Art. 17. - Rumunia-Polska. Konwencja konsularna. Bukareszt.1929.12.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.60.482

Akt utracił moc
Wersja od: 9 lipca 1931 r.
Artykuł  17.

Konsulowie i agenci konsularni każdej z Wysokich Układających się Stron będą mieli prawo udzielać wszelkiej pomocy i opieki okrętom ich Państwa przebywającym w portach ich okręgu konsularnego i wywieszającym banderę Państwa, od którego konsul zależy.

W tym celu mogą oni udawać się osobiście lub wysyłać swoich delegatów na pokład okrętów, z chwilą gdy okręty te zostaną dopuszczone do swobodnego komunikowania się z lądem. Na okrętach handlowych mogą oni również przesłuchiwać kapitanów i załogę, badać papiery okrętowe, przyjmować zgodnie z postanowieniami artykułu 11-go niniejszej konwencji - zeznania odnoszące się do ich podróży, jej celu i o wydarzeniach w czasie jej trwania, a także mogą sporządzać manifesty i ułatwiać odprawę tych okrętów; w końcu mogą towarzyszyć im do sądów i biur administracji krajowej w celu, by służyć im w charakterze tłumaczy i agentów w sprawach, które mają oni przeprowadzić, - lub w żądaniach, z któremi by występowali.

W portach, gdzie ma swoją siedzibę konsul lub agent konsularny jednej z Układających się Stron, urzędnicy sadowi i administracyjni, oraz urzędnicy i agenci krajowego urzędu celnego nie będą mogli dokonywać na pokładzie okrętów handlowych Drugiej ani aresztowań (za wyjątkiem schwytania na gorącym uczynku), ani poszukiwań, ani rewizyj, ani też podejmować innych czynności urzędowych wymagających zastosowania środków przymusowych, nie zawiadomiwszy o tem uprzednio, a w wypadkach nagłych, w samej chwili dokonywania rewizji, - konsula lub agenta konsularnego Państwa, do którego należy statek, a to w tym celu, aby mógł być on obecny przy tych odwiedzinach. Winni oni również nieodzownie i zawczasu zawiadomić konsula lub agenta konsularnego, aby mógł on być obecny przy oświadczeniach, składanych przez kapitana lub załogę przed sądami lub władzami administracyjnemi kraju.

W zaproszeniu, które zostanie wystosowane w wymienionych wypadkach do konsulów lub agentów konsularnych, należy wskazać ściśle godzinę i jeżeli konsulowie lub agenci konsularni nie stawią się osobiście na czas lub nie zastąpią się przez delegata, - postępować się będzie w ich nieobecności. Właściwe władze miejscowe winny w każdym razie możliwie najszybciej zawiadomić konsula lub agenta konsularnego o rewizjach i o innych czynnościach urzędowych, o których mowa w poprzednim ustępie, dokonanych w jego nieobecności, oraz wskazać równocześnie powody pośpiechu. W ten sam sposób postępować one będą w wypadkach, kiedy konsul lub agent konsularny niema siedziby w danym porcie.

Jednakże interwencja konsulów i agentów konsularnych nie będzie wymagana przy wykonywaniu zwyczajnych formalności władz lokalnych przy wejściu i przy wyjściu okrętów stosownie do regulaminów żeglugi, do regulaminów celnych i sanitarnych, gdyż obecność powyższych urzędników potrzebna jest tylko w wypadkach, gdy wchodzi w grę procedura sądowa lub administracyjna.