Rozdział 12 - Przepisy karne. - Rzeczowe świadczenia wojenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.95.859

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1934 r.

Rozdział  XII.

Przepisy karne.

Art.  98.

(1) Kto wbrew przepisom rozporządzenia niniejszego lub rozporządzeń albo zarządzeń, wydanych na jego podstawie:

1) nie dostarcza lub nie wytwarza przedmiotów świadczeń rzeczowych,

2) nie przysposobi do świadczeń rzeczowych przedsiębiorstwa, gospodarstwa, warsztatu, albo ich części, stosownie do żądania władzy lub obowiązku przyjętego umową,

3) stawia przeszkody lub nie umożliwia wbrew swym obowiązkom ustanowionemu pełnomocnikowi, jego stałemu zastępcy lub pełnomocnikowi komisarycznemu wykonywania jego obowiązków stosownie do przepisów art. 38,

- podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu. Obok kary pozbawienia wolności sąd może orzec również karę grzywny.

(2) Jeżeli jednego z czynów wymienionych w ust. 1 dopuszczono się w czasie wojny lub mobilizacji, sprawca podlega karze więzienia do lat 10 lub aresztu. Obok kary pozbawienia wolności sąd może orzec również karę grzywny.

Art.  99.

(1) Kto:

1) nie ustanawia pełnomocnika lub jego zastępcy stosownie do przepisów art. 38-43,

2) nie udziela danych, dotyczących przedmiotów świadczeń rzeczowych, albo stawia przeszkody w ich zbieraniu właściwym władzom stosownie do przepisów art. 15, 37 i 57,

3) nie stosuje się do nakazów lub zakazów, wydanych z mocy art. 16, 47, 49, 58, 59, 69 i 76,

- podleca karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3, albo karze grzywny. Obok kary pozbawienia wolności sąd może orzec również karę grzywny.

(2) Jeżeli czynu, wymienionego w ust. 1, dopuszczono się w czubie wojny lub mobilizacji, sprawca podlega karze więzienia do lat 10 lup aresztu. Obok kary pozbawienia wolności sąd może orzec również karę grzywny.

Art.  100.

Kto:

1) jako ustanowiony pełnomocnik, stały zastępca pełnomocnika lub pełnomocnik komisaryczny nie udziela danych dotyczących przedmiotów świadczeń rzeczowych lub nie załatwia spraw, związanych z przysposobieniem do rzeczowych świadczeń przedsiębiorstwa, gospodarstwa, warsztatu lub ich części stosownie do przepisów art. 33,

2) nie stosuje się do nakazów lub zakazów, wydanych z mocy art. 64 i 70,

- podlega karze aresztu do 3 miesięcy i grzywny do 3.000 zł, albo jednej z tych kar.

Art.  101.

(1) W razie skazania za przestępstwo z art. 98 lub 99, sąd może orzec przepadek przedmiotów, które miano dostarczyć jako przedmiot świadczenia lub materjałów, z których miano je wyprodukować.

(2) W razie niemożności odebrania przedmiotów, wymienionych w ust. 1, ściąga się z majątku osoby skazanej równowartość przedmiotu lub materjału.

Art.  102.

(1) Sprawy o przestępstwa, przewidziane w art. 98 i 99, należą do właściwości sądów okręgowych.

(2) Sprawy o przestępstwa, przewidziane w art. 100, należą do właściwości powiatowych władz administracji ogólnej.