Rumunia-Polska. Konwencja o wolności tranzytu kolejowego z Polski do Polski przez terytorjum rumuńskie pomiędzy Zaleszczykami a Jasienowem Polnym. Bukareszt.1929.10.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.74.597

Akt utracił moc

Wersja od: 2 sierpnia 1931 r.

KONWENCJA

między Rzeczypospolitą Polski a Królestwem Rumunji o wolności tranzytu kolejowego z Polski do Polski przez terytorjum rumuńskie pomiędzy Zaleszczykami a Jasienowem Polnym, podpisana w Bukareszcie dn. 30 października 1929 r.

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia trzydziestego października tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku podpisana została w Bukareszcie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Królestwa Rumunji konwencja w sprawie wolności tranzytu kolejowego z Polski do Polski przez terytorjum rumuńskie pomiędzy Zaleszczykami a Jasienowem Polnym, o następującem brzmieniu dosłownem:

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Rumunji o wolności tranzytu kolejowego z Polski do Polski przez terytorjum rumuńskie pomiędzy Zaleszczykami a Jasienowem Polnym.

RZECZPOSPOLITA POLSKA

i

KRÓLESTWO RUMUNJI,

ożywione pragnieniem uregulowania spraw dotyczących ruchu tranzytowego przez terytorjum rumuńskie na odcinku kolejowym pomiędzy Zaleszczykami i Jasienowem Polnym,

postanowiły zawrzeć konwencję.

Mianowani w tym celu pełnomocnicy, a mianowicie

w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej:

p. Franciszek MOSKWA, Wicedyrektor Departamentu Ministerstwa Komunikacji, i

w imieniu Królestwa Rumunji:

p. Cezar MEREUŢĂ, zastępca Generalnego Dyrektora kolei rumuńskich,

po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie zgodzili się na następujące postanowienia:

Rozdział  I.

Postanowienia ogólne.

Artykuł  1.

1. Rumunia przyznaje Polsce wolność tranzytu, zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, dla osób, bagażu, przesyłek ekspresowych, towarów, włączając w to bydło, poczty i taboru kolejowego w tranzycie z Polski do Polski przez obszar rumuński na odcinku kolejowym między granicą państwową obok stacji Zaleszczyki i granicą państwową obok stacji Jasionów Polny.

2. Do wspomnianego ruchu będą stosowane postanowienia obowiązującego w danym czasie układu o komunikacji kolejowej, między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Rumunji, byleby one mogły mieć zastosowanie przez analogię i nie były sprzeczne z niniejszą konwencją.

Artykuł  2.

Bagaż i towary, przewożone tranzytem, zwolnione będą od wszelkich opłat celnych i opłat tym podobnych.

Artykuł  3.

Z zastrzeżeniem postanowień specjalnych niniejszej konwencji nie będą brane pod uwagę w tranzycie ani przynależność państwowa podróżnych, ani pochodzenie towarów, ani przynależność państwowa nadawcy jako też odbiorcy.

Artykuł  4.

1. Ruch tranzytowy wykonywany będzie w postaci tranzytu uprzywilejowanego.

2. Przewóz podróżnych cywilnych i wojskowych, jadących tak pojedyńczo, jak i zbiorowo, oraz towarów, jako też mienia wojskowego tranzytem uprzywilejowanym odbywać się będzie pociągami uprzywilejowanemi specjalnie do tego przeznaczonemi.

3. Nie wolno z pociągów przeznaczonych do tranzytu uprzywilejowanego wysiadać, ani do nich wsiadać na obszarze rumuńskim; również nie wolno osobom, korzystającym z tych pociągów wydawać lub przyjmować jakichkolwiek przedmiotów.

4. Pod pociągiem uprzywilejowanym rozumieć należy tak cały pociąg, jako też część pociągu uprzywilejowaną.

Artykuł  5.

Ruch tranzytowy podlegać będzie na terytorjum rumuńskiem prawom rumuńskim, odnoszącym się do utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego, jak również ustawom i przepisom sanitarnym rumuńskim. Jednakowoż stosowanie tych praw nie będzie mogło nigdy wstrzymać ruchu tranzytowego, sprzecznie z przepisami niniejszej konwencji. Przerwa lub opóźnienie w ruchu tranzytowym będą mogły zajść tylko w razie ostatecznej konieczności i naglącej potrzeby.

Artykuł  6.

