy zawarli w myśl art. 43 umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ubezpieczeniu społecznym z dnia 11 czerwca 1931 r., na podstawie konferencji, odbytej w Berlinie w czasie od 11 do 20 stycznia 1937 r., następujące

Porozumienie

o uzupełnieniu umowy polsko - niemieckiej o ubezpieczeniu społecznym z dnia 11 czerwca 1931 r.

Po artykule 33 wstawia się następujący artykuł 33a:

Art. 33a.

1) Postanowienia niniejszego artykułu stosują się do ubezpieczonych, którzy w dniu przełomowym ustalonym w art. 1 § 13 decyzji Rady Ligi Narodów z dnia 17 lipca 1922 r. mieszkali na wymienionym tam obszarze, a nie byli w tym dniu na tym obszarze zatrudnieni, jak również w razie, gdy ubezpieczony zmarł przed dniem przełomowym, do pozostałych po nim członków rodziny, którzy mieszkali tam w dniu przełomowym.

2) Polskie ubezpieczenie inwalidzkie [ubezpieczenie emerytalne robotników) przejmuje, poczynając od dnia 1 stycznia 1936 r., ciężary z tytułu składek ważnie opłaconych za czas do dnia przełomowego, jak również z tytułu traktowanych na równi z nimi okresów zastępczych.

3) W wypadkach przewidzianych w ust. 2 świadczeń udziela się, poczynając od dnia 1 stycznia 1936 r. Dla świadczeń tych miarodajne jest prawo polskie. Za czas przed dniem 1 stycznia 1936 r. żadna z obu Stron nie udziela świadczeń.

4) Niemieckie ubezpieczenie inwalidzkie partycypuje od dnia 1 stycznia 1936 r. w każdej rencie przyznanej stosownie do ust. 2 przez polskie ubezpieczenie inwalidzkie (ubezpieczenie emerytalne robotników) miesięcznie kwotą,;

8 zł	przy	rentach	inwalidzkich i starczych,
4 "	"	"	wdów i wdowców,
2,50	"	"	sierocych.

To samo stosuje się również wtedy, gdy poza okresami składkowymi, wymienionymi w ust. 2, przebyto po dniu przełomowym okresy składkowe w polskim ubezpieczeniu inwalidzkim (ubezpieczeniu emerytalnym robotników). Do zapłaty zobowiązana jest wobec instytucji ubezpieczeniowych polskich Landesversicherungsanstalt Schlesien.

5) Partycypowanie w myśl ust. 4 nie zachodzi, gdy:

1) do dnia przełomowego opłacono mniej niż dwadzieścia sześć tygodni składkowych,

2) ekspektatywa z wymienionych w ust. 2 okresów ubezpieczeniowych według prawa polskiego wygasła i nie odżyła.

6) Postanowienia niniejszego artykułu nie naruszają artykułu 1 § 15 decyzji Rady Ligi Narodów z dnia 17 lipca 1922 r., w myśl którego instytucje ubezpieczeniowe polskie mają zaliczać okresy ubezpieczeniowe tych osób, które w dniu przełomowym zatrudnione były na wymienionym w ust. 1 obszarze, albo, jeśli chodzi o dobrowolne ubezpieczenie, mieszkały na tym obszarze.

Berlin, dnia 20 stycznia 1937 r.