Rzeczy znalezione.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.22.141

Akt utracił moc

Wersja od: 29 kwietnia 1991 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 14 czerwca 1966 r.

w sprawie rzeczy znalezionych.

Na podstawie art. 185 Kodeksu cywilnego zarządza się, co następuje:

§ 1. 1 Organami właściwymi do odbierania zawiadomienia o znalezieniu rzeczy zgubionych, jeżeli znalazca nie wie, kto jest uprawniony do odbioru rzeczy, albo jeżeli nie zna miejsca zamieszkania osoby uprawnionej, są rejonowe organy rządowej administracji ogólnej właściwe miejscowo dla terenu, na którym znaleziono rzecz, zwane dalej "organami przechowującymi". Organy te są również właściwe do przechowywania rzeczy znalezionych oraz do poszukiwania osób uprawnionych do ich odbioru.

§ 2. 2 (skreślony).

§  3.

1. Oprócz rzeczy, które znalazca obowiązany jest oddać na przechowanie z mocy ustawy, organ przechowujący zażąda oddania mu innych rzeczy znalezionych, jeżeli z okoliczności wynika, że w razie pozostawienia u znalazcy rzecz byłaby narażona na niebezpieczeństwo utraty lub pogorszenia.

2. Organ przechowujący nie może odmówić odebrania rzeczy znalezionej, jeżeli żąda tego znalazca, chyba że rzecz nie przedstawia żadnej wartości.

§ 4. Jeżeli ze względu na właściwość rzeczy dostarczenie jej organowi przechowującemu, któremu znalazca obowiązany jest rzecz oddać, lub organowi wymienionemu w § 2 nie jest możliwe albo byłoby połączone z niebezpieczeństwem, nadmiernymi kosztami lub trudnościami, znalazca może ograniczyć się do wskazania miejsca, w którym rzecz się znajduje.

§  5.

1. Odebranie zawiadomienia o znalezieniu rzeczy oraz przyjęcie oddanej rzeczy powinno być stwierdzone w wydanym znalazcy poświadczeniu, w którym należy wymienić imię, nazwisko i adres znalazcy oraz dokładnie określić znalezioną rzecz, czas i miejsce znalezienia. Jeżeli znalazca żąda znaleźnego, należy uczynić o tym wzmiankę w poświadczeniu.

2. Organ wydający poświadczenie zatrzymuje jego odpis podpisany przez znalazcę.

§ 6. Jeżeli na przechowanie przyjęto rzecz ulegającą szybkiemu zepsuciu, jak również rzecz, której przechowywanie byłoby związane ze znacznymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałyby znaczne obniżenie jej wartości, organ przechowujący zarządzi sprzedaż rzeczy w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W zakresie praw znalazcy uzyskane ze sprzedaży pieniądze wchodzą w miejsce rzeczy znalezionej.

§ 7. Organy przechowujące obowiązane są umieścić w swej siedzibie na widocznym miejscu tablicę informującą o godzinach urzędowania komórki organizacyjnej, powołanej do przyjmowania i przechowywania rzeczy znalezionych oraz udzielać wyjaśnień osobom zgłaszającym swe prawa.

§  8.

1. Organ przechowujący powinien podjąć poszukiwania osoby uprawnionej do odbioru rzeczy, jeżeli rzecz ta posiada znaczną wartość albo jeżeli jest to potrzebne ze względu na jej właściwości lub okoliczności, w jakich została znaleziona. W razie potrzeby organ przechowujący dokona ogłoszeń w miejscowej prasie.

2. Jeżeli nazwisko i miejsce zamieszkania osoby uprawnionej do odbioru rzeczy zostaną ustalone, organ przechowujący wezwie niezwłocznie tę osobę do odbioru rzeczy pod rygorem skutków przewidzianych w art. 187 Kodeksu cywilnego.

3. Organ przechowujący zawiadomi znalazcę, który zażądał znaleźnego, o wydaniu rzeczy osobie uprawnionej oraz o jej adresie.

§  9.

1. Koszty przechowywania i sprzedaży rzeczy oraz utrzymania jej w należytym stanie, a także koszty poszukiwań, do wysokości wartości rzeczy w dniu odbioru, obciążają uprawnionego do odbioru.

2. Rzecz nie może być wydana przed zapłaceniem tych kosztów.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy rzecz znaleziona stała się własnością znalazcy.

§  10.

1. Jeżeli rzecz znaleziona stała się własnością państwową, likwidacja tej rzeczy następuje w trybie przewidzianym w przepisach o likwidacji depozytów i nie odebranych rzeczy. Znaleźne wypłaca znalazcy organ przechowujący, może jednak żądać zwrotu wypłaconej sumy od jednostki, której rzecz przekazano w toku likwidacji.

