Rzesza Niemiecka-Polska. Administracja odcinka Odry, stanowiącego granicę. Koźle.1926.08.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.60.523

Akt utracił moc
Wersja od: 7 lipca 1927 r.

UKŁAD
między Polską a Niemcami o administracji odcinka Odry, stanowiącego granicę, podpisany w Koźlu,
dnia 19 sierpnia 1926 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dziewiętnastego sierpnia tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku podpisany został w Koźlu pomiędzy Rządem Rzeczypospospolitej Polskiej a Rządem Rzeszy Niemieckiej Układ o administracji odcinka Odry, stanowiącego granicę, wraz z postanowieniami wykonawczemi i protokółem końcowym o następującem brzmieniu dosłownem;

Układ

między Polską a Niemcami o administracji odcinka Odry, stanowiącego granicę.

POLSKA

z jednej strony

a

NIEMCY

z drugiej strony

w celu uregulowania zarządu odcinka granicznego Odry postanowiły zawrzeć odpowiedni Układ. Mianowani w tym celu Pełnomocnicy, a mianowicie:

za Polskę:

Delegat Rządu do rokowań granicznych polsko-niemieckich Maciej Koczorowski i Naczelnik Wydziału Ministerstwa Robót Publicznych inżynier Alfred Konopka,

za Niemcy:

Poseł Dr. Paul Eckardt,

zgodzili się na następujące postanowienia:

Odra, o ile stanowi granice między Polską a Niemcami, to jest od kilometra rzeki 27,47 powyżej ujścia Olszy do kilometra rzeki 42,55 poniżej Nieboczowy, będzie, w celu utrzymania odpływu, zarządzana wedle jednolitych zasad, ustalanych przez władze kompetentne w obopólnem porozumieniu.

1)
Każde Państwo wykonywa policję rzeczną w obrębie swej suwerenności.
2)
Zabezpieczenie istniejących praw, nadania i wodno-policyjne zezwolenia w myśl obustronnych ustaw wodnych będą na odcinku granicznym wydawane przez władze właściwego Państwa w porozumieniu z władzami drugiego Państwa. Właściwem jest to Państwo, na którego obszarze istnieją lub będą utworzone zakłady, do których odnoszą się, zabezpieczenia istniejących praw, nadania lub zezwolenia. Obustronne władze mają sobie przytem komunikować wzajemnie przedłożone wnioski i formalne sprzeciwy.
3)
Zezwolenia na pobór piasku i żwiru z koryta rzeki mogą być udzielane tylko w porozumieniu obu Umawiających się Stron.
4)
Przepisy ustępu drugiego stosują się również do utrzymywania obszaru zalewowego.

Obustronne władze będą się starały, ażeby na odcinku granicznym otwory mostowe, których wymiary zostaną wspólnie ustalone, były stale utrzymywane w stanie wymaganym dla odpływu wielkiej wody.

1)
Materjały do budowli wodnych, potrzebne do utrzymywania odcinka granicznego, są, przy przewozie przez granicę rzeczną pomiędzy obszarami obu Umawiających się Stron, wolne od wszelkich opłat, jak cła wwozowego lub wywozowego. Wwóz i wywóz dokonywany będzie po zgłoszeniu we właściwym urzędzie celnym na zasadzie poświadczenia, wydanego przez Zarząd Wodny, któremu podlega utrzymywanie odcinka rzecznego. Przedstawianie w urzędzie celnym materjałów, przeznaczonych do budowli wodnych, nie jest wymagane. Materjały do budowli wodnych, wwiezione na obszar jednej z Umawiających się Stron, mogą być przed ich zużyciem złożone na skład. Wymagane zarządzenia nadzorcze będą obustronne Władze Celne stosowały według własnego uznania, a w razie potrzeby w obopólnem porozumieniu.
2)
To samo odnosi się do przyrządów, narzędzi i zwierząt pociągowych, jako też do instrumentów i przyrządów mierniczych, przewożonych w celach utrzymywania rzeki przez granicę, jednakże z zastrzeżeniem zabrania zpowrotem.

O ileby istniały zobowiązania łącznego utrzymywania odcinka granicznego, Strony Umawiające się zapewniają sobie wzajemnie pomoc dla wykonania tych zobowiązań.

W celu wykonania niniejszego Układu załączone są do niego postanowienia wykonawcze.

Niniejszy Układ, sporządzony w polskim i niemieckim oryginale, ma być ratyfikowany łącznie z postanowieniami wykonawczemi i protokółem końcowym. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych ma nastąpić w Berlinie. Układ wejdzie w życie 30-go dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych. Jest on zawarty na czas nieokreślony, jednakże może być przez każde z obu Państw wymówiony przed końcem roku kalendarzowego na koniec roku następnego.

