Art. 29. - Rumunia-Polska. Konwencja dotycząca pomocy i ochrony sądowej w sprawach cywilnych. Bukareszt.1929.12.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.45.427

Akt utracił moc

Wersja od: 27 maja 1932 r.

Artykuł  29.

Niniejsza konwencja będzie ratyfikowana i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie w czasie możliwie jak najkrótszym.

Konwencja wejdzie w życie po upływie dwóch miesięcy od daty wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. Każda z Wysokich Umawiających się Stron będzie mogła wypowiedzieć konwencję w całości lub w części. Postanowienia wypowiedziane będą obowiązywały w ciągu sześciu miesięcy od daty wypowiedzenia.

NA DOWÓD CZEGO wyżej wymienieni pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję i wycisnęli na niej swoje pieczęcie.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Bukareszcie dziewiętnastego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisaniu konwencji między Rzecząpospolitą Polską i Rumunją, dotyczącej pomocy i ochrony sądowej w sprawach cywilnych, niżej podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na następujące postanowienia:

1. Wysokie Umawiające się Strony zakomunikują sobie wzajemnie, przed wejściem w życie niniejszej, konwencji, wykaz sądów wszystkich stopni, jak również okręgi sądów okręgowych i apelacyjnych.

2. Akta przeznaczone do doręczenia, w myśl przepisu artykułu 13, nie będą zawierały żadnego zagrożenia karą lub przymusem osobistym.

3. Wysokie Umawiające się Strony porozumieją się co do ustalenia formularzy dla wniosków o doręczenie, które będą sporządzone w językach obu krajów.

4. W rozdziałach IV i V niniejszej konwencji użyto określeń: "Uznanie za nieobecnego, zaginionego lub zmarłego" oraz "o aktach, dokumentach i ich uwierzytelnieniu", w tym celu, ażeby w ten sposób uzgodnić wyrażenia użyte przez odpowiednie ustawodawstwa obu krajów.

Niniejszy protokół końcowy będzie stanowił nierozłączną część wyżej wymienionej konwencji i będzie jednocześnie z nią ratyfikowany.

Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali go i wycisnęli na nim swoje pieczęcie.

Sporządzono w Bukareszcie w dwóch egzemplarzach dziewiętnastego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją i protokółem końcowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

NA DOWÓD CZEGO, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 16 sierpnia 1931.