§ 12. - Rzesza Niemiecka-Polska. II konwencja uzupełniająca umowę między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o wzajemnej komunikacji kolejowej z dnia 27 marca 1926 r. Hamburg.1937.07.08.
Dz.U.1938.28.251
Akt jednorazowySporządzono w trzech oryginalnych egzemplarzach, każdy w języku polskim i niemieckim, przy czym obydwa teksty są jednakowo miarodajne.
Hamburg, dnia ósmego lipca tysiąc dziewięćset trzydziestego siódmego roku.
Załącznik E
do ustępu (2) artykułu 21.
Szczególne postanowienia dla odprawy celnej i rewizji paszportowej na stacji kolejowej Beuthen (Oberschles.).
PROTOKÓŁ PODPISANIA.
Podpisując niniejszą drugą Umowę Uzupełniającą Umowę o wzajemnej komunikacji kolejowej z 27 marca 1926 r., Pełnomocnicy obu Umawiających się Stron oświadczają co następuje:
Nr p. | Na szlaku: | Rzeki itd. | Konstrukcja: |
1 | Więcborg - Flatow | Nica (Nitze) | żelazny |
2 | Czarnków - Schneidemühl | Noteć (Netze) | żelazny |
3 | Perzów - Gross Wartenberg | rów graniczny | murowany |
4 | Działdowo - Neidenburg | Skotawa (Skottau) | żelazny |
Przewidziany rozkładem jazdy postój pociągów osobowych na stacji Beuthen (Oberschlesien), powinien być tak ustalony, aby obustronne władze celne i paszportowe miały czas, wystarczający do odprawy wywozowej i przywozowej; oba Państwa dołożą starań, aby odprawa wywozowa odbyła się w ten sposób, aby pozostało dość czasu dla dokonania odprawy przywozowej w czasie wyznaczonego postoju pociągu.
Istnieje zgoda co do tego, że napisy, wskazujące drogę do pomieszczeń urzędowych, mają być dwujęzyczne, zgodnie z postanowieniem wykonawczym (3) do artykułu 8 Umowy.
Hamburg, dnia 8 lipca 1937 roku.
J. Zajas Dr Ludwig Holtz
Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją uzupełniającą, zasięgnąwszy opinii Wolnego Miasta, stwierdziwszy, że właściwe władze polskie i gdańskie powzięły wszystkie niezbędne konstytucyjne zarządzenia dla zapewnienia wykonywania tej konwencji w Polsce i na terytorium Wolnego Miasta, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej i za Wolne Miasto Gdańsk zarówno w całości, jak i w każdym z postanowień w niej zawartych i oświadczamy, że powyższa konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 31 grudnia 1937 r.