Rozdział 2 - Wykonywanie rybołówstwa morskiego - Rybołówstwo morskie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.129.1441

Akt utracił moc
Wersja od: 31 października 2002 r.

Rozdział  2

Wykonywanie rybołówstwa morskiego

1.
Rybołówstwo morskie wykonuje w polskich obszarach morskich statkami o polskiej przynależności armator, którego siedziba lub miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Rybołówstwo morskie statkami o polskiej przynależności poza polskimi obszarami morskimi wykonują armatorzy, o których mowa w ust. 1.
3.
Armatorzy, których siedziba lub miejsce zamieszkania znajduje się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą wykonywać rybołówstwo morskie tylko:
1)
w wyłącznej strefie ekonomicznej oraz
2)
statkami o obcej przynależności

- jeżeli umowa międzynarodowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a państwem przynależności statku taką możliwość przewiduje.

Wykonywanie rybołówstwa morskiego przez armatorów, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, wymaga uzyskania licencji i specjalnego zezwolenia połowowego.

1.
Licencję, na wniosek armatora, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa.
2.
Licencja jest wydawana armatorowi, na statek rybacki, na okres od 1 roku do 5 lat.
3.
W czasie wykonywania rybołówstwa morskiego licencja znajduje się na tym statku rybackim, na który została wydana.
1.
Wniosek o wydanie licencji składa się, za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego okres, na który ma być wydana licencja, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Jeżeli armator, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2, nabył uprawnienia do wykonywania rybołówstwa morskiego na wodach będących pod jurysdykcją innych państw, na podstawie umowy międzynarodowej lub z innego tytułu, może ubiegać się o wydanie licencji w ciągu całego roku.
1.
Wniosek o wydanie licencji zawiera:
1)
imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego,
2)
dane dotyczące statku rybackiego określające:
a)
przynależność państwową,
b)
rodzaj statku,
c)
międzynarodowy sygnał wywoławczy,
d)
oznakę rybacką, nazwę oraz port macierzysty,
e)
długość całkowitą statku,
f)
moc silnika,
g)
pojemność brutto,
3)
planowany rejon połowów,
4)
rodzaj i ilość narzędzi połowowych,
5)
proponowany okres ważności licencji.
2.
Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające prawdziwość danych podanych we wniosku.
1.
Licencja zawiera:
1)
imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego,
2)
dane dotyczące statku rybackiego:
a)
rodzaj statku,
b)
międzynarodowy sygnał wywoławczy,
c)
oznakę rybacką, nazwę oraz port macierzysty,
d)
długość całkowitą statku,
e)
moc silnika,
f)
pojemność brutto,
3)
okres ważności licencji,
4)
rodzaj i ilość narzędzi połowowych,
5)
numer identyfikacyjny statku rybackiego wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 58 ust. 1,
6)
rejon połowów.
2.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór licencji, mając na względzie usprawnienie kontroli wykonywania rybołówstwa morskiego.
1.
Odmawia się wydania licencji, jeżeli:
1)
został wyczerpany nakład połowowy floty,
2)
armator ubiegający się o wydanie licencji:
a)
w okresie ostatnich 2 lat został ukarany za prowadzenie ukierunkowanych połowów organizmów morskich w okresie ochronnym lub w obwodzie ochronnym albo
b)
został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa popełnione przy użyciu statku rybackiego.
2.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, nakład połowowy floty, mając na względzie dostosowanie tego nakładu do wielkości żywych zasobów morza.
1.
Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze decyzji:
1)
może wstrzymać wykonywanie rybołówstwa morskiego na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, jeżeli armator prowadził ukierunkowane połowy organizmów morskich w okresie ochronnym lub w obwodzie ochronnym,
2)
cofa licencję, jeżeli:
a)
statek rybacki został wykreślony z ewidencji statków rybackich lub
b)
armator został skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo popełnione przy użyciu statku rybackiego.
2.
Decyzjom, o których mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Przepisy dotyczące licencji stosuje się do armatorów, o których mowa w art. 4 ust. 3, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej.

