Art. 6. - Rumunia-Polska. Konwencja konsularna. Bukareszt.1929.12.17.
Dz.U.1931.60.482
Akt utracił mocKierownicy konsulatów generalnych, konsulatów, wicekonsulatów i agencyj konsularnych oraz funkcjonariusze służby konsularnej (konsulowie zastępcy i przydzieleni, wicekonsulowie, attachés i sekretarze konsularni, szefowie kancelaryjni) o ile są urzędnikami zawodowymi i obywatelami państwa, które ich mianowało, - korzystać będą w drugiem państwie ze zwolnienia od wszelkich rekwizycyj, świadczeń i kwaterunków wojskowych, jak również od wszelkich podatków bezpośrednich na rzecz państwa, prowincyj, gmin etc. mających charakter podatku osobistego.
O ile jednak wymienieni urzędnicy posiadają mienie nieruchome, trudnią się handlem, wykonywują jakikolwiek przemysł lub zajęcie zarobkowe lub mają kapitały umieszczone w przedsiębiorstwach przemysłowych lub handlowych, nie będą oni mogli żądać w tym względzie żadnego przywileju i podlegać będą tym samym opłatom, ciężarom i opodatkowaniu, jak inne osoby prywatne w tych samych warunkach.
Przywileje i zwolnienia przewidziane powyżej mają również zastosowanie do urzędników kancelarji i urzędników konsulatu, którzy będąc urzędnikami zawodowymi są obywatelami państwa, które je zatrudnia, - i nie wykonują jakiegokolwiek handlu lub przemysłu.
Konsulowie i agenci konsularni honorowi zwolnieni będą od kwaterunków wojskowych i rekwizycyj lokalów przeznaczonych na ich kancelarję i na ich archiwa.
W przeciągu sześciu miesięcy od dnia objęcia ich czynności, - zawodowi kierownicy urzędu oraz zawodowi urzędnicy służby konsularnej wymienieni w ustępie 1 i 3 niniejszego artykułu, będą upoważnieni, przenosząc się na terytorjum drugiej Strony, wwieźć bez opłacenia cła lub jakiejkolwiek innej opłaty wwozowej swoje umeblowanie i przedmioty gospodarstwa, które były i pozostaną w ich użytku. To samo postanowienie stosować się będzie przy wywozie powyższych mebli i przedmiotów. Rozumie się, że niniejsze postanowienie nie stosuje się do środków spożywczych.
Kierownicy urzędu i urzędnicy służby konsularnej, wymienieni w ustępie pierwszym niniejszego artykułu, nie będą mogli być aresztowani lub więzieni w drodze prewencyjnej, wyjąwszy te przestępstwa, które w myśl mającego w danym wypadku zastosowanie ustawodawstwa miejscowego, - są karane karą wyższą niż pozbawienie wolności przez jeden rok.
W razie ścigania sądowego, aresztowania lub postawienia w stan oskarżenia kierownika urzędu mb urzędnika służby konsularnej, wymienionych w ustępie 1 i 3 niniejszego artykułu, Rząd Państwa, na którego terytorjum miało miejsce aresztowanie lub postawienie w stan oskarżenia, zawiadomi o tem niezwłocznie przedstawiciela dyplomatycznego Państwa, od którego zależy wymieniony urzędnik konsularny.
Kierownicy urzędu i urzędnicy służby konsularnej wymienieni w ustępie 1 i 3 niniejszego artykułu nie będą podlegać jurysdykcji sądów państwa ich siedziby z powodu czynności urzędowych dokonanych przez nich w granicach uprawnień przyznanych przez niniejszą konwencję.