Rozdział 1 - Przepisy o ruchu pieszym. - Ruch na drogach publicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.27.183

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1976 r.

Rozdział  1

Przepisy o ruchu pieszym.

§  6.
1.
Pieszy obowiązany jest korzystać z chodnika lub innej drogi specjalnie przeznaczonej dla pieszych albo z pobocza drogi w taki sposób, aby nie tamować ruchu innych użytkowników drogi oraz nie narażać ich na niebezpieczeństwo.
2.
Ruch pieszych po jezdni dozwolony jest tylko w razie braku drogi dla pieszych lub braku pobocza albo w razie czasowej niemożności korzystania z nich.
3.
Pieszy idący po jezdni lub poboczu poza obszarami zabudowanymi obowiązany jest iść po lewej stronie drogi.
4.
Na obszarach zabudowanych, w razie zamknięcia chodnika dla ruchu, piesi mogą poruszać się po jezdni przy jej krawędzi.
5.
Zabrania się pieszym korzystania z dróg przeznaczonych tylko dla rowerów i w tym celu specjalnie oznakowanych; wyjątkowo pieszy może korzystać z drogi dla rowerów w razie braku na danej drodze chodnika lub pobocza albo niemożności korzystania z nich.
6.
Przepisów dotyczących ruchu pieszych na jezdni i przekraczania jezdni nie stosuje się w przypadkach, gdy ruch pojazdów na drodze jest zamknięty.
§  7.
1.
Przepisy § 6 ust. 1, 2 i 3 nie dotyczą zorganizowanych grup pieszych (kolumn), które powinny poruszać się po jezdni jak najbliżej prawej jej krawędzi. Liczba osób idących w kolumnie obok siebie nie może przekraczać czterech, a w kolumnach wojskowych - sześciu. Kolumna nie może zajmować więcej niż połowy szerokości jezdni i powinna stosować się do ogólnych przepisów o ruchu drogowym. Pieszym idącym w kolumnie zabrania się wyprzedzania innych użytkowników drogi, jeżeli spowoduje to przejście kolumny na część jezdni przeznaczoną do ruchu w kierunku przeciwnym.
2.
Jeżeli przemarsz kolumny odbywa się w czasie od zmroku do świtu oraz w warunkach niedostatecznej widoczności w ciągu dnia, pierwszy i ostatni z maszerujących z lewej strony powinien nieść zapaloną latarkę:
1)
pierwszy - o świetle białym, skierowanym do przodu,
2)
ostatni - o świetle czerwonym, skierowanym do tyłu.

Jeżeli długość kolumny przekracza 20 m, maszerujący po lewej stronie powinni nieść dodatkowe zapalone latarki o świetle białym, rozmieszczone w taki sposób, aby odległość miedzy sąsiednimi latarkami nie była większa niż 10 m.