1.
Wykonywanie rybołówstwa morskiego, w danym roku kalendarzowym w polskich obszarach morskich, wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia połowowego.
2.
Specjalne zezwolenie połowowe jest wydawane armatorowi na statek rybacki, na który wydano licencję, z zastrzeżeniem ust. 6.
3.
Specjalne zezwolenie połowowe wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek armatora statku rybackiego.
4.
Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego zawiera:
1)
imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego,
2)
określenie organizmów morskich, które będą celem połowu,
3)
wnioskowaną kwotę połowową, jeżeli jest wymagana,
4)
rejon prowadzenia połowów,
5)
rodzaj narzędzi połowowych.
5.
Jeżeli armator występuje z wnioskiem o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego na statek, na który posiada licencję, do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się kopię licencji.
6.
Armator występujący z wnioskiem o wydanie specjalnego zezwolenia na statek, na który nie posiada licencji, składa wniosek, o którym mowa w ust. 4, łącznie z wnioskiem o wydanie licencji, o którym mowa w art. 8 ust. 1.

Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego składa się, za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok, na który ma być wydane specjalne zezwolenie połowowe.

1.
Specjalne zezwolenie połowowe zawiera:
1)
imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego,
2)
określenie organizmów morskich, które mogą być poławiane,
3)
kwotę połowową, jeżeli jest wymagana,
4)
rejon prowadzenia połowów,
5)
rodzaj i ilość narzędzi połowowych,
6)
określenie aktywności połowowej statku rybackiego.
2.
Określenie kwoty połowowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, następuje poprzez podział ogólnej kwoty połowowej, określonej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa na podstawie ust. 3.
3.
Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, określa corocznie, w drodze rozporządzenia, organizmy morskie objęte ogólną kwotą połowową, a także sposób i warunki podziału tej kwoty, mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza.
1.
W przypadku cofnięcia licencji, cofa się również specjalne zezwolenie połowowe.
2.
W przypadku stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych lub w przypadku gdy armator w ciągu 6 miesięcy został dwukrotnie ukarany za naruszanie tego samego przepisu o rybołówstwie morskim, może być wydana decyzja o czasowym, nie dłuższym niż 6 miesięcy, zakazie połowów organizmów morskich określonych w specjalnym zezwoleniu połowowym.
3.
Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
1.
Kwoty połowowe określone w specjalnym zezwoleniu połowowym mogą być przekazywane w całości lub w części armatorom posiadającym kwotę połowową na ten sam gatunek organizmu morskiego, którego dotyczy przekazanie.
2.
Przekazanie kwoty połowowej, o którym mowa w ust. 1, następuje za zgodą ministra właściwego do spraw rolnictwa wyrażoną po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków.

Niewykorzystane kwoty połowowe po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 i art. 16 ust. 1, rozdziela, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw rolnictwa po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków.

1.
Za wydanie specjalnego zezwolenia połowowego pobierana jest opłata.
2.
Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn stawki opłaty i wielkości kwoty połowowej.
3.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłaty, o której mowa w ust. 2, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, mając na uwadze znaczenie gospodarcze poszczególnych organizmów morskich, na których połów wymagane jest specjalne zezwolenie połowowe.
1.
Połowy lub skup organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo połowy w celach szkoleniowych, w polskich obszarach morskich, mogą być dokonywane wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.
2.
Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na połowy naukowo-badawcze albo w celach szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, mogą wystąpić instytuty naukowo-badawcze, szkoły wyższe i wyższe szkoły zawodowe kształcące w kierunku rybołówstwo morskie oraz szkoły ponadgimnazjalne o profilu rybołówstwo morskie, których siedziba lub adres znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.
Wniosek o wydanie zezwolenia na połowy naukowo-badawcze zawiera:
1)
planowany zakres i sposób badań,
2)
przewidywany rejon i zakres połowów,
3)
zakres i wielkość skupu,
4)
przewidywany czas badań.
4.
Wniosek o wydanie zezwolenia na połowy szkoleniowe zawiera przewidywany rejon i zakres połowów.
5.
Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 4, składa się nie później niż na 1 miesiąc przed przewidywanym dniem rozpoczęcia połowów.
1.
Zezwolenie na połowy naukowo-badawcze, o którym mowa w art. 20 ust. 1, określa termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów oraz może przewidywać odstępstwa od przepisów dotyczących:
1)
okresów ochronnych,
2)
obwodów ochronnych,
3)
wymiarów ochronnych,
4)
rodzaju sprzętu połowowego.
2.
Zezwolenie na połowy szkoleniowe, o którym mowa w art. 20 ust. 1, określa termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów.
1.
Odmawia się wydania zezwolenia na połowy naukowo-badawcze, jeżeli:
1)
przeprowadzenie badań stanowiłoby zagrożenie dla środowiska morskiego lub
2)
wnioskodawca powtórnie ubiegający się o zezwolenie nie złożył sprawozdania, o którym mowa w art. 24, lub
3)
podczas badania zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie morskim lub warunki określone w zezwoleniu na połowy naukowo-badawcze.
2.
Odmawia się wydania zezwolenia na połowy szkoleniowe, jeżeli podczas połowu zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie morskim lub warunki określone w zezwoleniu na połowy szkoleniowe.
1.
Organ wydający zezwolenie na połowy naukowo-badawcze albo szkoleniowe może je cofnąć, w drodze decyzji, w przypadku rażącego naruszania przepisów o rybołówstwie morskim.
2.
Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Podmiot, który przeprowadził badania, jest obowiązany złożyć pisemne sprawozdanie z tych badań, w terminie 3 miesięcy od dnia ich zakończenia, organowi, który wydał zezwolenie, o którym mowa w art. 20 ust. 1.

1.
Połowy w celach sportowo-rekreacyjnych w polskich obszarach morskich mogą prowadzić, po uzyskaniu sportowego zezwolenia połowowego, osoby fizyczne.
2.
Sportowe zezwolenie połowowe wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego na wniosek zainteresowanej osoby.
3.
Do prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych nie mogą być używane narzędzia połowowe wykorzystywane do połowów w celach zarobkowych.
4.
Sportowe zezwolenie połowowe wydaje się na okres 1 miesiąca albo 1 roku.
5.
Sportowe zezwolenie połowowe zawiera:
1)
imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy,
2)
okres jego ważności,
3)
ilość i gatunek ryb oraz sposób prowadzenia połowu.
6.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz warunki prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza i zapewnienie, aby połowy te nie utrudniały wykonywania rybołówstwa morskiego.
1.
Prowadzenie chowu, hodowli albo zarybiania, w polskich obszarach morskich, wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.
2.
Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, określa:
1)
gatunek organizmów morskich,
2)
miejsce i czas planowanego zarybienia albo miejsce i okres prowadzenia chowu lub hodowli.
3.
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
wykaz organizmów morskich określonych gatunków, określenie miejsca i czasu zarybienia albo
2)
określenie miejsca i okresu prowadzenia chowu lub hodowli organizmów morskich oraz ich gatunek.
4.
Odmawia się wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli planowana działalność stanowiłaby zagrożenie dla środowiska morskiego.
5.
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, cofa się, w drodze decyzji, jeżeli jest wykonywane niezgodnie z warunkami w nim określonymi lub działalność objęta zezwoleniem szkodzi środowisku morskiemu.
6.
Decyzji, o której mowa w ust. 5, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Koszty zarybiania polskich obszarów morskich ponoszone są corocznie przez budżet państwa.