2. Wysokość znaleźnego wypłaconego przez organ przechowujący określa się stosownie do wartości cennikowej znalezionej rzeczy z uwzględnieniem stopnia jej zużycia, a w stosunku do rzeczy, na które nie ma cennika - na podstawie jej wartości handlowej.

§ 11. Jeżeli rzecz znaleziona stała się własnością znalazcy, organ przechowujący zawiadomi o tym znalazcę, a w wypadku gdy rzecz była przechowywana przez ten organ, wezwie go do odbioru rzeczy pod rygorami przewidzianymi w przepisach o likwidacji nie podjętych depozytów i nie odebranych rzeczy.

§  12.

1. Minister Finansów wyda:

1) przepisy szczegółowo określające sposób przechowywania pieniędzy, papierów wartościowych i kosztowności oraz

2) przepisy określające sposób ewidencjonowania i przechowywania przez organy przechowujące innych rzeczy znalezionych.

2. Sposób przechowywania przedmiotów o wartości naukowej lub artystycznej określą przepisy wydane przez Ministra Kultury i Sztuki.

§  13.

1. 3 W razie znalezienia rzeczy, której cechy zewnętrzne lub umieszczone na niej znaki szczególne wskazują, że stanowi ona sprzęt lub ekwipunek wojskowy, oraz w razie znalezienia dokumentu wojskowego, a w szczególności legitymacji, książeczki lub zaświadczenia wojskowego, karty powołania albo mapy wojskowej, znalazca powinien niezwłocznie oddać znalezioną rzecz lub dokument najbliższej jednostce Policji.

2. 4 Znalazca powinien też oddać najbliższej jednostce Policji rzecz, której posiadanie wymaga szczególnego zezwolenia organów państwowych, jak broń, amunicja, materiały wybuchowe, aparatura radiowo-nadawcza oraz znalezione dowody osobiste, tymczasowe zaświadczenia tożsamości, paszporty i dokumenty podróży.

§  14.

1. Rzeczy określone w § 13 ust. 1 przekazuje się niezwłocznie:

1) ⁵ dokumenty wojskowe, wystawione przez wojskowe komendy rejonowe - najbliższej wojskowej komendzie uzupełnień;

2) ⁶ sprzęt i ekwipunek wojskowy oraz dokumenty wojskowe nie wymienione w pkt 1 - najbliższemu organowi żandarmerii wojskowej.

2. Do znalezionych rzeczy określonych w § 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia w sprawach nie unormowanych przepisami szczególnymi. Wydanie rzeczy, której posiadanie wymaga zezwolenia organu państwowego, może nastąpić dopiero po przedłożeniu przez osobę uprawnioną ważnego zezwolenia.

§ 15. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do znalezionych rzeczy, które zostały porzucone bez zamiaru wyzbycia się własności, jak również do zwierząt, które zabłąkały się lub uciekły.

§ 16. Przepisy rozporządzenia nie mają zastosowania do rzeczy znalezionych w budynku publicznym albo w innym budynku lub pomieszczeniu otwartym dla publiczności oraz do rzeczy znalezionych w wagonie kolejowym, na statku lub w innym ośrodku transportu publicznego. Znalazca obowiązany jest w tych wypadkach oddać rzecz zarządcy budynku lub pomieszczenia albo zarządcy środka transportu publicznego.

§ 17. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 września 1954 r. w sprawie właściwych organów powołanych do przechowywania rzeczy znalezionych i poszukiwania osób uprawnionych do odbioru, zasad przechowywania rzeczy oraz sposobu poszukiwania osób uprawnionych do odbioru (Dz. U. z 1954 r. Nr 41, poz. 186 i z 1955 r. Nr 20, poz. 125).

§ 18. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w rozporządzeniu pozostają w mocy przepisy dotychczasowe.

§ 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 18 kwietnia 1991 r. (Dz.U.91.36.156) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 1991 r.

² § 2 skreślony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 kwietnia 1991 r. (Dz.U.91.36.156) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 1991 r.

³ § 13 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 18 kwietnia 1991 r. (Dz.U.91.36.156) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 1991 r.

⁴ § 13 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 18 kwietnia 1991 r. (Dz.U.91.36.156) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 1991 r.

⁵ § 14 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia z dnia 18 kwietnia 1991 r. (Dz.U.91.36.156) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 1991 r.

⁶ § 14 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia 18 kwietnia 1991 r. (Dz.U.91.36.156) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 kwietnia 1991 r.