3.
W czasie mgły zabrania się ruchu kolumn pieszych (ust. 1) na jezdni. Zakaz ten nie dotyczy kolumn wojskowych.
4.
Piesi idący w kolumnie obowiązani są poruszać się przy prawej krawędzi jezdni również przy skręcaniu w lewo, nawet jeżeli znaki na jezdni wskazują inaczej.
5.
Za przestrzeganie przepisów ust. 1-4 odpowiedzialny jest kierownik grupy pieszych (kolumny), a w kolumnach wojskowych - dowódca maszerującej kolumny.
6.
Narzędzia lub przedmioty niesione przez pieszego, a mogące stanowić niebezpieczeństwo dla innych użytkowników drogi, powinny być w czasie przenoszenia odpowiednio zabezpieczone i tak niesione, aby nie przeszkadzały innym użytkownikom drogi.
7. 5
W przypadkach uzasadnionych względami porządku i bezpieczeństwa drogowego terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego (terenowe organy administracji państwowej miast wyłączonych z województw) mogą wydawać przepisy lokalne, ograniczające na określonych odcinkach dróg korzystanie z jezdni przez grupy pieszych.
§  8.
1.
Liczba osób idących po chodniku obok siebie w tym samym kierunku powinna być taka, aby nie powodowała utrudnienia ruchu pieszym idącym w kierunku przeciwnym; wymijając pieszych należy - jeżeli to jest potrzebne dla ułatwienia ruchu - zboczyć na prawo.
2.
Na środki komunikacji publicznej piesi powinni oczekiwać na chodnikach, wysepkach lub w innych miejscach do tego przeznaczonych.
§  9.
W miastach (osiedlach) osoby niosące, pchające lub ciągnące duże lub brudzące przedmioty, które mogą utrudnić ruch pieszym na chodniku lub narazić ich na szkodę, powinny poruszać się po jezdni jak najbliżej prawej jej krawędzi, zachowując przy tym szczególną ostrożność. Przepis § 7 ust. 4 ma odpowiednie zastosowanie.
§  10.
1.
Nieletni do lat 14, idący w kolumnach, powinni maszerować dwójkami po chodniku, pod nadzorem osoby dorosłej, odpowiedzialnej za przestrzeganie przepisów ruchu.
2.
Liczba nieletnich w kolumnie powinna być taka, aby osoba nadzorująca mogła bez trudności zapewnić im należytą opiekę.
§  11.
Na chodnikach i innych drogach dla pieszych dopuszcza się ruch wózków dziecięcych, podręcznych wózków do zakupów oraz wózków inwalidzkich poruszanych siłą mięśni ludzkich.
§  12.
1.
Przechodzenie przez jezdnię może odbywać się tylko przy zachowaniu szczególnej ostrożności.
2.
Przy przechodzeniu przez jezdnię pieszy powinien uwzględnić odległość i szybkość jadących pojazdów oraz istniejące ograniczenia widoczności jezdni spowodowane przez pojazdy lub inne przedmioty. Jeżeli znaki na jezdni nie wskazują inaczej, pieszy powinien kierować się do przeciwległej krawędzi jezdni drogą jak najkrótszą (prostopadle do osi jezdni).
3.
Z zachowaniem przepisów ust. 1 i 2:
1)
pieszy powinien przechodzić przez jezdnię na przejściach, tj.:
a)
w miejscach w tym celu wyznaczonych (wskazanych znakami),
b)
na skrzyżowaniach dróg (ulic);
2)
na ulicach o małym ruchu oraz poza obszarem zabudowanym pieszy może przechodzić przez jezdnię w innych miejscach niż określone w pkt 1.
4.
Jeżeli na skrzyżowaniu dróg (ulic) wyznaczono przejścia tylko dla niektórych ciągów ruchu pieszego, przechodzenie przez jezdnię na takim skrzyżowaniu dozwolone jest jedynie w tych wyznaczonych miejscach.
5.
Zabrania się:
1)
przechodzić przez jezdnię na zakrętach (łukach) oraz w innych miejscach, gdzie widoczność drogi jest ograniczona,
2)
wchodzić na jezdnię bezpośrednio przed jadącym lub ruszającym pojazdem,
3)
przebiegać przez jezdnię,
4)
bez uzasadnionej potrzeby zmniejszać szybkość kroku lub zatrzymywać się podczas przechodzenia przez jezdnię.
6.
Jeżeli przejście przez jezdnię wyposażone jest w specjalne sygnały świetlne dla pieszych, piesi obowiązani są podporządkować się wskazaniom tych sygnałów. Jeżeli ruch pojazdów na skrzyżowaniu jest kierowany sygnałami świetlnymi (§ 113) lub przez osobę kierującą ruchem (§ 117), a przejście na tym skrzyżowaniu nie jest wyposażone w specjalne sygnały dla pieszych, piesi mogą wchodzić na jezdnię tylko w tym czasie, gdy w kierunku równoległym dozwolony jest ruch pojazdów.
7.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również przy przechodzeniu przez jezdnię na przystanku w związku z korzystaniem z pojazdu komunikacji publicznej.
8.
Jeżeli jezdnia podzielona jest wysepką na dwie części, obie części przejścia uważa się za przejścia niezależne.
§  13.
1.
Zabrania się chodzenia po torach (torowiskach), zatrzymywania się na nich oraz przechodzenia przez wydzielone torowisko w miejscach do tego nie przeznaczonych.
2.
Przy przechodzeniu przez tory tramwajowe lub kolejowe pieszy obowiązany jest zachować szczególną ostrożność i na tory wejść dopiero po upewnieniu się, że nie nadjeżdża pojazd szynowy. Jeżeli przejście przez tory zamykane jest za pomocą sygnalizacji świetlnej, zapór (rogatek), półzapór (półrogatek) lub w inny widoczny sposób, zabrania się wchodzenia na tory, gdy zapory (rogatki) lub półzapory (półrogatki) są opuszczone lub gdy opuszczanie ich zostało rozpoczęte albo gdy jakiekolwiek sygnały zabraniają wejścia na tory.
3.
Osoby maszerujące w kolumnach, a zwłaszcza kierownik (dowódca) kolumny, powinny podczas przechodzenia przez tory tramwajowe lub kolejowe zwracać uwagę na tory oraz urządzenia zabezpieczające i w razie stwierdzenia, że zbliża się pojazd szynowy lub że urządzenia zabezpieczające wskazują jego zbliżanie, natychmiast wstrzymać przemarsz kolumny.
§  14.
1.
Na drogach (ulicach) należy zapewnić opiekę dzieciom do lat 7 oraz osobom upośledzonym umysłowo; osoby te oraz dzieci powinny być przeprowadzane przez jezdnię przez osoby, pod których opieką się znajdują.
2.
Niewidomi, korzystający samodzielnie z dróg, są obowiązani używać białej laski; mogą oni ponadto nosić na ramionach żółte opaski o szerokości 15 cm z ułożonymi w trójkąt trzema czarnymi kropkami.
3.
W opaski określone w ust. 2 mogą zaopatrzyć się również inne niż niewidome osoby upośledzone, jeżeli zechcą zwrócić uwagę innym użytkownikom drogi na konieczność zachowania w stosunku do nich większej ostrożności.
§  15.
1.
Osoby, których charakter pracy wymaga przebywania na jezdni, mogą w czasie wykonywania pracy nie stosować się do przepisów o ruchu pieszym, pod warunkiem posiadania specjalnego, z dala dobrze widocznego oznaczenia oraz zachowywania należytej ostrożności.
2.
Obowiązek posiadania oznaczenia (ust. 1) nie dotyczy osób pracujących na jezdni w miejscach odgrodzonych od ruchu lub pracujących w porze dziennej (od świtu do zmroku) na drogach poza granicami miast i innych miejscowości o zabudowie ciągłej lub skupionej.
3.
Ministrowie Komunikacji i Spraw Wewnętrznych ustalą sposób specjalnego oznaczenia osób wymienionych w ust. 1.
5 § 7 ust. 7 zmieniony przez § 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 7 czerwca 1974 r. (Dz.U.74.23.140) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 czerwca 1974 r.