1. Osoby, korzystające z tranzytu uprzywilejowanego, jak również ich bagaż, będą mogły swobodnie przejeżdżać tranzytem z wyjątkiem przypadków, jeżeliby osoby te popełniły zbrodnię, występek, albo podczas swego pobytu w Rumunji takie wykroczenie, które byłoby skierowane przeciw własności lub stanowiłoby naruszenie przepisów porządku albo bezpieczeństwa publicznego, jako też przepisów sanitarnych i celnych.

2. Rząd rumuński zarządzi co należy, w celu zapewnienia osobom, korzystającym z pociągów uprzywilejowanych, wszelkiej pomocy i opieki w tym względzie, ażeby ich osobiste i majątkowe prawa nie doznały żadnych nieprawnych ograniczeń.

Artykuł  7.

1. Zakazy przywozu, wywozu i przewozu towarów ogłaszane w Rumunji, nie będą miały zastosowania do ruchu tranzytowego, przewidzianego przez niniejszą konwencję.

2. Ze strony Rumunji nie będą wymagane żadne zaświadczenia na wywóz, przywóz lub na tranzyt towarów.

3. Bagaż i towary, przewożone zgodnie z przepisami niniejszej konwencji, nie mogą stanowić przedmiotu zajęcia administracyjnego lub sądowego.

Artykuł  8.

W razie wojny, postanowienia niniejszej konwencji nie tracą ipso facto mocy obowiązującej.

Rozdział  II.

Koleje.

Artykuł  9.

1. Polska przyjmuje zobowiązanie przewożenia środkami przewozowemi kolei polskich wszelkich ładunków, przewożonych tranzytem na podstawie niniejszej konwencji.

2. O ile pociągi ruchu tranzytowego nie będą na podstawie porozumienia interesowanych Zarządów kolejowych wyzyskane do komunikacji między Polską i Rumunją, przewozy odbywać się będą bez zatrzymania na obszarze rumuńskim, z wyjątkiem wypadków, gdy względy natury technicznej lub celnej będą wymagały zatrzymania (patrz art. 24).

Artykuł  10.

Koleje rumuńskie są obowiązane utrzymywać linję kolejową, przeznaczoną do tranzytu uprzywilejowanego w stanie normalnej konserwacji.

Artykuł  11.

Rozkłady jazdy pociągów przeznaczonych do tranzytu będą ustalane przez Zarządy kolejowe Umawiających się Stron.

Artykuł  12.

W każdym przypadku, gdy zajdzie potrzeba wykonania wyjątkowych przewozów tranzytowych, jako to: pociągów osobowych bliźniaczych, pociągów sezonowych i wogóle wszelkiego rodzaju pociągów dodatkowych, nieprzewidzianych w rozkładzie jazdy, władze kolejowe polskie i rumuńskie porozumieją się w każdym przypadku poszczególnym co do sposobu przeprowadzenia transportów.

Artykuł  13.

Wagony restauracyjne i sypialne mogą kursować w pociągach, przeznaczonych do tranzytu uprzywilejowanego w stanie czynnym.

Artykuł  14.

Zarządy kolejowe obydwóch Stron ustalą sposób postępowania na wypadek niezdatności wagonów, które uległy uszkodzeniu na linji tranzytowej (zagrzania się i t. p.) jako też co do pomocy w razie niezdatności parowozu.

Artykuł  15.

Zarząd kolejowy polski jest obowiązany udzielić Zarządowi kolei rumuńskich na żądanie niezbędnej pomocy w razie wypadku, przerwy ruchu, uszkodzenia toru i t. p. na linji tranzytowej za zwrotem kosztów rzeczywistych.

Artykuł  16.

1. Odpowiedzialność za szkody i wypadki kolejowe regulowana będzie ustawami, rozporządzeniami i instrukcjami, obowiązującemi w stosunku do kolei w miejscowości, gdzie wypadek się zdarzy. Wyjątek stanowią uszkodzenia, jako też całkowity lub częściowy ubytek przewożonych towarów i bagażu, regulowane przepisami kolejowego polskiego lub międzynarodowego prawa przewozowego, obowiązującego w danej komunikacji (patrz art. 18).

2. Każda z Umawiających się Stron odpowiadać będzie za swoich funkcjonariuszów oraz za inne osoby, któremi posługiwać się będzie przy wykonywaniu ruchu tranzytowego.

