Art. 36. - Rzeczowe świadczenia wojenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.79.687

Akt utracił moc

Wersja od: 7 kwietnia 1932 r.

Art.  36.

W warunkach, przewidzianych w ust. 1 art. 1, Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Skarbu mają prawo używać, według swego uznania, całej zdolności wytwórczej przedsiębiorstw przemysłowych do celów obrony Państwa w tym zakresie, w jakim to jest bezpośrednio lub pośrednio do tych celów potrzebne.

W szczególności wymienieni ministrowie mogą:

1) nakazać wymienionym w art. 31 przedsiębiorstwom stosownie do pierwotnego lub zmienionego charakteru przedsiębiorstwa:

a) prowadzenie pewnego rodzaju produkcji przemysłowej lub górniczej,

b) oddawanie Państwu ruchomości na własność, do użytkowania lub używania na ręce oznaczonych w nakazie osób w miejscu i terminach tamże wskazanych, przytem zarówno tych przedmiotów, które wymienione w art. 32 osoby już mają w swem posiadaniu, jak również tych, które zostaną wytworzone, wzniesione, ustawione, wydobyte lub które wejdą w posiadanie tych osób jako przyrost naturalny albo w inny sposób po doręczeniu im nakazu,

c) wykonanie oznaczonych w nakazie robót i czynności wszelkiego rodzaju,

d) magazynowanie i przechowywanie oznaczonych w nakazie ruchomości,

e) transportowanie osób, zwierząt i wszelkiego rodzaju ruchomości, o ile chodzi o przedsiębiorstwa transportowe i komunikacyjne, nie podlegające Ministrowi Komunikacji;

2) normować działalność przedsiębiorstw przemysłowych pod każdym względem, a w szczególności co do metod produkcji, rodzaju i jakości produktów, jakie mają być wytworzone, jako też rodzaju i jakości materjałów, surowców i półfabrykatów, jakie mają być przy tem użyte;

3) zarządzić przez swoje organa produkowanie lub wykonywanie robót i innych czynności we własnym zakresie działania, przy użyciu całości lub części należących do przedsiębiorstw przemysłowych: pomieszczeń, maszyn, silników, urządzeń, sprzętu, inwentarza, fabrykatów, półfabrykatów, wszelkiego rodzaju zapasów i innych nieruchomości i ruchomości, stanowiących części lub przynależności tych przedsiębiorstw;

4) mianować swych delegatów do przedsiębiorstw przemysłowych w charakterze: instruktorów, inspektorów, kontrolerów i dozorców robót; rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu, wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Spraw Wewnętrznych, oznaczy kompetencje i zakres działania tych delegatów;

5) wziąć przedsiębiorstwa przemysłowe w przymusową administrację państwową i zarządzać niemi przez osoby w tym celu delegowane lub wziąć przedsiębiorstwa przemysłowe w przymusową dzierżawę państwową;

6) łączyć przedsiębiorstwa przemysłowe w grupy i organizacje o charakterze administracyjno-gospodarczym lub technicznym i administrować zorganizowanym przemysłem bezpośrednio lub przez osoby w tym celu wydelegowane, ewentualnie rozdzielać kontyngentowo materjały, surowce lub półfabrykaty pomiędzy poszczególne zakłady przemysłowe.

W sprawach, dotyczących aprowizacji, powyższe zarządzenia Ministra Przemysłu i Handlu muszą być wydawane również w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych, a w sprawach, dotyczących przemysłu rolnego oraz produkcji nawozów sztucznych, maszyn i narzędzi rolniczych,-również w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa.

Ministrowie, wymienieni w niniejszym artykule, mogą przekazać przysługujące im z mocy tego artykułu uprawnienia władzom podległym.