§ 1. - Rozporządzenie wykonawcze do ustawy tymczasowej z dnia 19 grudnia 1919 r. o przyznawaniu nagród za pomoc w zwalczaniu przemytnictwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.38.224

Akt utracił moc

Wersja od: 13 maja 1920 r.

§ 1. (do art. 2).

Nagrody, ustanowione w art. 2 ust. a) przyznaje się tylko wówczas, gdy wykrycie i ujęcie przemytnika wraz z towarem przywożonym lub wywożonym przez granicę celną oraz przytrzymanie towarów, w następstwie doprowadzi do wykrycia przemytnika przy czynnem spółdziałaniu tej osoby, która ma być wynagrodzoną.

W innych wypadkach osoba, która przyczyniła się do przytrzymania przemycanych towarów, otrzymuje nagrodę według skali wskazanej w art. 2 ust. b); różnicę zaś w stosunku do skali ust. a) wypłaca się właściwej osobie dopiero po wykryciu i ujęciu przemytnika, o ile się do tego przyczyniła.

Gdy do wykrycia przemytnika przyczyniła się inna osoba, należy jej przyznać różnicę między wynagrodzeniem według skali ust. b) a wynagrodzeniem według skali ust. a).

Nagrody ustanowione w art. 2 ust. b) przyznaje się w tym wypadku, gdy przemytnik zdołał zbiedz bez śladu, pozostawiając towar w rękach osoby, która go zatrzymała lub ścigała, tudzież w tych wypadkach, w których osoba, ubiegająca się o nagrodę, wykryła towar bez właściciela.