1.
Rybołówstwo morskie wykonuje się zgodnie z zasadami racjonalnego gospodarowania żywymi zasobami morza polegającymi na optymalnym wykorzystaniu żywych zasobów morza przy zapewnieniu ich odnawialności, w szczególności poprzez:
1)
określenie nakładu połowowego floty,
2)
badanie stanu żywych zasobów morza,
3)
ustanawianie okresów ochronnych, podczas których nie można poławiać określonych organizmów morskich,
4)
określanie wymiarów ochronnych, poniżej których nie można poławiać organizmów morskich,
5)
określanie dopuszczalnych narzędzi połowowych,
6)
ustanawianie obwodów ochronnych, na których działalność połowowa jest zabroniona lub ograniczona.
2.
Obwody ochronne ustanawia się w szczególności w miejscach rozrodu organizmów morskich i w miejscach masowego występowania narybku.
3.
Organizmy morskie, z zastrzeżeniem art. 49 pkt 2, są poławiane na cele konsumpcyjne.
4.
Przepis ust. 3 nie dotyczy wykonywania rybołówstwa morskiego w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych.
5.
Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego może określić, w drodze zarządzenia, po zasięgnięciu opinii jednostki naukowo-badawczej wskazanej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz organizacji społeczno-zawodowych rybaków:
1)
stałe obwody ochronne oraz zakaz poławiania w nich niektórych lub wszystkich organizmów morskich,
2)
obwody ochronne na czas określony i ich granice oraz szczegółowe warunki wykonywania w nich rybołówstwa morskiego.
1.
Zabrania się, z zastrzeżeniem ust. 2:
1)
połowu w morzu lub skupu organizmów morskich, które:
a)
nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych,
b)
znajdują się w ustanowionych dla nich okresach ochronnych,
2)
niszczenia tarlisk, ikry oraz narybku,
3)
wykonywania rybołówstwa morskiego w obwodzie ochronnym,
4)
stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych,
5)
przekraczania dopuszczalnej liczby narzędzi połowowych,
6)
używania materiałów wybuchowych, środków odurzających, trujących i zanieczyszczających środowisko morskie,
7)
wyrzucania za burtę statku rybackiego wyłowionych organizmów morskich określonych gatunków, z wyjątkiem tych, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, lub złowionych w okresie ochronnym, określonych zgodnie z art. 31 ust. 1,
8)
przeładunku dorszy, ze statku rybackiego na statek rybacki, w polskich obszarach morskich,
9)
wprowadzania do obrotu organizmów morskich wyłowionych na podstawie sportowego zezwolenia połowowego.
2.
Przepisów ust. 1 pkt 1, 3 i 4 nie stosuje się do połowów w celach naukowo-badawczych, w zakresie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1.
3.
Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b) nie stosuje się do połowów sportowo-rekreacyjnych.

Zabrania się wyładowywania na ląd, wprowadzania do obrotu, magazynowania i transportu organizmów morskich złowionych lub skupionych z naruszeniem art. 29 ust. 1.

1.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wykaz gatunków organizmów morskich, dla których ustanawia się wymiary lub okresy ochronne,
2)
wymiary i okresy ochronne organizmów morskich

- mając na względzie zapewnienie ochrony żywych zasobów morza.

2.
Przepisy wydane na podstawie ust. 1 nie dotyczą morskich wód wewnętrznych, dla których przepisy w tym zakresie wydaje, w drodze zarządzenia, właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego.

Narzędzia połowowe wydaje się lub wystawia w wodzie w taki sposób, aby wymagane oznakowanie było widoczne i pozwalało ustalić właściciela oraz rodzaj narzędzi połowowych.

