Art. 3. - Rumunia-Polska. Końcowy protokół delimitacyjny. Bukareszt.1935.05.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.3.27

Akt utracił moc
Wersja od: 17 maja 1935 r.
Artykuł  III.

Granica została podzielona na 3 sekcje, które otrzymały numerację od I - III, to jest:

Numer I dla partii granicy zawartej między punkiem Stoh stanowiącym równocześnie Triplex Confinium polsko-rumuńsko-czechosłowackie a punktem zejścia się Czeremoszu Białego (Ceremuşal Alb) z Czeremoszem Czarnym (Ceremuşul Ńegru). Długość tej sekcji wynosi 115.168 m;

Numer II dla partii granicy zawartej między końcem sekcji I a punktem wspólnym dla granic katastru wsi polskich Horodnicy, Zeżawej i Pieczarnej gminy rumuńskiej Babin i linii środkowej Dniestru. Długość tej sekcji wynosi 119.065 m;

Numer III dla partii granicy zawartej między końcem sekcji II a ujściem Zbrucza do Dniestru. Długość tej sekcji wynosi 112.370 m.

Linię graniczną oznaczono w terenie słupami granicznymi i kopcami. Numerację tych słupów oraz kopców przeprowadzono w każdej sekcji oddzielnie.

Linia graniczna wraz z sytuacją topograficzną została pomierzona, a wyniki pomiarowe zawarte są w następujących dokumentach:

1° na mapie w skali 1:300.000,

2° na mapach w sikali 1:25.000,

3° w szczegółowym cyfrowym opisie granicy w którym oprócz danych cyfrowych (lewa strona) znajdują się również arkusze map (prawa strona), przedstawiające sytuację topograficzną granicy, a sporządzone w skali 1:2880 dla sekcji I i II oraz w skali 1:4000 dla sekcji III,

4° w szkicach polowych o skalach 1:500, 1:1000, 1:2000 i 1:2880.