3. Pozatem będą stosowane w sposób właściwy odnośne postanowienia obowiązującego w danym czasie układu o komunikacji kolejowej między Rzecząpospolitą Polską i Królestwem Rumunji. O ile chodzi o szkody w taborze kolejowym, spowodowane przez koleje rumuńskie lub ich personel, to będą miały do nich zastosowanie odnośne postanowienia umów międzynarodowych o wzajemnem używaniu wagonów osobowych, bagażowych i towarowych (R. I. C. i R. I. V.).

Artykuł  17.

1. Zarząd kolei rumuńskich odda do rozporządzenia kolei polskich i do ich wyłącznego użytku przewody specjalne, przeznaczone do obsługi telegraficznej i telefonicznej kolei żelaznych, za zwrotem kosztów utrzymania tych przewodów. Telegramy i rozmowy telefoniczne służbowe będą wolne od wszelkich opłat.

2. Z przewodów, o których mowa, będą mogły ponadto korzystać urzędy pocztowe, celne i policyjne, jako też urzędy wojskowe do komunikowania się w sprawach związanych z wykonaniem ruchu tranzytowego.

Artykuł  18.

Podróżni, bagaż, przesyłki ekspresowe oraz towarowe, pośpieszne i zwyczajne, będą odprawiane bezpośrednio na podstawie przepisów przewozowych polskich lub międzynarodowych i taryf kolejowych, obowiązujących w danej komunikacji.

Rozdział  III.

Poczta.

Artykuł  19.

1. Polska będzie miała prawo przewozić uprzywilejowanemi pociągami tranzytowemi przesyłki pocztowe wszelkiego rodzaju w polskich wagonach specjalnych lub w osobnych przedziałach wagonów osobowych pod nadzorem własnego personelu pocztowego bez jakichkolwiek opłat tranzytowych.

2. Przewóz poczty może się również odbywać za pośrednictwem personelu kolejowego polskiego w wagonach kolejowych.

3. Przewóz odsyłek tranzytowych wszelkiego rodzaju, pochodzących z zagranicy i przeznaczonych dla zagranicy w ambulansach, będzie przedmiotem uprzedniego układu pomiędzy Zarządem pocztowym polskim i rumuńskim.

Artykuł  20.

1. Skrzynki do listów wagonów pocztowych polskich powinny być na obszarze rumuńskim w stanie zamkniętym. Funkcjonariusze pocztowi polscy nie mają prawa na terytorjum rumuńskiem wchodzić w styczność z publicznością. Nie wolno im jest podczas pobytu na terytorjum rumuńskiem opuszczać wagonów bez ważnych powodów służbowych, ani też przyjmować lub wydawać jakichkolwiek przedmiotów.

2. Wymiana przesyłek pocztowych między Zarządami Umawiających się Stron będzie mogła się odbywać na podstawie osobnego porozumienia Zarządów pocztowych obydwóch Stron.

Artykuł  21.

Należności, przypadające za przewóz tranzytem poprzez terytorjum rumuńskie pocztowych wagonów polskich, badą regulowane między Zarządem kolejowym polskim i rumuńskim (Rozdział VI do art. 18).

Artykuł  22.

1. Odpowiedzialność za przesyłki pocztowe, przewożone w wagonach polskich, pod nadzorem funkcjonarjuszów pocztowych polskich, ponosi Zarząd poczty polskiej z wyjątkiem wypadków, kiedy winę, przypisać można Zarządowi kolejowemu rumuńskiemu. W tym ostatnim przypadku, Zarząd kolejowy rumuński ponosić będzie odpowiedzialność wobec Zarządu pocztowego polskiego za wagony i przesyłki pocztowe; mianowicie za wagony pocztowe taką samą, jak za wagony kolejowe, zaś za przesyłki pocztowe taką samą odpowiedzialność, jaką Zarząd pocztowy polski ponosi wobec nadawców tych przesyłek.

2. Zarząd kolei rumuńskich nie będzie obowiązany do wypłaty odszkodowania w razie zagubienia lub naruszenia worków z listami, przewożonych za pośrednictwem funkcjonarjuszów polskich.

3. W razie przeładunku przesyłek pocztowych polskich z powodu odczepienia wagonu pocztowego polskiego na terytorjum rumuńskiem, odpowiedzialność za przesyłki pocztowe polskie przejdzie na ten Zarząd kolejowy lub pocztowy polski albo rumuński, który przejmie je pod swój nadzór.

Rozdział  IV.

Postanowienia celne.

Artykuł  23.

Ruch tranzytowy podlegać będzie ogólnym przepisom celnym rumuńskim, o ile niniejsza konwencja nie stanowi inaczej.

Artykuł  24.