1.
Zabrania się naruszania stanowiących cudzą własność narzędzi połowowych, chyba że jest to konieczne ze względu na działanie siły wyższej, bezpieczeństwo żeglugi oraz na potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad rybołówstwem morskim.
2.
Narzędzia połowowe wystawione w polskich obszarach morskich, które nie są oznakowane, uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się własności.
3.
Narzędzia połowowe, o których mowa w ust. 2, oraz wyłowione wraz z nimi organizmy morskie podlegają sprzedaży.
4.
Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego dokonując sprzedaży, o której mowa w ust. 3, stosuje odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z ruchomości.
1.
Zabrania się wydawania lub wystawiania narzędzi połowowych w taki sposób lub w takim miejscu, aby:
1)
powodowały uszkodzenia innych narzędzi połowowych lub
2)
utrudniały połów innym rybakom.
2.
Narzędzia połowowe może posiadać wyłącznie podmiot, o którym mowa w art. 4, po uzyskaniu licencji i specjalnego zezwolenia połowowego.
3.
Przepisu ust. 2 nie stosuje się do:
1)
armatorów występujących z wnioskiem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lub w art. 13 ust. 4,
2)
podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 i art. 25 ust. 1,
3)
podmiotów występujących o zezwolenie, o którym mowa w art. 26 ust. 1.
4.
Przepis ust. 2 nie dotyczy przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie produkcji i obrotu narzędziami połowowymi.

Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, w drodze zarządzenia:

1)
określi, w sposób szczegółowy, porządek przy połowach oraz oznakowanie narzędzi połowowych,
2)
może określić sposób zajmowania miejsc przez rybaków w określonych rejonach wód wewnętrznych.
1.
Kapitan statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do prowadzenia i przechowywania na statku dziennika połowowego, zwanego dalej "dziennikiem".
2.
Obowiązek prowadzenia dziennika nie dotyczy kapitanów statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 10 m.
3.
Kapitan statku, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany do sporządzania miesięcznych raportów połowowych.
4.
Do miesięcznego raportu połowowego wpisuje się:
1)
ilość i gatunek złowionych organizmów morskich,
2)
rejon połowu,
3)
rodzaj i liczbę użytych narzędzi połowowych.
5.
Wpisu do miesięcznego raportu połowowego dokonuje się każdorazowo, przed upływem 24 godzin, po powrocie z łowiska i dokonaniu wyładunku.
6.
Po zakończeniu połowów w danym miesiącu raport, o którym mowa w ust. 3, składa się właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego nie później niż do 5 dnia następnego miesiąca.
1.
Dziennik, na wniosek armatora, wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego statku rybackiego.
2.
Wpisów do dziennika dokonuje się po każdej operacji połowowej.
3.
Do dziennika wpisuje się w szczególności:
1)
ilość i gatunek złowionych organizmów morskich,
2)
rejon połowowy,
3)
rodzaj i liczbę użytych narzędzi połowowych.
4.
Wpisów do dziennika mogą dokonywać także inspektorzy rybołówstwa morskiego oraz funkcjonariusze Straży Granicznej w granicach swoich uprawnień.

Po zakończeniu rejsu, nie później niż w ciągu 48 godzin, kapitan statku rybackiego jest obowiązany do złożenia, właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, oryginałów stron dziennika zawierających wpisy z ostatniego rejsu połowowego.

1.
Dzienniki przechowuje się na statku w sposób zapewniający ich ochronę przed uszkodzeniem.
2.
Dzienniki, w których wszystkie strony zostały wypełnione, przechowuje armator przez okres 3 lat od dnia dokonania ostatniego wpisu.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz szczegółowy sposób prowadzenia i składania dzienników, mając na względzie zapewnienie kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim.

Przepisy art. 36-40 stosuje się odpowiednio do kapitana statku rybackiego o obcej przynależności państwowej prowadzącego połowy w polskich obszarach morskich, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej.

