Rozdział 4 - Uznanie za nieobecnego, zaginionego lub za zmarłego. - Rumunia-Polska. Konwencja dotycząca pomocy i ochrony sądowej w sprawach cywilnych. Bukareszt.1929.12.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.45.427

Akt utracił moc
Wersja od: 27 maja 1932 r.

Rozdział  IV.

Uznanie za nieobecnego, zaginionego lub za zmarłego.

Dla uznania pewnej osoby za nieobecną, zaginioną lub zmarłą będą właściwe władze Państwa, którego ta osoba była obywatelem.

Prawomocne orzeczenia, wydane przez władze wspomniane w poprzednim ustępie, będą uznane na obszarze drugiego Państwa.

W wypadkach nagłych, władze każdego z Państw Umawiających się będą mogły przedsięwziąć tymczasowe środki konieczne w celu zarządzania majątkiem nieobecnego obywatela drugiego Państwa lub zabezpieczenia tego majątku oraz w celu ochrony interesów osób trzecich. O przedsięwzięciu tych środków będzie natychmiast zawiadomione Państwo ojczyste; będą one uchylone z chwilą kiedy to Państwo samo wyda orzeczenie ostateczne.