1. Osoby, bagaż, przesyłki ekspresowe i towary przewożone tranzytem będą wolne od wszelkich formalności celnych.

2. Pociągi pasażerskie będą konwojowane przez funkcjonarjuszów celnych i policji rumunskiej pomiędzy stacjami Schit i Stefăneşti, gdzie będą wsiadali do tych pociągów i gdzie z nich będą wysiadali. Koszty konwojowania nie będą zaliczane.

3. Pociągi towarowe zatrzymywać się będą na stacjach Schit i Stefăneşti z postojem niezbędnym, celem dania możności dokonania rewizji plomb i przekazania listy pociągowej. Lista wspomniana sporządzona w dwóch egzemplarzach, będzie zawierała numery wagonów i oznaczenie ogólne ich zawartości.

4. Nałożone przez Polskę zamknięcia celne będą uznawane przez władze rumuńskie. Żaden inny przepis w tym względzie nie będzie miał zastosowania.

Artykuł  25.

Jeżeli wskutek wypadku podróżni byliby zmuszeni pociąg opuścić, będą oni pozostawać pod nadzorem władz celnych rumuńskich.

Artykuł  26.

1. Nałożone na wagony zamknięcia celne mogą być zerwane na terytorjum rumuńskiem jedynie w razie nieuniknionej potrzeby ze stanowiska kolejowego. Zamiast zerwanych zamknięć powinny być przez władze celne rumuńskie nałożone nowe zamknięcia.

2. Wyładowanie ani naładunek towarów nie może się odbywać na terytorjum rumuńskiem. Przeładowanie może się odbywać jedynie w razie uszkodzenia wagonów i zostanie wykonane pod nadzorem organów celnych rumuńskich.

3. O zmianie składu pociągów z powodu niezdatności wagonów, o zerwaniu zamknięcia celnego i nałożeniu nowego, o przyczynach, które spowodowały to postępowanie, jak również o przeładowaniu ładunków powinien być sporządzony protokół dla urzędu celnego polskiego przez funkcjonarjuszów polskich, w porozumieniu z funkcjonarjuszami celnymi rumuńskimi.

Artykuł  27.

Zarządy celne i kolejowe obydwóch Umawiających się Stron będą sobie wzajemnie pomagały we wszystkich sprawach, dotyczących tranzytu. Korespondencja, która się z tego wywiąże, będzie prowadzona bezpośrednio między zarządami zainteresowanemi.

Rozdział  V.

Paszporty.

Artykuł  28.

Podróżni w pociągach, przeznaczonych do ruchu uprzywilejowanego, będą wolni od wszelkich formalności paszportowych.

Rozdział  VI.

Przepisy wykonawcze.

Do art. 9-go i 10-go.

1. O ile zajdzie potrzeba, koleje rumuńskie wprowadzą służbę nocną w celu przepuszczania pociągów uprzywilejowanych, zgodnie z żądaniem kolei polskich.

2. Pociągi tranzytowe będą na terytorjum rumuńskiem obsługiwane przez personel polski.

3. Koleje rumuńskie nie będą płaciły czynszu wagonowego od wagonów przechodzących tranzytem.

4. Funkcjonariusze polscy, przejeżdżający służbowo przez terytorjum rumuńskie, powinni posiadać dowody tożsamości, wymagane w komunikacji kolejowej między Polską i Rumunją.

5. Nieurzędowi konwojowi ładunków towarowych (bydła, pojazdów i t. p.) powinni posiadać dowody tożsamości, wydane przez polskie władze, odpowiadające takim, jakie są przewidziane w art. 18 układu o komunikacji kolejowej miedzy Polską i Rumunją z dnia 30.X.1929 r.

6. Do osób, pełniących służbę w pociągach tranzytowych, będą miały zastosowanie postanowienia artykułu 4 odnoszące się do zachowania się podróżnych, korzystających z pociągów uprzywilejowanych podczas przejazdu przez terytorjum rumuńskie z wyjątkiem zakazów wsiadania i wysiadania, o ile tego wymagają ich obowiązki służbowe.

Do artykułu 16-go.

Co się tyczy personelu kolejowego i pocztowego, pełniącego służbę w pociągu tranzytowym, który uległ wypadkowi, zobowiązania kolei rumuńskich będą odpowiadały tym, jakie są przewidziane w artykułach 14, 15 i -20 układu o komunikacji kolejowej między Rzecząpospolitą Polską i Królestwem Rumunji z dnia 30.X.1929 r. W stosunku do personelu wagonów sypialnych i wagonów restauracyjnych będą miały zastosowanie na danym obszarze układy, zawarte między odnośnemi Zarządami kolejowemi i Międzynarodowem Towarzystwem Wagonów Sypialnych.

