Rozdział 10 - Komisje cennikowe. - Rzeczowe świadczenia wojenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.95.859

Akt utracił moc
Wersja od: 29 października 1934 r.

Rozdział  X.

Komisje cennikowe.

(1)
Do ustanowienia cenników przedmiotów świadczeń rzeczowych powołane są: wojewódzkie komisje cennikowe i Główna Komisja Cennikowa.
(2)
Cenniki są podstawą do wypłaty wynagrodzenia za przedmiot świadczenia, objęty cennikiem.
(1)
Wojewódzkie komisie cennikowe w składzie jednego lub więcej kompletów powołuje do życia w drodze zarządzenia Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wojskowych, Przemysłu i Handlu, Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Skarbu.
(2)
Wojewódzka komisja cennikowa urzęduje w siedzibie urzędu wojewódzkiego; właściwość jej obejmuje cały obszar województwa. W przypadku utworzenia kilku kompletów właściwość terytorjalną każdego z nich określi zarządzenie o powołaniu komisji do życia.
(1)
Przewodniczącym wojewódzkiej komisji cennikowej jest wojewoda lub jego zastępcą albo też osoba, wyznaczona przez wojewodę.
(2)
W skład kompletu wojewódzkiej komisji cennikowej wchodzą:
1)
przedstawiciel wojska, delegowany przez Ministra Spraw Wojskowych lub władzę wojskową przez niego upoważnioną;
2)
przedstawiciel władzy skarbowej, delegowany przez Ministra Skarbu lub władzę skarbową przez niego upoważnioną;
3)
wyznaczeni przez wojewodę urzędnicy urzędu wojewódzkiego z działu przemysłowego, aprowizacyjnego oraz rolnictwa, po jednym, z każdego działu, a jeśli chodzi o świadczenia z zakresu górnictwa - przedstawiciel właściwej władzy górniczej;
4)
przedstawiciel administracji lasów państwowych, delegowany przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych lub organy przez niego upoważnione;
5)
dwaj przedstawiciele handlu, przemysłu i górnictwa, jeden przedstawiciel rzemiosła oraz dwaj przedstawiciele rolnictwa, delegowani przez właściwe miejscowe izby samorządu gospodarczego;
6)
przedstawiciel spożywców, powołany przez wojewódzką władzę administracji ogólnej.
(3)
Województwa, w których niema izb, wymienionych w ust. 1 pkt. 5), powołuje wojewoda w miejsce przedstawicieli tych izb odpowiednią ilość przedstawicieli miejscowych organizacyj o charakterze gospodarczo - społecznym, lub też przedstawicieli samorządu.
(1)
Główną Komisję Cennikową w składzie jednego lub więcej kompletów powołuje do życia Rada Ministrów. Główna Komisja urzęduje w siedzibie Rządu; właściwość jej obejmuje cały obszar Rzeczypospolitej.
(2)
Przewodniczącym Głównej Komisji Cennikowej jest Minister Skarbu lub osoba przezeń wyznaczona.
(3)
W skład kompletu Głównej Komisji Cennikowej wchodzą:
1)
po jednym przedstawicielu Ministrów: Spraw Wewnętrznych, Spraw Wojskowych oraz Przemysłu i Handlu, tudzież dwaj przedstawiciele Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych;
2)
pięciu przedstawicieli Naczelnej Izby Gospodarczej, przez tę Izbę delegowanych;
3)
czterej przedstawiciele spożywców, powołani przez Ministra Spraw Wewnętrznych.

Komisje cennikowe powołują w razie potrzeby biegłych.

(1)
Decyzje komisyj cennikowych zapadają w formie uchwał zwykłą większością głosów przy udziale co najmniej sześciu członków i przewodniczącego.
(2)
Członek wojewódzkiej komisji cennikowej, będący przedstawicielem władzy skarbowej, może w terminie 24 godzin od dnia zapadnięcia uchwały zgłosić pisemny sprzeciw przeciw uchwale komisji. Sprzeciw powoduje wstrzymanie ogłoszenia uchwały.
(3)
Sprzeciw rozstrzyga Główna Komisja Cennikowa, która najdalej do dni 14 po jego otrzymaniu ma zakomunikować komisji wojewódzkiej swoją decyzję w sprawie sprzeciwu. W razie nieotrzymania w tym terminie przez wojewódzką komisję cennikową decyzji Głównej Komisji Cennikowej, wojewódzka komisja cennikowa ogłasza własną uchwałę.

Wojewódzkie komisje cennikowe ustalają ceny przedmiotów świadczeń rzeczowych perjodycznie lub w miarę potrzeby i ogłaszają je w postaci cenników, oznaczonych liczbami porządkowemi, ze wskazaniem miejscowości i daty wydania cennika.

Główna Komisja Cennikowa może zastrzec sobie ustalanie i ogłaszanie cen za pewne kategorje przedmiotów oraz z urzędu badać i zmieniać ustalone przez wojewódzkie komisje cennikowe ceny przedmiotów świadczeń.

Ustalone przez komisje cennikowe ceny obowiązują na obszarze właściwości danej komisji z chwilą ogłoszenia cennika, jeżeli uchwała komisji nie stanowi inaczej.