1.
Kapitan statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do złożenia deklaracji wyładunkowej, po każdym rejsie, nie później niż w ciągu 48 godzin od dokonania wyładunku.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy kapitanów statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 10 m.
3.
Deklaracja wyładunkowa zawiera:
1)
liczbę lub masę organizmów morskich wyładowanych ze statku rybackiego oraz przeładowanych w morzu, z podziałem na gatunki,
2)
rejon połowu,
3)
zastosowane narzędzia połowowe,
4)
miejsce przeznaczenia wyładunku.
4.
Deklarację, o której mowa w ust. 1, składa się okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego.
5.
Jeżeli rejs połowowy trwa dłużej niż 15 dni, kapitan statku rybackiego, niezależnie od obowiązku określonego w ust. 1, jest obowiązany przekazać, drogą radiową lub w inny zwyczajowo przyjęty sposób, właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego informacje, o których mowa w ust. 3, wymagane w deklaracji wyładunkowej, a w przypadku przeładunku w morzu informacje o tym przeładunku.
6.
Informacje, o których mowa w ust. 5, przekazuje się, po raz pierwszy, w terminie 15 dni od dnia rozpoczęcia rejsu, a następnie co dwa tygodnie od dnia przekazania pierwszej informacji.
7.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz sposób sporządzania i składania deklaracji wyładunkowej, mając na względzie zapewnienie kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim.
1.
W przypadku transportu produktów rybołówstwa morskiego przewoźnik jest obowiązany posiadać dokument określający:
1)
liczbę lub masę produktów, z podziałem na gatunki,
2)
oznakę rybacką statku rybackiego, z którego pochodzą produkty,
3)
czas i miejsce załadunku produktów,
4)
miejsce ich przeznaczenia.
2.
Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli:
1)
przewoźnik posiada kopię deklaracji wyładunkowej lub
2)
transport produktów rybołówstwa morskiego do miejsca pierwszej sprzedaży odbywa się na terenie portu lub na odległość mniejszą niż 20 km od miejsca wyładunku ze statku rybackiego.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu, o którym mowa w art. 43 ust. 1, mając na względzie zwiększenie skuteczności kontroli obrotu produktami rybołówstwa morskiego.

1.
Statek rybacki o polskiej przynależności, o długości większej niż 20 m, mierzonej pomiędzy pionami lub o długości całkowitej większej niż 24 m, może być wykorzystywany do wykonywania rybołówstwa morskiego, jeżeli jest wyposażony w urządzenie pozwalające określić przy użyciu satelitarnych systemów nawigacyjnego i komunikacyjnego jego pozycję geograficzną oraz umożliwiające przekazanie informacji o tej pozycji, zwane dalej "urządzeniem monitorowania".
2.
Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane za pomocą łącz satelitarnych do okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego wyznaczonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.
1.
Statki rybackie, o których mowa w art. 45 ust. 1, nie mogą rozpocząć rejsu połowowego bez sprawnego urządzenia monitorowania.
2.
W przypadku awarii urządzenia monitorowania lub systemów satelitarnych, o których mowa w art. 45 ust. 1, informacje o pozycji geograficznej statku rybackiego należy przekazywać co 24 godziny, poczynając od chwili stwierdzenia awarii, za pośrednictwem stacji radiowej uprzednio uzgodnionej z inspektorem, o którym mowa w art. 45 ust. 2, lub w inny sposób z nim uzgodniony.

Przepisy art. 45 i 46 nie mają zastosowania do statków rybackich o polskiej przynależności prowadzących połowy na morzu terytorialnym Rzeczypospolitej Polskiej lub do połowów trwających nie dłużej niż 24 godziny.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne, jakie powinno spełniać urządzenie monitorowania, mając na względzie zapewnienie skutecznej obserwacji przemieszczania się statków rybackich.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1)
szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa morskiego, w tym:
a)
rodzaj i ilość narzędzi połowowych oraz ich konstrukcję,
b)
sposób prowadzenia połowów,
c)
wielkość dopuszczalnego przyłowu,
2)
gatunki organizmów morskich, które mogą być poławiane na cele paszowe

- mając na względzie ochronę żywych zasobów morza.