Do artykułu 17-go.

1. Rumunja odda do rozporządzenia Polski przewody telegraficzne, oraz podwójny przewód telefoniczny, stosownie do zawrzeć się mającej umowy między Zarządami kolejowemi; przewody wspomniane będą połączone z przewodami kolei polskiej.

2. Pozatem pozostawione będzie do rozporządzenia Polski bezpłatnie wzdłuż linji tranzytowej na istniejących słupach telegraficznych wolne miejsce, wystarczające do założenia na koszt kolei polskich jednego przewodu telegraficznego i jednej linji telefonicznej o dwu przewodach.

3. W razie potrzeby zainteresowane Zarządy zmienią za wspólną zgodą przewody łączności, wyżej wymienione.

4. Zainteresowane zarządy kolejowe porozumieją się co do urządzenia posterunków, przeznaczonych do kontrolowania funkcjonowania nienagannego telegrafów i telefonów i co do wysokości kosztów utrzymania przewodów wyżej wspomnianych. Suma ta obejmuje koszty utrzymania, odbudowy i odnowienia linii, o których mowa, jak również i oprocentowanie kapitału w linje te włożonego. Wysokość kosztów utrzymania wyżej wspomnianych będzie mogła być zmieniona za wspólną zgodą na żądanie jednego z Zarządów Umawiających się Stron.

5. W razie zepsucia się przewodu telegraficznego lub telefonicznego Zarządy kolejowe interesowane obowiązane będą naprawić je możliwie najprędzej.

Do artykułu 18-go.

1. Przewóz podróżnych, bagażu, przesyłek ekspresowych, towarów i poczty przez terytorjum rumuńskie wykonywany będzie bez pobierania jakichkolwiek opłat taryfowych ze strony kolei rumuńskich. Za utrzymanie linji kolejowej rumuńskiej i za korzystanie z torów i innych urządzeń kolejowych rumuńskich, jak również za inne świadczenia (peage), koleje polskie opłacać będą kolejom rumuńskim specjalne wynagrodzenie, obliczone od osiokilometrów przewożonych wagonów, bez zaliczenia parowozów. Wysokość tego wynagrodzenia będzie ustanowiona za wspólną zgodą przez Zarządy kolejowe centralne obydwóch Umawiających się Stron i w miarę potrzeby będą przez nie badane najwyżej raz w roku.

2. Reklamacje oparte na prawie przewozu, odnoszące się do biletów, bagażu, przesyłek ekspresowych, oraz do towarów, nie powinny być kierowane do Zarządu kolei rumuńskich (patrz art. 16).

Rozdział  VII.

Postanowienia końcowe.

Artykuł  29.

Przepisy wykonawcze do niniejszej konwencji są przewidziane w rozdziale VI i stanowią jej część integralną. Przepisy te będą mogły być zmienione za wspólną zgodą przez Zarządy kolejowe polskie i rumuńskie z udziałem odnośnych zainteresowanych władz.

Artykuł  30.

Porozumienia Zarządów kolejowych, których potrzeba wynika z treści artykułu 14, jak również z przepisów wykonawczych do art. 17, 18 i 21 zostaną w wykonaniu niniejszej konwencji objęte jednym układem, zawartym przez Zarządy kolejowe obydwóch Umawiających się Stron.

Artykuł  31.

Spory odnoszące się do niniejszej konwencji będą przekazywane w danym razie sądowi rozjemczemu, przewidzianemu w art. 41 układu o komunikacji kolejowej między Polską i Rumumją z dnia 30.X.1929 r.

Artykuł  32.

1. Niniejsza konwencja będzie ratyfikowana w czasie możliwie najkrótszym; dokumenty ratyfikacyjne wymienione zostaną w Warszawie.

2. Niniejsza konwencja wejdzie w życie w trzydziestym dniu po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i zachowa moc obowiązującą tak długo, dopóki nie zostanie wypowiedziana na 6 miesięcy naprzód.

3. Sporządzono w dwóch egzemplarzach w języku francuskim, po jednym dla każdej z obydwóch Umawiających się Stron.

NA DOWÓD CZEGO pełnomocnicy obydwóch Umawiających się Stron podpisali niniejszą konwencję i przyłożyli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Bukareszcie trzydziestego października tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

NA DOWÓD CZEGO, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 1 września 1930 roku.