Na dowód czego obustronni Pełnomocnicy podpisali niniejszy Układ i zaopatrzyli go swemi pieczęciami.

Sporządzono w Koźlu, 19 sierpnia 1926 r.

POSTANOWIENIA WYKONAWCZE

do Układu polsko-niemieckiego o administracji odcinka Odry, stanowiącego granice.

§  1.
1)
W sprawach, związanych z wykonaniem Układu o administracji odcinka Odry, stanowiącego granicą, mogą obustronne kompetentne władze porozumiewać się z sobą bezpośrednio.
2)
Urzędnicy i inne osoby, którym właściwe władze jednej z Układających się Stron poruczyły odbiór materjałów budowlanych do robót zachowawczych na odcinku granicznym oraz wykonywanie zdjęć i pomiarów wodnych, mogą po porozumieniu się z kompetentnemi władzami drugiej Strony przybijać statkami do brzegu przeciwległego, wstępować na ten brzeg poza urzędowo dozwolonemi przejściami granicznemi, jak również przechodzić przez mosty, znajdujące się na odcinku granicznym. Przy wykonywaniu tych robót mogą oni potrzebne narzędzia przewozić przez granicę bez przedstawiania ich w urzędzie celnym, jednak pod warunkiem zabrania ich zpowrotem. O zamiarze przekroczenia granicy należy właściwy urząd celny drugiej Strony zawiadomić przynajmniej na trzy dni przed podjęciem robót. Równocześnie należy podać dokładny czas i miejsce zamierzonego przekroczenia granicy, miejsce wykonania robót i przypuszczalny czas ich trwania, oraz podać ilość osób, przeznaczonych do wykonania tych robót; również należy dołączyć wykaz tych narzędzi, jakie mają być zabrane. Kierownik robót ma posiadać przy sobie i okazywać na żądanie zaświadczenie służbowe oraz dowód osobisty i imienny wykaz zatrudnionych robotników, poświadczony przez naczelnika właściwego Zarządu Wodnego,
§  2.
Każda z Umawiających się Stron może na granicznym odcinku przewozić statkami materjały budowlane i narzędzia potrzebne do utrzymania tegoż odcinka. Materjały i narzędzia są wolne od formalności celnych, o ile statki nie wchodzą w kontakt z brzegiem przeciwległym. Statki muszą być zaopatrzone w znaki, które właściwe władze obu Stron bada sobie wzajemnie podawały do wiadomości.
§  3.
1)
W celu wyznaczenia robót, potrzebnych do utrzymania odcinka granicznego, bada się odbywały co roku, z reguły na wiosnę i w jesieni, po porozumieniu się właściwych władz, wspólne oględziny odcinka granicznego.
2)
W razie nadzwyczajnych wydarzeń odbywać się mogą dalsze oględziny.
§  4.
Rządy obu Umawiających się Stron będą sobie wzajemnie komunikowały władze właściwe do wykonania niniejszego Układu.
§  5.
Artykuł 2, ustęp 2 zastosowany będzie i w tym wypadku, jeżeli do ujęcia podziemnej wody nadanie jest potrzebne z tego powodu, że przez to stan wody na Odrze zmieni się do tego stopnia, iż inne osoby będą zagrożone w wykonaniu swych praw na Odrze.
§  6.
Obustronne władze będą sobie komunikowały wzajemnie za zwrotem ewentualnych kosztów telegraficznych i telefonicznych te wiadomości o stanach wody, stosunkach lodowych, wysokości opadów i ilości przepływu, które mają znaczenie dla zapobieżenia niebezpieczeństwom powodzi i pochodu lodów, jako też dla przygotowania planów rozbudowy i dla wykonywania robót, związanych z utrzymaniem odcinka granicznego. Również będą one sobie podawać za zwrotem kosztów ważne dla tych samych celów wyniki technicznych pomiarów lądowych i wodnych.
§  7.
Powyższe postanowienia wykonawcze stanowią część składową Układu. Na życzenie jednej ze Stron Umawiających się ma być zbadana sprawa, w jakim stopniu przepisy te wymagają zmiany. Zmiany przeprowadza się we wzajemnem porozumieniu właściwych władz obu Stron.

Sporządzono w Koźlu, 19 sierpnia 1926 r.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisywaniu polsko-niemieckiego Układu o administracji odcinka Odry, stanowiącego granicę, zgodzili się obustronni Pełnomocnicy na to, że postanowienia Układu nie przeszkadzają ewentualnemu innemu uregulowaniu sprawy przez inne międzypaństwowe porozumienia.

Sporządzono w Koźlu, 19 sierpnia 1926 r.

Zaznajomiwszy się z powyższym Układem, postanowieniami wykonawczemi i protokółem końcowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 14 maja 1927 r.