Art. 22. - Rumunia-Polska. Konwencja konsularna. Bukareszt.1929.12.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.60.482

Akt utracił moc
Wersja od: 9 lipca 1931 r.
Artykuł  22.

Każda z Wysokich Układających się Stron zobowiązuje się zapewnić ponadto drugiej Stronie traktowanie na stopie narodu najbardziej uprzywilejowanego w zakresie ustanawiania konsulatów, jak we wszystkiem co dotyczy wykonywania czynności konsularnych oraz korzystania ze zwolnień, praw, przywilejów, imunitetów i zaszczytów. Strony zgadzają się jednak, że żadna z Wysokich Układających się Stron nie będzie mogła powoływać się na korzyści płynące z klauzuli największego uprzywilejowania, oraz żądać dla swoich urzędników konsularnych innych lub zwolnień, praw, przywilejów, imunitetów i zaszczytów innych niż te, które sama przyzna funkcjonarjuszom konsularnym Drugiej Strony tego samego stopnia i tej samej kategorji.