§ 17. - Rozporządzenie wykonawcze do ustawy z dnia 22 marca 1923 r. o zasiłkach dla rodzin osób powołanych na ćwiczenia wojskowe tudzież do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1923 r. w przedmiocie określenia norm zasiłków oraz ustalenia kategorji stałych robotników i pracowników w myśl ustawy z dnia 22 marca 1923 r. o zasiłkach dla rodzin osób powołanych na ćwiczenia wojskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.40.280

Akt utracił moc

Wersja od: 16 kwietnia 1923 r.

§ 17. Na powołanym jakoteż osobach uprawnionych do zasiłku ciąży obowiązek bezzwłocznego zawiadomienia urzędu gminnego (magistratu, zwierzchności gminnej), który przyznał zasiłek, o wszelkich wydarzeniach pociągających za sobą utratę lub zawieszenie prawa poboru zasiłku względnie zmiany jego wymiaru.

Niezależnie od tego urzędy gminne (magistraty, zwierzchności gminne) obowiązane są za pośrednictwem swych organów, zwracać uwagę na warunki bytu rodzin pobierających zasiłki i w razie dostrzeżenia zmian powodujących utratę lub zawieszenie prawa do poboru zasiłku, zarządzić natychmiast zastanowienie lub przerwę wypłaty, względnie odpowiednią zmianę odnośnego orzeczenia zasiłkowego.

O wypadkach dezercji lub samowolnego oddalenia się powołanego tudzież o terminie rozpoczęcia i ukończenia kary pozbawienia wolności, orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądów wojskowych, zawiadamia urzędy gminne (magistraty, zwierzchności gminne), bezpośrednio odnośna władza wojskowa (dowództwo oddziału, P. K. U., sąd wojskowy, komenda szpitala wojskowego i t. p.).