§ 1. - Rozporządzenie wykonawcze do rozporządzenia z dnia 30 maja 1921 r. w przedmiocie zmian w opodatkowaniu piwa na obszarze b. zaboru rosyjskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.53.336

Akt utracił moc

Wersja od: 1 listopada 1922 r.

§ 1. Osoby obowiązane w myśl § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1921 r. do zgłoszenia zapasów piwa, będącego w ich posiadaniu, do dodatkowego opodatkowania mają zgłoszenie to wnieść w 3-ch równobrzmiących egzemplarzach.

Jeżeli przedsiębiorca browaru ma poza browarem skład piwa, prowadzony na własny rachunek, wówczas należy znajdujące się tam, a podlegające dodatkowemu podatkowi zapasy zgłosić w osobnem oznajmieniu we właściwym dla miejsca składu urzędzie skarbowym (Inspektorat, wzgl. urząd akcyz i monopoli skarbowych).

Gdyby piwo zostało nadane do transportu z browaru lub składu do innego browaru lub składu najpóźniej 26 września 1921 r., a nie zostało zgłoszone do dodatkowego opodatkowania przed nadaniem, wówczas zgłoszenie ma uskutecznić odbiorca natychmiast po nadejściu posyłki.

Organ skarbowy winien umieścić w 3-ch egzemplarzach zgłoszenia wynik sprawdzenia (sprawdzony zapas piwa), kwotę dodatkowego podatku przypadającą od sprowadzonych zapasów piwa i kasę poborową w której tą kwotę należy uiścić. Jeden egzemplarz zgłoszenia należy zwrócić zgłaszającemu, drugi przesłać do Kasy Skarbowej, a trzeci przesłać za pośrednictwem władzy skarbowej I instancji do właściwej władzy skarbowej II instancji, które czuwać mają nad terminową zapłatą dodatkowego podatku.

W razie uzyskania zezwolenia na spłatę ratalną, pierwsza rata musi być zapłacona natychmiast po otrzymaniu pozwolenia. Na kwicie należy uwidaczniać dalsze raty zapisując je równocześnie w przeznaczonym na ta zapisku.

Jeżeliby choćby tylko jedna z dozwolonych rat nie została punktualnie w dniu płatności uiszczoną, należy całą zalegającą jeszcze kwotę ściągnąć zaraz. Odsetek zwłoki nie należy w tym wypadku żądać.