Rumunia-Polska. Konwencja dotycząca współpracy intelektualnej. Warszawa.1936.11.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.36.273

Akt utracił moc
Wersja od: 14 maja 1937 r.

KONWENCJA
między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Rumunii, dotycząca współpracy intelektualnej, podpisana w Warszawie dnia 27 listopada 1936 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, wiadomym czynimy:

Dnia dwudziestego siódmego listopada tysiąc dziewięćset trzydziestego szóstego roku podpisana została w Warszawie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Rumunii konwencja wraz z protokołem, dotyczące współpracy intelektualnej, o następującym brzmieniu dosłownym:

Przekład.

KONWENCJA

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Rumunii dotycząca współpracy intelektualnej,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

i

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL RUMUNII

mając na względzie węzły przymierza łączącego Polskę i Rumunię;

ożywieni pragnieniem zacieśnienia i pogłębienia szczerej przyjaźni, która łączyła zawsze W przeszłości oba Narody;

świadomi wspólnych celów, do których Polska i Rumunia dążą w dziedzinie politycznej, intelektualnej i społecznej;

oraz przekonani, że współpraca intelektualna stanowi jeden z najskuteczniejszych środków do osiągnięcia tych zamierzeń;

postanowili zawrzeć w tym celu Konwencję i mianowali swymi Pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

J. E. Pana Józefa BECKA, Ministra Spraw Zagranicznych,

Jego Królewska Mość Król Rumunii:

J. E. Pana Wiktora ANTONESCU, Ministra Spraw Zagranicznych,

którzy po przedstawieniu sobie wzajemnie swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Celem zachowania i rozwijania spuścizny kulturalnej obu Narodów oraz wspólnych dążeń intelektualnych, stanowiących jedną z podstaw przyjaźni łączącej oba Narody, Wysokie Umawiające się Strony zgadzają się na:

1)
organizowanie misji naukowych polskich w Rumunii - i rumuńskich w Polsce, celem popierania badań nad stosunkami między Rumunią a Polską;
2)
zachęcanie i ułatwianie wymiany profesorów, studentów, uczniów szkół powszechnych i średnich, oraz członków organizacji sportowych i młodzieżowych obu krajów, a to przez stwarzanie najkorzystniejszych po temu warunków;
3)
popieranie przekładów na język rumuński arcydzieł literatury i nauki polskiej, zarówno jak i przekładów na język polski arcydzieł literatury i nauki rumuńskiej;
4)
ułatwianie stosunków i współpracy pomiędzy przedstawicielami nauki, literatury, sztuki, teatru, muzyki, prasy, filmu i radia obu Wysokich Umawiających się Stron.

Wobec tego, że dobra znajomość kraju i narodu jednej z Wysokich Umawiających się Stron, uzyskana w ciągu studiów przez młodzież drugiej Strony, jest jednym z najważniejszych czynników utrzymujących stosunki przyjaźni obu Narodów - każda z Wysokich Umawiających się Stron czuwać będzie nad tym, aby ustępy podręczników szkolnych, używanych na jej terytorium, a traktujące sprawy dotyczące drugiej Strony, były opracowane w duchu dla tej ostatniej przychylnym.

W tym celu Wysokie Umawiające się Strony będą sobie wzajemnie udzielać informacyj co do wymienionych spraw i uwzględniania ich w programach swych szkół.

Każda z Wysokich Umawiających się Stron będzie popierać na swym terytorium organizowanie wystaw sztuki drugiej Strony, zarówno jak i wystawianie sztuk teatralnych i filmów pochodzących od drugiej Umawiającej się Strony a posiadających wartość artystyczną.

Każda z Wysokich Umawiających się Stron będzie zachęcać swe stacje nadawcze radiofoniczne do wymiany ze stacjami drugiej Strony, odpowiednich punktów swych programów, w celu przyczyniania się przez nadawanie specjalnych audycji radiofonicznych do popularyzowania historii, literatury, sztuki, muzyki, folkloru i wartości turystycznych drugiej Umawiającej się Strony.

Do realizowania celów wskazanych w artykułach poprzednich będzie utworzona, skoro to tylko będzie możliwe, Mieszana Komisja Polsko-Rumuńska, złożona z dwu Podkomisji. Jedna z tych Podkomisji będzie miała siedzibę w Warszawie, druga zaś w Bukareszcie.

Każda Podkomisja pod przewodnictwem Ministra Oświaty Publicznej lub jego delegata składać się będzie z delegata Ministerstwa Oświaty, z delegata Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz Przedstawiciela Poselstwa drugiej Umawiającej się Strony.

Komisje zbierać się będą co najmniej raz na rok. Każda z nich wypracuje regulamin, którym będzie się posługiwać w ciągu swej działalności.

Niniejsza Konwencja będzie ratyfikowana a dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Bukareszcie, skoro to tylko będzie możliwe.

Wejdzie ona w życie trzydziestego dnia od daty wymiany pism ratyfikacyjnych.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Umowę, oraz wycisnęli na niej swoje pieczęcie.

Sporządzono w Warszawie w dwu egzemplarzach w języku francuskim dnia 27 listopada 1936 r.

PROTOKÓŁ.

Ze względu na więzy przymierza i tradycyjnej przyjaźni które łączą narody Polski i Rumuński,

mając na uwadze sąsiedztwo obu krajów i ich wspólne interesy polityczne, moralne i kulturalne,

z uwagi na znaczenie jakie Rządy Polski i Rumuński przywiązują do wychowania młodzieży oraz stwierdzając z zadowoleniem istnienie głębokiego powinowactwa pomiędzy młodzieżą obu krajów, posiadającą wspólne idee gorącego patriotyzmu,

niżej podpisani Ministrowie Spraw Zagranicznych Polski i Rumunii stwierdzają, że Rządy ich postanowiły obustronnie przyczyniać wszystkimi odpowiednimi środkami do rozwoju - pod ich opieką ścisłej współpracy polskich i rumuńskich organizacji powołanych do wychowania młodzieży.

Warszawa, 27 listopada 1936 r.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją i dołączonym do niej protokołem uznaliśmy je i uznajemy za słuszne, zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

Warszawa, dnia 18 marca 1937 r.