Rozdział 7 - Świadczenia żeglugi śródlądowej. - Rzeczowe świadczenia wojenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.79.687

Akt utracił moc
Wersja od: 7 kwietnia 1932 r.

Rozdział  VII.

Świadczenia żeglugi śródlądowej.

 Postanowienia art. 51 oraz art. 53 - 55 niniejszego rozporządzenia o świadczeniach żeglugi morskiej mają odpowiednie zastosowanie do świadczeń żeglugi śródlądowej.

 O ile chodzi o świadczenia żeglugi śródlądowej przysługują Ministrowi Robót Publicznych przewidziane w art. 36, 38, 39, 40, 42 i 54 niniejszego rozporządzenia uprawnienia Ministra Przemysłu i Handlu.

O ile rozporządzenie niniejsze nie zawiera odmiennych postanowień, zachowują odnośnie do świadczeń żeglugi śródlądowej moc obowiązującą przepisy ustawy wodnej z dnia 19 września 1922 r. (Dz. U. R. P. № 102, poz. 936).

 Minister Spraw Wojskowych może już w czasie pokoju w porozumieniu z Ministrem Robót Publicznych nakładać na właścicieli lub posiadaczy, względnie na zarządy (zarządców), objektów żeglugi śródlądowej obowiązek:

a)
stawiania na żądanie władzy wojskowej prywatnych statków rzecznych do przeglądu w miejscu i czasie, oznaczonym przez właściwe władze wojskowe w porozumieniu z właściwemi władzami administracji ogólnej;
b)
prowadzenia okrętowych zeszytów ewidencyjnych przeglądu, wedle wzoru, ustalonego rozporządzeniem Ministra Spraw Wojskowych, wydanem w porozumieniu z Ministrem Robót Publicznych
2 Art. 56 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 marca 1932 r. (Dz.U.32.29.288) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 7 kwietnia 1932 r.
3 Art. 58-a dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 marca 1932 r. (Dz.U.32.29.288) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 7 kwietnia 1932 r.