Art. 2. - Rzesza Niemiecka-Polska. Konwencja w sprawie uregulowaniu stosunków granicznych. Poznań.1926.01.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.54.470

Akt utracił moc

Wersja od: 17 czerwca 1927 r.

Artykuł  2.

1. Granica oznaczona jest na miejscu wspólnemi znakami granicznemi, o ile nie stanowi jej linja środkowa dróg lub o ile nie jest ona oznaczona rowami, wodami bieżącemi i innemi wodami.

2. Tam, gdzie granica państwowa oznaczona jest wspólnemi znakami granicznemi (kamieniami, słupami, kopcami i t. d.), biegnie ona w prostej linji od środka jednego znaku granicznego do środka następnego znaku granicznego. Kamienie graniczne i słupy graniczne, zaopatrzone w numery bieżące i początkowe litery nazw obu Państw, służą do oznaczenia granicy suwerenności państwowej obu Państw.

3. Przy drogach i biegach wodnych, wyszczególnionych w ustępie 1, zabezpieczono granicę państwową znakami, ustawionemi naprzemian na terytorjum jednej lub drugiej Strony. Kamienie graniczne lub słupy graniczne oznaczone są początkową literą tego z obu Państw, zawierających Konwencję, na którego terytorjum są ustawione.