Rumunia-Polska. Traktat gwarancyjny między Polską a Rumunją. Genewa.1931.01.15.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.32.230

Akt utracił moc

Wersja od: 26 marca 1931 r.

TRAKTAT GWARANCYJNY

między Polską a Rumunją, podpisany w Genewie dn. 15 stycznia 1931 r.

(Ratyfikowany zgodnie z ustawą z dnia 17 marca 1931 r. - Dz. U. R. P. Nr. 25, poz. 149).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia piętnastego stycznia tysiąc dziewięćset trzydziestego pierwszego roku podpisany został w Genewie traktat gwarancyjny między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Rumunji o następującem brzmieniu dosłownem:

TRAKTAT GWARANCYJNY

między Polską a Rumunją.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

i

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL RUMUNJI

Stwierdzając szczęśliwe umocnienie gwarancyj pokoju powszechnego w Europie,

troszcząc się o to, aby zaspokoić pragnienie bezpieczeństwa, które ożywia narody,

pragnąc, aby ich kraje były oszczędzone przez wojnę,

i w równym stopniu ożywieni szczerem pragnieniem zapewnienia swym ludom gwarancyj dodatkowych w ramach paktu Ligi Narodów i traktatów, które oni zawarli,

postanowili zawrzeć w tym celu traktat i wyznaczyli swymi Pełnomocnikami, mianowicie:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Pana Augusta ZALESKIEGO, Ministra Spraw Zagranicznych,

Jego Królewska Mość Król Rumunji:

Pana G. G. MIRONESCO, Swego Prezesa Rady Ministrów i Ministra Spraw Zagranicznych,

którzy, po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Polska i Rumunja zobowiązują się szanować wzajemnie i chronić przed wszelką napaścią z zewnątrz całość obecną ich terytorjum i obecną niezależność polityczną.

Artykuł  2.

W razie gdyby Polska lub Rumunja, wbrew zobowiązaniom nałożonym przez artykuły 12, 13 i 15 paktu Ligi Narodów, stały się przedmiotem napaści bez wywołania jej ze swej strony, Rumunja i wzajemnie Polska, postępując zgodnie z art. 16 paktu Ligi Narodów, zobowiązują się udzielić sobie niezwłocznie pomocy i poparcia.

W razie, gdyby Rada Ligi Narodów, orzekając w sprawie do niej wniesionej stosownie do postanowień paktu Ligi Narodów, nie zdołała uskutecznić przyjęcia swego sprawozdania przez wszystkich członków, innych niż przedstawiciele Stron będących w sporze, i gdyby Polska lub Rumunja stały się przedmiotem napaści bez wywołania jej ze swej strony, Rumunja i wzajemnie Polska, postępując zgodnie z art. 15, ust. 7 paktu Ligi Narodów, udzieli jej niezwłocznie pomocy i poparcia.

W razie gdyby powstał spór przewidziany w art. 17 paktu Ligi Narodów i gdyby Polska lub Rumunja stały się przedmiotem napaści bez wywołania jej ze swej strony, Rumunja i wzajemnie Polska zobowiązują się udzielić sobie niezwłocznie pomocy i poparcia.

Szczegóły wykonania postanowień powyższych będą przedmiotem porozumień technicznych.

Artykuł  3.

Gdyby, pomimo swych usiłowań pokojowych, oba Państwa znalazły się w stanie wojny obronnej w rozumieniu art. 1 i 2, zobowiązują się one jedno bez drugiego nie pertraktować ani nie zawierać zawieszenia broni lub pokoju.

Artykuł  4.

W celu uzgodnienia swych wysiłków pokojowych, oba Rządy zobowiązują się porozumiewać w sprawach polityki zagranicznej, obchodzących obie Umawiające się Strony.

Artykuł  5.

Żadna z Wysokich Stron Umawiających się nie będzie mogła, bez uprzedniego porozumienia z drugą, zawrzeć przymierza z trzeciem mocarstwem.

Nie podlegają temu warunkowi przymierza, mające na celu utrzymanie traktatów już podpisanych wspólnie przez Polskę i Rumunję.

Tego rodzaju przymierza winny jednakowoż być podawane do wiadomości.

Artykuł  6.

Traktat niniejszy trwać będzie lat pięć począwszy od dn. 26 marca 1931 r. Jeżeli nie będzie on wypowiedziany przez żadną z Wysokich Umawiających się Stron za jednorocznem przynajmniej uprzedzeniem przed wygaśnięciem powyższego okresu, będzie uważany jako odnowiony w drodze milczącej zgody na nowy okres lat pięciu i tak w dalszym ciągu.

Artykuł  7.

Traktat niniejszy będzie ratyfikowany i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Bukareszcie możliwie najprędzej.

NA DOWÓD CZEGO Pełnomocnicy podpisali niniejszy traktat i wycisnęli na nim swe pieczęcie.

Sporządzono w Genewie, dnia 15 stycznia 1931 r. w dwóch egzemplarzach.

Zaznajomiwszy się z powyższym traktatem, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień; oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.

NA DOWÓD CZEGO wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 25 marca 1931 r.