Rozporządzenie wykonawcze do ustawy z dnia 4 marca 1920 roku, o rejestracji i zabezpieczeniu majątków niemieckich. (Dz. Ust. Nr. 25, poz. 153).
Dz.U.1920.45.282
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE
z dnia 10 czerwca 1920 r.
do ustawy z dnia 4 marca 1920 roku, o rejestracji i zabezpieczeniu majątków niemieckich. (Dz. Ust. Nr 25, poz. 153).
Za niemieckie - w myśl rzeczonej ustawy - uważane są majątki, prawa i interesy, znajdujące się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i należące w dn. 10 stycznia 1920 roku:
Zgłoszeniu podlegają: ruchome i nieruchome majątki, sumy w gotówce, wszelkie walory dywidendowe, procentowe i bezprocentowe, oraz wypływające z jakich bądź tytułów prawa -i należności, bez względu na to czy wyszczególnione tu majątki lub prawa należą do wymienionych wyżej w art. 1, osób w całości, czy też w części i niezależnie od waluty, na jaką opiewają.
Deklaranci, t. j. osoby obowiązane do zgłoszenia (art. 4), winni zgłosić również i to mienie, lub prawa, co do którego chociaż nie posiadają dowodów, że jest ono niernieckiem w myśl art. 1 niniejszego rozporządzenia- nie mają jednak pewności, że jest ono polskiem lub nie niemieckiem.
Do zgłoszenia tych majątków, praw i interesów są obowiązani:
Jeżeli osobami, obowiązanemi - w myśl art. 4 - do zgłoszenia, są osoby prawne, to zgłoszenia winny dokonać ich zarządy lub dyrekcje - względnie likwidatorzy, o ile majątek jest w likwidacji.
Zgłoszenie winno być dokonane w ciągu dwuch miesięcy, licząc od daty ogłoszenia niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Ustaw, przed właściwemi władzami administracyjnemi pierwszej instancji, t. j. w starostwach, w Warszawie, Lublinie i Łodzi - w Komisarjatach Rządu, Krakowie zaś i Lwowie w Magistratach.
W b. dzielnicy pruskiej termin powyższy określa się na cztery tygodnie od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia w dzienniku urzędowym tej dzielnicy, a urzędami, powołanemi do przyjmowania zgłoszeń, w miastach, nie podlegających administracji powiatowej, są wyższe urzędy policyjne.
Za właściwe władze (art. 6), uważa się:
Zgłoszenie majątku, prawa lub interesu polega na złożeniu władzom, wymienionym wyżej w art. 7, piśmiennej deklaracji, która winna zawierać następujące dane:
Deklaracje mogą być składane przez deklarantów osobiście, lub przez osoby, do złożenia przez nich upoważnione, lub wreszcie przesyłane pocztą.
Adres, podany przez deklaranta w deklaracji, jest obowiązujący dla wszystkich czynności prawnych, dotyczących zgłoszonego przezeń przedmiotu.
Władze, upoważnione do przyjmowania zgłoszeń, mają prawo żądać od deklaranta niezbędnego uzupełnienia deklaracji niekompletnych oraz wszelkich dodatkowych danych i wiadomości, dotyczących zgłoszonego przedmiotu, i takowe winny być im udzielone we wskazanych terminach pod rygorem, przewidzianym w art. 12 ustawy z dnia 4 marca 1920 r.
Władze, wymienione w art. 6 w miarę otrzymania deklaracji, przesyłać je będą do Głównego Urzędu Likwidacyjnego, a ten ostatni przekaże je w zależności od rodzaju właściwym Ministerstwom (art. 11 ustawy z dnia 4 marca 1920 r.)
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »