Art. 3. - Rumunia-Polska. Konwencja dotycząca ochrony, konserwacji i odbudowy słupów granicznych i innych znaków służących do oznaczania linii granicznej. Bukareszt.1935.05.17.
Dz.U.1937.2.19
Akt utracił mocObydwa Państwa Umawiające się zobowiązują się:
Co się tyczy znaków granicznych wspólnych (oznaczenie pojedyncze), Rzeczpospolita kolska czuwać będzie nad utrzymaniem:
w sekcji I wszystkich znaków granicznych wspólnych ma odcinku między słupem Nr 1/1 włącznie a słupem Nr 33 wyłącznie;
w sekcji II wszystkich znaków granicznych wspólnych na odcinku między słupem Nr 74 włącznie a słupem Nr 102 wyłącznie i między słupem Nr 122 włącznie a słupem Nr III/1 wyłącznie.
Królestwo Rumunii czuwać będzie nad, utrzymaniem:
w sekcji I wszystkich znaków granicznych wspólnych na odcinku między słupem Nr 33 włącznie a słupem Nr 57 wyłącznie;
w sekcji II wszystkich znaków granicznych wspólnych na odcinkach między słupem Nr 40 włącznie a słupem Nr 74 wyłącznie i między słupem Nr 102 włącznie a słupem Nr 122 wyłącznie.
Znaki graniczne na odcinkach granicy o oznaczaniu podwójnym lub naprzemianległym będą utrzymywane przez to Państwo, na którego obszarze one się znajdują.
Jako stan pierwotny rozumie się stan określony w dokumentach delimitacyjnych.
W tym celu na odcinkach granicy o oznaczeniu pojedynczym, każde z Państw Umawiających się, oczyszczać będzie z zarośli na swoim obszarze pas P szerokości 2 metrów wzdłuż granicy. Na obcinkach granicy o oznaczeniu podwójnym, każde z Państw Umawiających się, oczyszczać będzie na swoim obszarze pas o szerokości co najmniej 4 metrów wzdłuż linii, łączącej słupy bliźniacze, aby były one obustronnie widoczne.
Na odcinkach o oznaczeniu naprzemianległym i podwójnym każde z obu Państw Oczyszczać będzie ma swoim obszarze teren dookoła każdego słupa w promieniu 2 metrów.